< Obadiah 1 >

1 The vision of Obadiah. Thus says the lord Jehovah concerning Edom: We have heard tidings from Jehovah, and an ambassador is sent among the nations, saying, Arise ye, and let us rise up against her in battle.
خداوند، آیندهٔ سرزمین ادوم را در رؤیایی به عوبدیا نشان داد. از جانب خداوند خبر رسیده که قاصدی با این پیام نزد قومها فرستاده شده است: «آماده شوید تا به جنگ ادوم برویم.»
2 Behold, I have made thee small among the nations. Thou are greatly despised.
خداوند می‌فرماید: «ای ادوم، تو را در میان قومها خوار و ضعیف می‌سازم.
3 The pride of thy heart has deceived thee, O thou who dwell in the clefts of the rock, whose habitation is high, who says in his heart, Who shall bring me down to the ground?
از اینکه بر صخره‌های بلند ساکن هستی به خود می‌بالی و با غرور می‌گویی:”کیست که دستش در این بلندیها به من برسد!“خود را گول نزن!
4 Though thou mount on high as the eagle, and though thy nest be set among the stars, I will bring thee down from there, says Jehovah.
اگر همچون عقاب به اوج آسمانها بروی و آشیانهٔ خود را بین ستارگان بر پا داری، تو را از آنجا به زمین می‌آورم.» این است آنچه خداوند می‌گوید.
5 If thieves came to thee, if robbers by night (how thou are cut off!), would they not steal only till they had enough? If grape gatherers came to thee, would they not leave some gleaning grapes?
«اگر دزدها شبانگاه آمده تو را غارت می‌کردند به مراتب برای تو بهتر می‌بود، زیرا همه چیز را نمی‌بردند! یا اگر انگورچینان به سراغ تو می‌آمدند پس از چیدن انگور خوشه‌ای چند باقی می‌گذاشتند!
6 How are the things of Esau searched! How are his hidden treasures sought out!
اما اکنون ای ادوم، تو غارت خواهی شد و تمام ثروتت به یغما خواهد رفت.
7 All the men of thy confederacy have brought thee on thy way, even to the border. The men who were at peace with thee have deceived thee, and prevailed against thee. Those who eat thy bread lay a snare under thee. There is no understanding in him.
«تمام هم‌پیمانانت دشمن تو می‌شوند و دست به دست هم داده، تو را از سرزمینت بیرون می‌رانند. دوستان مورد اعتمادت، برای تو دام می‌گذارند و تو از آن آگاه نخواهی شد.»
8 Shall I not in that day, says Jehovah, destroy the wise men out of Edom, and understanding out of the mount of Esau?
خداوند می‌فرماید: «در آن روز در سراسر ادوم حتی یک شخص دانا باقی نخواهد ماند! زیرا من همهٔ دانایان ادوم را نابود خواهم کرد.
9 And thy mighty men, O Teman, shall be dismayed, to the end that everyone may be cut off from the mount of Esau by slaughter.
دلیرترین سربازان تیمان، هراسان خواهند گردید، و همه در کوهستان ادوم کشته خواهند شد.
10 Shame shall cover thee for the violence done to thy brother Jacob, and thou shall be cut off forever.
«به سبب ظلمی که به برادر خود اسرائیل کردی رسوا و برای همیشه ریشه‌کن خواهی شد؛
11 In the day that thou stood on the other side, in the day that strangers carried away his substance, and foreigners entered into his gates, and cast lots upon Jerusalem, even thou were as one of them.
زیرا اسرائیل را به هنگام سختی و احتیاجش ترک کردی. وقتی که مهاجمان، ثروت او را غارت می‌کردند و بر اورشلیم قرعه انداخته، آن را میان خود تقسیم می‌نمودند، تو کنار ایستاده، نخواستی هیچ کمکی به او بکنی و مانند یکی از دشمنانش عمل نمودی.
