Numbers 33

1 These are the journeys of the sons of Israel when they went forth out of the land of Egypt by their armies under the hand of Moses and Aaron.

این است سفرنامهٔ قوم اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از مصر بیرون آمدند.

2 And Moses wrote their goings out according to their journeys by the commandment of Jehovah. And these are their journeys according to their goings out.

موسی طبق دستور خداوند مراحل سفر آنها را نوشته بود.

3 And they journeyed from Rameses in the first month, on the fifteenth day of the first month. On the morrow after the Passover the sons of Israel went out with a high hand in the sight of all the Egyptians,

آنها در روز پانزدهم از ماه اول، یعنی یک روز بعد از پِسَح از شهر رَمِسیس مصر خارج شدند. در حالی که مصری‌ها همۀ نخست‌زادگان خود را که خداوند شب قبل آنها را کشته بود دفن می‌کردند، قوم اسرائیل با سربلندی از مصر بیرون آمدند. این امر نشان داد که خداوند از تمامی خدایان مصر قویتر است.

4 while the Egyptians were burying all their firstborn whom Jehovah had smitten among them; upon their gods also Jehovah executed judgments.

5 And the sons of Israel journeyed from Rameses, and encamped in Succoth.

پس از حرکت از رَمِسیس، قوم اسرائیل در سوکوت اردو زدند و از آنجا به ایتام که در حاشیهٔ بیابان است رفتند.

6 And they journeyed from Succoth, and encamped in Etham, which is in the edge of the wilderness.

7 And they journeyed from Etham, and turned back to Pihahiroth, which is before Baal-zephon, and they encamped before Migdol.

بعد به فی‌هاحیروت نزدیک بعل صفون رفته، در دامنهٔ کوه مجدل اردو زدند.

8 And they journeyed from before Hahiroth, and passed through the midst of the sea into the wilderness. And they went three days' journey in the wilderness of Etham, and encamped in Marah.

سپس از آنجا کوچ کرده، از میان دریای سرخ گذشتند و به بیابان ایتام رسیدند. سه روز هم در بیابان ایتام پیش رفتند تا به ماره رسیدند و در آنجا اردو زدند.

9 And they journeyed from Marah, and came to Elim. And in Elim were twelve springs of water, and seventy palm trees, and they encamped there.

از ماره کوچ کرده، به ایلیم آمدند که در آنجا دوازده چشمهٔ آب و هفتاد درخت خرما بود، و مدتی در آنجا ماندند.

10 And they journeyed from Elim, and encamped by the Red Sea.

از ایلیم به کنار دریای سرخ کوچ نموده، اردو زدند؛

11 And they journeyed from the Red Sea, and encamped in the wilderness of Sin.

پس از آن به صحرای سین رفتند.

12 And they journeyed from the wilderness of Sin, and encamped in Dophkah.

سپس به ترتیب به دُفقه،

13 And they journeyed from Dophkah, and encamped in Alush.

الوش،

14 And they journeyed from Alush, and encamped in Rephidim, where was no water for the people to drink.

و رفیدیم که در آنجا آب نوشیدنی یافت نمی‌شد، رفتند.

15 And they journeyed from Rephidim, and encamped in the wilderness of Sinai.

از رفیدیم به صحرای سینا و از آنجا به قبروت هتاوه و سپس از قبروت هتاوه به حصیروت کوچ کردند و بعد به ترتیب به نقاط زیر رفتند: از حصیروت به رتمه، از رتمه به رمون فارص، از رمون فارص به لبنه، از لبنه به رسه، از رسه به قهیلاته، از قهیلاته به کوه شافر، از کوه شافر به حراده، از حراده به مقهیلوت، از مقهیلوت به تاحت، از تاحت به تارح، از تارح به متقه، از متقه به حشمونه، از حشمونه به مسیروت، از مسیروت به بنی‌یعقان، از بنی‌یعقان به حورالجدجاد، از حورالجدجاد به یطبات، از یطبات به عبرونه، از عبرونه به عصیون جابر، از عصیون جابر به قادش (در بیابان صین)، از قادش به کوه هور (در مرز سرزمین ادوم).

