Luke 19
1 And having entered, he was passing through Jericho.
୧ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯିରିହୋ ନୁତୁମ୍ ହାତୁରେ ବଲୟାନ୍ଲଃ ଥାଲା ଥାଲାତେ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
2 And behold, a man called by name, Zacchaeus. And he was a chief tax collector, and this man was rich.
୨ଆଡଃ ନେଲେପେ ଜଖିୟ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ମାଲ୍ହାରମ୍କଆଃ ଗମ୍କେ ଆଡଃ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
3 And he sought to see Jesus, who he was. And he was not able because of the crowd, because his stature was small.
୩ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କାନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ନେଲ୍ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ବୁଟିୟା ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କରାଃତେ କାଏ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକିୟା ।
4 And having ran ahead, he climbed up in a sycamore tree so that he might see him, because he was going to pass that one.
୪ଏନାତେ ଇନିଃ ୟୀଶୁ ପାରମ୍ ହରାରେ ନିର୍ ଆୟାର୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଲଆଦାରୁରେ ଦେଏଃୟାନାଏ ।
5 And when Jesus came to the place, having looked up, he saw him, and said to him, Zacchaeus, after making haste, come down, for today I must lodge at thy house.
୫ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ ସେଟେର୍ୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍ ରାକାବ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିୟାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଜଖିୟ ମାର୍ ଆଡ଼୍ଗୁଃମେ, ତିସିଙ୍ଗ୍ଦ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ତାଇନ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।”
6 And having made haste, he came down and received him, rejoicing.
୬ଆଡଃ ଜଖିୟ ଆଡ଼୍ଗୁ ଧାବ୍ୟାନ୍ତେ ରାସ୍କାତେ ୟୀଶୁକେ ଦାରମ୍କିୟାଏ ।
7 And all who saw murmured, saying, He went in to relax with a sinful man.
୭ମେନ୍ଦ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ କୁରୁମ୍ଡୁରୁମ୍ୟାନାକ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ଇନିଃ ପାପିହଡ଼ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପେଡ଼ାଅଃତାନାଏ ।”
8 And having stood, Zacchaeus said to the Lord, Behold, half of the things possessed by me, Lord, I give to the poor. And if I defrauded any man of anything, I repay fourfold.
୮ମେନ୍ଦ ଜଖିୟ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲେମେ ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃରେ ମେନାଃତେୟାଃହେତେ ଆଧା, ରେଙ୍ଗେଃତାନ୍କକେଇଙ୍ଗ୍ ଏମାକଆ, ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜେତାଏତାଃଏତେ ଜେତ୍ନାଃ ଆଉକାଇରେଦ ଚାର୍ଗୁନା ଏମ୍ରୁହାଡ଼େୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
9 And Jesus said to him, Today salvation has come to this house, forasmuch as he also is a son of Abraham.
୯ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ତିସିଙ୍ଗ୍ ନେ ଅଡ଼ାଃରେ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ତେବାଃକାନା, ଚିୟାଃଚି ନେ ହଡ଼, ହଁ'ଦ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ହନ୍ ତାନିଃ ।
10 For the Son of man came to seek and to save that which was lost.
୧୦ଚିୟାଃଚି ମାନୱାହନ୍ଦ ଆଦାକାନ୍କକେ ନାନାମ୍ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
11 And as they heard these things, he spoke, adding on a parable because he was near Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God was going to appear immediately.
୧୧ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ଇମ୍ତା, ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିଏଟେଦ୍କେଦାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଡ଼େଃରେ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ବଦେଗି ଉଦୁବଃଆ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାରେତାନ୍ ତାଇକେନାକ ।
12 He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.
୧୨ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜାତିରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ରାଇଜ୍ ଚାଲାଅରେୟାଃ ଇନିତୁ ନାମ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଠାଉକା ନେଡାରେ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଉହାଟ୍କାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
13 And having called ten of his bondmen, he gave them ten minas and said to them, Do business until I come.
୧୩ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଦାସିକଏତେ ଗେଲ୍ଝାନ୍କକେ ହାକାଅକେଦ୍ତେ ମିମିଆଦ୍ ହଡ଼କକେ ଗେଲ୍ଠୁ ସୋନା ସିକା ଏମାଦ୍କଆଏ । ‘ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ ଜାକେଦ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ଏପେ’ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
