Luke 18
1 And he also spoke a parable to them about it being necessary to always pray, and not to give up,
Opowiedział im też przypowieść [o tym], że zawsze należy się modlić i nie ustawać;
2 saying, In a certain city there was a judge who did not fear God, and did not regard man.
Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.
3 And a widow was in that city, and she came to him, saying, Avenge me of my opponent.
Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją [krzywdę] na moim przeciwniku.
4 And for a time he would not, but after these things he said within himself, Although I fear not God, and regard not man,
On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;
5 yet because this widow causes me a beating, I will avenge her, lest by no end of coming she give me a black eye.
To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej [krzywdę], aby już nie przychodziła i nie zadręczała mnie.
6 And the Lord said, Hear ye what the unrighteous judge says.
I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 And God, will he, no, not do the vengeance of his chosen who cry out to him day and night, and yet being patient toward them?
A Bóg, czy nie pomści [krzywdy] swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich [sprawie]?
8 I say to you, that he will do their vengeance speedily. Nevertheless, when the Son of man comes, will he then find faith on the earth?
Mówię wam, że szybko pomści ich [krzywdę]. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
9 And he also spoke this parable to some of those who were persuaded in themselves that they were righteous, and disdained other men.
Powiedział też do tych, którzy ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, taką przypowieść:
10 Two men went up into the temple to pray, the one a Pharisee, and the other a tax collector.
Dwóch ludzi weszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
11 Having stood by himself, the Pharisee prayed these things: God, I thank thee that I am not as the rest of men, predatory, unjust, adulterers, or even as this tax collector.
Faryzeusz stanął i tak się w sobie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy albo jak i ten celnik.
12 I fast twice of the week. I tithe all things, as many as I acquire.
Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
13 But the tax collector, having stood from afar, would not even lift his eyes to the sky, but beat upon his breast, saying, God, be thou merciful to me a sinful man.
A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.
14 I say to you, this man went down to his house justified rather than that man. Because every man who lifts himself up will be made lower, and he who makes himself lower will be lifted up.
Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. [Każdy] bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
15 And they were also bringing the infants to him, so that he would touch them, but when the disciples saw it, they rebuked them.
Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.
16 But having summoned them, Jesus said, Allow the children to come to me, and do not forbid them, for of such is the kingdom of God.
Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
17 Truly I say to you, whoever will not receive the kingdom of God as a child, will, no, not enter into it.
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
18 And a certain ruler questioned him, saying, Good teacher, having done what, will I inherit eternal life? (aiōnios g166)
I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
19 And Jesus said to him, Why do thou call me good? None is good except one, God.
A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt [nie jest] dobry, tylko jeden – Bóg.
20 Thou know the commandments. Thou shall not commit adultery. Thou shall not murder. Thou shall not steal. Thou shall not give false testimony. Honor thy father and thy mother.
Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.
21 And he said, All these things I have kept from my youth.
A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.
22 And when he heard these things, Jesus said to him, Yet one thing is lacking from thee. Sell all things, as many as thou have, and distribute to the poor, and thou will have treasure in heaven. And come, follow me.
Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.
23 But when he heard these things, he became very sorrowful, for he was very rich.
A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.
24 And having seen him become very sorrowful, Jesus said, How difficultly those who have riches will enter into the kingdom of God.
Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!
25 For it is easier for a camel to enter in through the hole of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 And those who heard it said, And who can be saved?
Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?
27 And he said, The things impossible with men are possible with God.
A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
28 And Peter said, Lo, we have left all and followed thee.
Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 And he said to them, Truly I say to you, that there is no man who has left house, or parents, or brothers, or wife, or children for the sake of the kingdom of God,
On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;
31 And having taken along the twelve, he said to them, Behold, we are going up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets about the Son of man will be completed.
Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
32 For he will be delivered up to the Gentiles, and he will be mocked and insulted and spit upon.
Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;
33 And after scourging, they will kill him, and the third day he will rise up.
Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
34 And they understood none of these things, and this saying was hidden from them, and they did not understand the things that were said.
Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.
35 And it came to pass as he approached Jericho, a certain blind man sat beside the road begging.
A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.
36 And having heard a multitude going by, he inquired what this may be.
A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.
37 And they informed him that Jesus the Nazarene passes by.
I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.
38 And he cried out, saying, Jesus, thou son of David, be merciful to me.
Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
39 And those who went ahead rebuked him, so that he would be quiet, but he cried out much more, Thou son of David, be merciful to me.
Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
40 And having stood still, Jesus commanded him to be brought to him. And when he came near, he questioned him,
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41 saying, What do thou that I would do to thee? And he said, Lord, that I may receive sight.
Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
42 And Jesus said to him, Receive sight. Thy faith has healed thee.
Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
43 And immediately he received sight, and followed him glorifying God. And all the people when they saw it gave praise to God.
Zaraz też odzyskał wzrok i szedł za nim, wielbiąc Boga. A wszyscy ludzie, widząc to, oddawali chwałę Bogu.