16 And they journeyed from the wilderness of Sinai, and encamped in Kibroth-hattaavah.

17 And they journeyed from Kibroth-hattaavah, and encamped in Hazeroth.

18 And they journeyed from Hazeroth, and encamped in Rithmah.

19 And they journeyed from Rithmah, and encamped in Rimmon-perez.

20 And they journeyed from Rimmon-perez, and encamped in Libnah.

21 And they journeyed from Libnah, and encamped in Rissah.

22 And they journeyed from Rissah, and encamped in Kehelathah.

23 And they journeyed from Kehelathah, and encamped in mount Shepher.

24 And they journeyed from mount Shepher, and encamped in Haradah.

25 And they journeyed from Haradah, and encamped in Makheloth.

26 And they journeyed from Makheloth, and encamped in Tahath.

27 And they journeyed from Tahath, and encamped in Terah.

28 And they journeyed from Terah, and encamped in Mithkah.

29 And they journeyed from Mithkah, and encamped in Hashmonah.

30 And they journeyed from Hashmonah, and encamped in Moseroth.

31 And they journeyed from Moseroth, and encamped in Bene-jaakan.

32 And they journeyed from Bene-jaakan, and encamped in Hor-haggidgad.

33 And they journeyed from Hor-haggidgad, and encamped in Jotbathah.

34 And they journeyed from Jotbathah, and encamped in Abronah.

35 And they journeyed from Abronah, and encamped in Ezion-geber.

36 And they journeyed from Ezion-geber, and encamped in the wilderness of Zin (the same is Kadesh).

37 And they journeyed from Kadesh, and encamped at mount Hor, in the edge of the land of Edom.

38 (And Aaron the priest went up onto mount Hor at the commandment of Jehovah, and died there, in the fortieth year after the sons of Israel came out of the land of Egypt, in the fifth month, on the first day of the month.

وقتی در دامنهٔ کوه هور بودند، هارون کاهن به دستور خداوند به بالای کوه هور رفت. وی در سن ۱۲۳ سالگی، در روز اول از ماه پنجم سال چهلم؛ بعد از بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، در آنجا وفات یافت.

39 And Aaron was a hundred and twenty-three years old when he died in mount Hor.

40 And the Canaanite, the king of Arad, who dwelt in the South in the land of Canaan, heard of the coming of the sons of Israel.)

در این هنگام بود که پادشاه کنعانی سرزمین عراد (واقع در نِگِب کنعان)، اطلاع یافت که قوم اسرائیل به کشورش نزدیک می‌شوند.

41 And they journeyed from mount Hor, and encamped in Zalmonah.

پس اسرائیلی‌ها از کوه هور به صلمونه کوچ کردند و در آنجا اردو زدند.

42 And they journeyed from Zalmonah, and encamped in Punon.

بعد به فونون رفتند.

43 And they journeyed from Punon, and encamped in Oboth.

پس از آن به اوبوت کوچ کردند

44 And they journeyed from Oboth, and encamped in Iye-abarim, in the border of Moab.

و از آنجا به عیی‌عباریم در مرز موآب رفته، در آنجا اردو زدند.

45 And they journeyed from Iyim, and encamped in Dibon-gad.

سپس به دیبون جاد رفتند

46 And they journeyed from Dibon-gad, and encamped in Almon-diblathaim.

و از دیبون جاد به علمون دبلاتایم

47 And they journeyed from Almon-diblathaim, and encamped in the mountains of Abarim, before Nebo.

و از آنجا به کوهستان عباریم، نزدیک کوه نبو کوچ کردند.

48 And they journeyed from the mountains of Abarim, and encamped in the plains of Moab by the Jordan at Jericho.

سرانجام به دشت موآب رفتند که در کنار رود اردن در مقابل شهر اریحا بود.

49 And they encamped by the Jordan, from Beth-jeshimoth even to Abel-shittim in the plains of Moab.

در دشت موآب، از بیت‌یشیموت تا آبل شطیم در جاهای مختلف، کنار رود اردن اردو زدند.

50 And Jehovah spoke to Moses in the plains of Moab by the Jordan at Jericho, saying,

زمانی که آنها در کنار رود اردن، در مقابل اریحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود که به قوم اسرائیل بگوید: «وقتی که از رود اردن عبور کردید و به سرزمین کنعان رسیدید،

51 Speak to the sons of Israel, and say to them, When ye pass over the Jordan into the land of Canaan,

52 then ye shall drive out all the inhabitants of the land from before you, and destroy all their figured stones, and destroy all their molten images, and demolish all their high places.

باید تمامی ساکنان آنجا را بیرون کنید و همهٔ بتها و مجسمه‌هایشان را از بین ببرید و عبادتگاهای واقع در بالای کوهها را که در آنجا بتهایشان را پرستش می‌کنند خراب کنید.

53 And ye shall take possession of the land, and dwell in it, for to you I have given the land to possess it.

من سرزمین کنعان را به شما داده‌ام. آن را تصرف کنید و در آن ساکن شوید.

54 And ye shall inherit the land by lot according to your families. To the more ye shall give more inheritance, and to the few thou shall give less inheritance. Wherever the lot falls to any man, that shall be his. Ye shall inherit according to the tribes of your fathers.

زمین به تناسب جمعیت قبیله‌هایتان به شما داده خواهد شد. قطعه‌های بزرگتر زمین به قید قرعه بین قبیله‌های بزرگتر و قطعه‌های کوچکتر بین قبیله‌های کوچکتر تقسیم شود.

55 But if ye will not drive out the inhabitants of the land from before you, then those that ye let remain of them shall be as pricks in your eyes, and as thorns in your sides, and they shall vex you in the land in which ye dwell.

ولی اگر تمامی ساکنان آنجا را بیرون نکنید، باقیماندگان مثل خار به چشمهایتان و چون تیغ در پهلویتان فرو خواهند رفت و شما را در آن سرزمین آزار خواهند رساند.

56 And it shall come to pass, that, as I thought to do to them, so I will do to you.

آری، اگر آنان را بیرون نکنید آنگاه من شما را هلاک خواهم کرد همان‌طور که قصد داشتم شما آنها را هلاک کنید.»