14 But his citizens hated him, and sent an embassy behind him, saying, We do not want this man to reign over us.
୧୪ମେନ୍ଦ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍କ ଇନିଃକେ ଖିସ୍ଆଇତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ‘ଏନ୍ହଡ଼ ଆଲେୟାଃ ରାଇଜ୍ରେ ରାଜା ହବାଅଃକାଏ ନେଆଁଁ ଆଲେ କାଲେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା’ ମେନ୍ତେ କାଜିସେଟେର୍ନିଃକେ କାଜିସେଟେର୍ତେ ଇନିୟାଃତାଃକ କୁଲ୍କିୟାଃ ।
15 And it came to pass for him to return, having taken the kingdom. And he said for these bondmen to be called to him, to whom he gave the silver, so that he might know what any man gained by trading.
୧୫“ଏନ୍ରେହ ଇନିଃ ରାଇଜ୍ନାମ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନାଏ । ଏନ୍ତେ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍ ଦାସିକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ କେଦ୍ତେ ପସାକାଦାଃକ ଏନା ସାରିନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃ ହାକାଅକପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
16 And the first came, saying, Lord, thy mina gained ten minas.
୧୬ସିଦାନିଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ଗମ୍କେ, ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାଏତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଗେଲ୍ଠୁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍କା ପସାକାଦାଇଙ୍ଗ୍ ।’
17 And he said to him, Well, thou good bondman. Because thou became faithful in the least, be thou having authority over ten cities.
୧୭ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ସାବାସ୍, ଆଇଁୟାଃ ବୁଗିନ୍ ଦାସି! ଆମ୍ ବୁଗିନ୍ ଆଡଃ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ଦାସି ତାନ୍ମେ । ଆମ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ତେୟାଃରେ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାମ୍ କାମିକାଦ୍ ହରାତେ, ଆମ୍ ଗେଲ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ଆକ୍ତେୟାର୍ନିଃ ହବାଅଃଆମେ ।’
18 And the second came, saying, Lord, thy mina gained five minas.
୧୮ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାଏତେ ମଣେୟାଁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍କା ପସାୟାନା ।’
19 And he also said to him, And thou become over five cities.
୧୯ଇନିୟାଃ ଗୁସିୟାଁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମ୍ଦ ମଣେୟାଁ ନାଗାର୍ରେନ୍ ଗମ୍କେୟଃମେଁ ।’
20 And another came, saying, Lord, behold thy mina, which I had put away in a napkin.
୨୦“ଏନ୍ତେ ଆଡଃଗି ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍ ଏମାକାଦ୍ ସୋନା ସିକାକେ ତାରାଲିଜାଃରେଇଙ୍ଗ୍ ଦହପଟମାକାଦାଃ ।
21 For I was afraid of thee because thou are an austere man. Thou take up what thou did not lay down, and reap what thou did not sow.
୨୧ଆମ୍ କେଟେଦ୍ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼ ତାନ୍ମେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବରଆମେ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଆମ୍ କାମ୍ ଦହତେୟାଃ ଇଦିୟାଃମେ ଆଡଃ କାମ୍ ହେର୍ତେୟାଃ ଇର୍ଇଦିୟାଃମେ ।’
22 He says to him, Out of thy mouth I will judge thee, thou evil bondman. Thou had known that I am an austere man taking up what I did not lay down, and reaping what I did not sow.
୨୨ଇନିୟାଃ ପ୍ରାଭୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ‘ଏ ଏତ୍କାନ୍ ଦାସି, ଆମାଃ କାଜିତେଗିଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ମେୟାଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍ କେଟେଦ୍ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଦହ ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଇଦିୟା ଆଡଃ କାଇଙ୍ଗ୍ ହେର୍ ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଇର୍ଇଦିୟାଃ, ଏନା ସାରିତାନାମ୍ ତାଇକେନା ।
23 Then why did thou not give my silver into a bank, and having come I would have collected it with interest?
୨୩ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଟାକାକେ ବେଙ୍କ୍ରେ କାମ୍ ଦହକେଦା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍ ମୁଲ୍'କାନ୍ତାର୍ଲଃ ଟାକା ନାମ୍ରୁହାଡ଼୍ କେଦ୍ତେୟାଃଇଙ୍ଗ୍ ।’
24 And he said to those who stood by, Take the mina from him, and give it to him who has the ten minas.
୨୪“ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ତିଙ୍ଗୁଜାପାଃକାନ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, ଏନ୍ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃଏତେ ରେଃଜିପେ ଆଡଃ ଗେଲ୍ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍ ହଡ଼କେ ଏମାଇପେ ।
25 And they said to him, Lord, he has ten minas.
୨୫ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ କାଜିକିୟା ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଗେଲ୍ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃରେୟା ।
26 For I say to you, that to every man who has, will be given, but from him who has not, even what he has will be taken away from him.
