Job 9
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 Of a truth I know that it is so. But how can man be just with God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he is pleased to contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 He is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him, and prospered?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 He who removes the mountains, and they do not know it when he overturns them in his anger,
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 who shakes the earth out of its place, and the pillars of it tremble,
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 who commands the sun, and it does not rise, and seals up the stars,
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 who alone stretches out the heavens, and treads upon the waves of the sea,
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 who makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south,
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 who does great things past finding out, yea, marvelous things without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Lo, he goes by me, and I do not see him. He also passes on, but I do not perceive him.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Behold, he seizes; who can hinder him? Who will say to him, What are thou doing?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Whom, though I were righteous, yet I would not answer. I would make supplication to my judge.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 If I had called, and he had answered me, yet I would not believe that he hearkened to my voice.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 For he breaks me with a tempest, and multiplies my wounds without cause.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 He will not allow me to take my breath, but fills me with bitterness.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If of strength, lo, he is mighty! And if of justice, who will summon me?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Though I be righteous, my own mouth shall condemn me. Though I be perfect, it shall prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Though I were perfect, I do not regard myself. I despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 It is all one thing. Therefore I say, He destroys the perfect and the wicked.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 If the scourge kills suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of the judges of it. If not he, who then is it?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good,
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They are passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, I will forget my complaint. I will put off my sad countenance, and be of good cheer,
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 I am afraid of all my sorrows. I know that thou will not hold me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 I shall be condemned. Why then do I labor in vain?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I wash myself with snow water, and make my hands ever so clean,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 yet thou will plunge me in the ditch, and my own clothes shall abhor me.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 There is no umpire between us who might lay his hand upon us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him take his rod away from me, and let not his terror make me afraid.
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Then I would speak, and not be afraid of him, for I am not so in myself.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
