< Job 41 >

1 Can thou draw out leviathan with a fishhook, or press down his tongue with a cord?
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
2 Can thou put a rope into his nose, or pierce his jaw through with a hook?
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
3 Will he make many supplications to thee? Or will he speak soft words to thee?
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
4 Will he make a covenant with thee, that thou should take him for a servant forever?
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
5 Will thou play with him as with a bird? Or will thou bind him for thy maidens?
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
6 Will the bands make traffic of him? Will they part him among the merchants?
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
7 Can thou fill his skin with barbed irons, or his head with fish-spears?
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
8 Lay thy hand upon him. Remember the battle, and do so no more.
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
9 Behold, the hope of him is in vain. Will not a man be cast down even at the sight of him?
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None is so fierce that he dare stir him up. Who then is he who can stand before me?
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
11 Who has first given to me, that I should repay him? Under the whole heaven is mine.
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
12 I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his goodly frame.
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
13 Who can strip off his outer garment? Who shall come within his jaws?
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
14 Who can open the doors of his face? Round about his teeth is terror.
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
15 His strong scales are his pride, shut up together like a close seal.
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
16 One is so near to another that no air can come between them.
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
17 They are joined one to another. They stick together, so that they cannot be parted.
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
18 His sneezings flash forth light, and his eyes are like the eyelids of the morning.
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
19 Out of his mouth go burning torches, and sparks of fire leap forth.
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
20 Out of his nostrils a smoke goes, as of a boiling pot and burning rushes.
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
21 His breath kindles coals, and a flame goes forth from his mouth.
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
22 In his neck abides strength, and terror dances before him.
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
23 The flakes of his flesh are joined together. They are firm upon him. They cannot be moved.
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
24 His heart is as firm as a stone, Yea, firm as the nether millstone.
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
25 When he raises himself up the mighty are afraid. Because of consternation they are beside themselves.
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
26 If a man lays at him with the sword it cannot avail, nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
27 He counts iron as straw, and brass as rotten wood.
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
28 The arrow cannot make him flee. Sling-stones are turned into stubble with him.
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
29 Clubs are counted as stubble. He laughs at the rushing of the javelin.
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
30 His underparts are like sharp potsherds. He spreads out as a threshing-wagon upon the mire.
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
31 He makes the deep to boil like a pot. He makes the sea like a pot of ointment.
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
32 He makes a path to shine after him. A man would think the deep to be hoary.
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
33 Upon earth there is not his like who is made without fear.
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
34 He beholds everything that is high. He is king over all the sons of pride.
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.

< Job 41 >