୨୬ଇନିଃ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ସବେନ୍ ମେନାଃନିଃକକେ ଏମଃଆ, ମେନ୍ଦ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।
27 Nevertheless those enemies of mine who did not want me to reign over them, bring here, and kill them before me.
୨୭ମେନ୍ଦ ଆଲେରେ ଇନିଃ ରାଇଜେକାଏ ଏନା କା ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଆଇଁୟାଃ ବାଇରିକକେ ନେତାଃ ଆଉକୁପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ମାଃଆକପେ ।’”
28 And having spoke these things, he went ahead, going up to Jerusalem.
୨୮ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃଏତେ ଆୟାର୍ୟାନାଏ ।
29 And it came to pass when he came near to Bethphage and Bethany, at the mount that is called Olives, he sent two of his disciples, saying,
୨୯ଆଡଃ ଜାଇତୁନ୍ ନୁତୁମ୍ ବୁରୁ ହେପାଦ୍ରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ବେତ୍ଫାଗି ଆଡଃ ବେଥ୍ନିଆ ହାତୁତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ଚେଲାକିନ୍କେ ନେଆଁଁଏ କାଜିକେଦ୍କିନା,
30 Go ye into the opposite village, in which, having entered, ye will find a colt tied, on which no man ever sat. Having untied, bring it.
୩୦“ଆବେନାଃ ଆୟାର୍ରେୟାଃ ହାତୁତେ ସେନଃବେନ୍, ଆଡଃ ଏନାରେ ବଲଇମ୍ତାଗି ଆବେନ୍ ତଲାକାନ୍ ଗାଧାହନ୍କେବେନ୍ ନାମିଆଁ, ଇନିଃରେ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଚିଉଲାହ କାଏ ଦୁବାକାନା, ଇନିଃକେ ରାଡ଼ା ଆଉୱିବେନ୍ ।
31 And if any man asks you, Why do ye untie it? Thus ye will say to him, The Lord has need of it.
୩୧ଜେତାଏ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଇନିଃକେବେନ୍ ରାଡ଼ାଇତାନା ମେନ୍ତେ କୁଲିବେନ୍ରେଦ, ଇନିଃକେ ମେତାଇବେନ୍, ନିଃ'ତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ ।”
32 And having departed, those who were sent found just as he said to them.
୩୨ଏନ୍ କୁଲାକାନ୍କିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କିନ୍ ଲେକା ନାମ୍କିୟାଃକିନ୍ ।
33 And as they were untying the colt, the masters of it said to them, Why do ye untie the colt?
୩୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ ଗାଧାହନ୍କେ ରାଡ଼ାଇତାନ୍ଇମ୍ତା ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେକ “ଚିକାନାଗେନ୍ତେ ରାଡ଼ାଇତାନାବେନ୍ ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍କିନାକ?”
34 And they said, The Lord has need of it.
୩୪ଇନ୍କିନ୍, “ନିଃତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ” ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍ ।
35 And they brought it to Jesus. And having cast their garments upon the colt, they mounted Jesus.
୩୫ଇନ୍କିନ୍ ଗାଧାହନ୍କେ ୟୀଶୁତାଃତେ ଆଉକିୟାକିନ୍, ଆଡଃ ଗାଧା ଚେତାନ୍ରେ ଆକିନାଃ ଲିଜାଃକିନ୍ ଆଟେଦ୍କେଦା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଦୁବ୍କିୟାକିନ୍ ।
