< Job 37 >

1 Yea, at this my heart trembles, and is moved out of its place.
“Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
2 Hear, O, hear the noise of his voice, and the sound that goes out of his mouth.
Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
3 He sends it forth under the whole heaven, and his lightning to the ends of the earth.
Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
4 After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty, and he does not restrain the lightnings when his voice is heard.
Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
5 God thunders marvelously with his voice. He does great things which we cannot comprehend.
Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
6 For he says to the snow, Fall thou on the earth, likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.
Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
7 He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it.
Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
8 Then the beasts go into coverts, and remain in their dens.
Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
9 Out of the chamber of the south comes the storm, and cold out of the north.
Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
10 By the breath of God ice is given, and the breadth of the waters is narrowed.
Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
11 Yea, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning,
Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
12 and it is turned round about by his guidance, that they may do whatever he commands them upon the face of the habitable world.
Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
13 He causes it to come, whether it be for correction, or for his land, or for loving kindness.
Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
14 Hearken to this, O Job. Stand still, and consider the wondrous works of God.
“Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
15 Do thou know how God lays his charge upon them, and causes the lightning of his cloud to shine?
Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
16 Do thou know the balancing of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?
Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
17 How thy garments are warm when the earth is still because of the south wind?
Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
18 Can thou with him spread out the sky, which is strong as a molten mirror?
Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
19 Teach us what we shall say to him. We cannot set in array because of darkness.
“O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
20 Shall it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?
Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
21 And now men do not see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them.
Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
22 Out of the north comes golden splendor. God has upon him awesome majesty.
Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
23 O the Almighty, we cannot find him out. He is excellent in power. And in justice and abundant righteousness he will not afflict.
Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
24 Men therefore fear him. He does not regard any who are wise of heart.
Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”

< Job 37 >