12 But look not thou on the day of thy brother in the day of his disaster, and rejoice not over the sons of Judah in the day of their destruction, nor speak proudly in the day of distress.
«تو نباید این کار را می‌کردی. وقتی که برادرانت را به سرزمینهای بیگانه می‌بردند، نمی‌بایست می‌نشستی و آنها را تماشا می‌کردی. در روز مصیبت مردم یهودا نمی‌بایست شادی می‌کردی و زمانی که در سختی بودند نمی‌بایست به آنها می‌خندیدی.
13 Enter not into the gate of my people in the day of their calamity. Yea, look not thou on their affliction in the day of their calamity, nor lay ye hands on their substance in the day of their calamity.
روزی که اسرائیل گرفتار این مصیبت و بلا شده بود، تو نیز به او بدی رساندی و رفته، غارتش کردی.
14 And stand thou not in the crossway, to cut off those of his who escape, and deliver not up those of his who remain in the day of distress.
بر سر چهارراه‌ها ایستادی و کسانی را که سعی می‌کردند فرار کنند کشتی. در آن زمان وحشت و پریشانی، بازماندگان اسرائیل را دستگیر نموده، تحویل دشمن دادی.
15 For the day of Jehovah is near upon all the nations. As thou have done, it shall be done to thee. Thy dealing shall return upon thine own head.
«من، خداوند به‌زودی از تمام قومها انتقام خواهم کشید. ای ادوم، همان‌طور که با اسرائیل رفتار کردی، با تو نیز به همان‌گونه رفتار خواهد شد. هر چه کردی بر سر خودت خواهد آمد.
16 For as ye have drunk upon my holy mountain, so shall all the nations drink continually. Yea, they shall drink, and swallow down, and shall be as though they had not been.
بر بالای کوه مقدّس من، جام مکافاتم را نوشیدی، قومهای دیگر نیز آن را خواهند نوشید. آری، آنها خواهند نوشید و از بین خواهند رفت و اثری از آنها باقی نخواهد ماند.
17 But in mount Zion there shall be those who escape, and it shall be holy, and the house of Jacob shall possess their possessions.
«ولی کوه مقدّس من در اورشلیم، پناهگاه و محل نجات خواهد شد. اسرائیل سرزمین خود را دوباره تصرف خواهد نمود
18 And the house of Jacob shall be a fire, and the house of Joseph a flame, and the house of Esau for stubble. And they shall burn among them, and devour them, and there shall not be any remaining to the house of Esau, for Jehovah has spoken it.
و مانند آتش، ادوم را خواهد سوزاند به طوری که از ادوم کسی باقی نخواهد ماند.» این را خداوند می‌فرماید.
19 And those of the South shall possess the mount of Esau, and those of the lowland the Philistines. And they shall possess the field of Ephraim, and the field of Samaria, and Benjamin shall possess Gilead.
اهالی جنوب یهودا، کوهستان ادوم را اشغال خواهند کرد و اهالی جلگه‌های یهودا، دشتهای فلسطین را تصرف نموده، دوباره مراتع افرایم و سامره را به چنگ خواهند آورد و قبیلهٔ بنیامین، جلعاد را خواهد گرفت.
20 And the captives of this host of the sons of Israel, who are among the Canaanites, shall possess even to Zarephath. And the captives of Jerusalem who are in Sepharad shall possess the cities of the South.
تبعیدشدگان اسرائیلی مراجعت نموده، فینیقیه را تا صرفه در شمال، اشغال خواهند کرد و آنانی که از اورشلیم به آسیای صغیر به اسارت رفته بودند، به وطن خود بازگشته، شهرهای جنوب یهودا را خواهند گرفت.
21 And saviors shall come up on mount Zion to judge the mount of Esau, and the kingdom shall be Jehovah's.
نجات‌یافتگان از کوه صهیون در اورشلیم بالا خواهند رفت تا بر کوههای ادوم حکومت کنند و خودِ خداوند، پادشاه ایشان خواهد بود!

< Obadiah 1 >