36 And as he went, they spread their garments on the road.
୩୬ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃତାନ୍ରେ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଲିଜାଃ ହରାରେକ ଆଟେଦ୍କେଦା ।
37 And as he was now coming near, at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began rejoicing to praise God in a great voice about all the mighty works that they had seen, saying,
୩୭ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ନାଡ଼େଃତେ ସେଟେର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ତାଃରେୟାଃ ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେ ସେନଃ ହରାତାଃତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଆୟାଃ ଚେଲାକଆଃ ଗଟାଗହଣାଁ ରାସ୍କାୟାନାକ ଆଡଃ ନେଲାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ସବେନ୍ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମି ନାଗେନ୍ତେ କାଉରିତାନ୍ଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍କିୟାଃକ ।
38 Blessed is the King who comes in the name of the Lord! Peace in heaven, and glory in the highest!
୩୮ଆଡଃ କାଜିକେଦାକ, “ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହିଜୁଃତାନ୍ ରାଜାକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଶିଷ୍ ଏମାଇକାଏ, ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍ରେ ଜୀଉସୁକୁ ଆଡଃ ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ହବାଅଃକା ।”
39 And some of the Pharisees from the multitude said to him, Teacher, rebuke thy disciples.
୩୯ଗାଦେଲ୍ହଡ଼କଏତେ ଚିମିନ୍ ଫାରୁଶୀକ କାଜିକେଦାଃକ, ହେ ଗୁରୁ ଆମାଃ ଚେଲାକକେ ହାପାଅଃନାଙ୍ଗ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକମ୍ ।
40 And having answered, he said to them, I tell you that if these were silent, the stones would cry out.
୪୦ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, “ନିକୁ ହାପାନ୍ରେଦ ଦିରିକ ହାକାଅବିରିଦାଃ ।”
41 And when he came near, having seen the city, he wept over it,
୪୧ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ସାହାର୍ତେ ନାଡ଼େଃୟାନ୍ଚି ସାହାର୍କେ ନେଲ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଏନାନାଗେନ୍ତେ ରାଆଃକେଦାଏ,
42 saying, If thou knew, even thou, indeed even in this thy day, the things for thy peace. But now they are hidden from thine eyes.
୪୨ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆମ୍ଗି ତିସିଙ୍ଗ୍ ସୁକୁରାଃ ବିଷାଏକ ସାରିକାଦ୍ତେୟାଃମ୍, ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ଏନା ମେଦ୍ତାମ୍ଏତେ ଉକୁଆକାନା ।
43 Because the days will come upon thee, and thine enemies will build a barricade around thee, and will surround thee, and enclose thee on every side.
୪୩ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆମ୍ତାଃ ହିଜୁଃଆ, ଏନ୍ରେ ଆମାଃ ବାଇରିକ ଢିପାୟାକ ଆଡଃ ଆମ୍କେ ବିହୁର୍ମେଁୟାକ ଆଡଃ ସବେନ୍ସାଃଏତେ କେସେଦ୍ବିହୁର୍ମେଁୟାକ ।
44 And they will raze thee and thy children within thee. And they will not leave in thee a stone upon a stone, because thou knew not the time of thy visitation.
୪୪ଆମ୍ ଆଡଃ ଆମାଃ ହନ୍କକେ ହାସାରେକ ମିଦ୍ପେୟା । ଆମାଃ ଚେତାନ୍ରେ ଦିରି ଚେତାନ୍ ଦିରି ତିରିୟାଁକାନ୍ କା ତାଇନା, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ହିଜୁଆକାନ୍ ଦିପିଲିକେ କାମ୍ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କେଦାଃ ।”
45 And having entered into the temple, he began to cast out those selling and buying in it,
୪୫ଏନ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନ୍ତେ ଇନିଃ ସବେନ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାନ୍କକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ ।
46 saying to them, It is written, My house is a house of prayer, but ye made it a den of robbers.
୪୬ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ ଯେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ବିନ୍ତିଅଡ଼ାଃ ତାନାଃ’ ମେନ୍ଦ ଆପେ ନେଆଁଁକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁକଆଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍ପେ ବାଇୟାକାଦା ।”
47 And he was teaching daily in the temple. But the chief priests, and the scholars sought to destroy him, even the foremost men of the people.
୪୭ୟୀଶୁ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁକତାନାଏ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ମୁଖିଆକ ଇନିଃକେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
48 And they did not find what they might do, for the people all hung upon him, listening.
୪୮ମେନ୍ଦ ଚିକ୍ନାଃବୁ ଚିକାୟା ନେଆଁଁ କାକ ନାମ୍ଦାଡ଼ିକେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍ ହଡ଼କଦ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଜୁରୁଆକାନ୍କ ତାଇକେନା ।
