Job 5
1 Call now, is there any who will answer thee? And to which of the holy ones will thou turn?
Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
2 For vexation kills the foolish man, and jealousy slays the silly one.
Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
3 I have seen the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.
Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
4 His sons are far from safety, and they are crushed in the gate. Neither is there any to deliver them,
Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
5 whose harvest the hungry eat up, and takes it even out of the thorns, and the snare gapes for their substance.
Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
6 For affliction does not come forth from the dust, nor does trouble spring out of the ground,
Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
7 but man is born to trouble, as the sparks fly upward.
Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
8 But as for me, I would seek to God. And to God I would commit my cause,
Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
9 who does great things and unsearchable, marvelous things without number,
У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
10 who gives rain upon the earth, and sends waters upon the fields,
У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
11 so that he sets up on high those who are low, and those who mourn are exalted to safety.
У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
12 He frustrates the devices of the crafty so that their hands cannot perform their enterprise.
У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
13 He takes the wise in their own craftiness, and the counsel of the cunning is carried headlong.
У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
14 They meet with darkness in the daytime, and grope at noonday as in the night.
Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
15 But he saves from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.
Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
16 So a poor man has hope, and iniquity stops her mouth.
Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
17 Behold, happy is the man whom God corrects. Therefore do not despise thou the chastening of the Almighty.
Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
18 For he injures, and binds up. He wounds, and his hands make whole.
Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
19 He will deliver thee in six troubles. Yea, in seven there shall no evil touch thee.
У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
20 In famine he will redeem thee from death, and in war from the power of the sword.
Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
21 Thou shall be hid from the scourge of the tongue. Neither shall thou be afraid of destruction when it comes.
Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
22 At destruction and dearth thou shall laugh, nor shall thou be afraid of the beasts of the earth.
Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
23 For thou shall be in league with the stones of the field, and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
24 And thou shall know that thy tent is in peace, and thou shall visit thy fold, and shall miss nothing.
Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
25 Thou shall know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.
Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
26 Thou shall come to thy grave in a full age, like a shock of grain comes in its season.
Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
27 Lo this, we have searched it, so it is. Hear it, and know thou it for thy good.
Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
