< Job 22 >

1 Then Eliphaz the Temanite answered, and said,
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:
2 Can a man be profitable to God? Surely he who is wise is profitable to himself.
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!
3 Is it any pleasure to the Almighty that thou are righteous? Or is it gain to him that thou make thy ways perfect?
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟
4 Is it for thy fear of him that he reproves thee, that he enters with thee into judgment?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟
5 Is not thy wickedness great? Neither is there any end to thine iniquities.
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!
6 For thou have taken pledges from thy brother for nothing, and stripped the naked of their clothing.
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.
7 Thou have not given water to the weary to drink, and thou have withheld bread from the hungry.
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،
8 But as for the mighty man, he had the land. And the honorable man, he dwelt in it.
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.
9 Thou have sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.
10 Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubles thee,
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.
11 or darkness, so that thou cannot see, and abundance of waters cover thee.
12 Is not God in the height of heaven? And behold the height of the stars, how high they are!
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.
13 And thou say, What does God know? Can he judge through the thick darkness?
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟
14 Thick clouds are a covering to him, so that he does not see, and he walks on the vault of heaven.
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»
15 Will thou keep the old way which wicked men have trodden?
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟
16 Who were snatched away before their time, whose foundation was poured out as a stream,
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟
17 who said to God, Depart from us, and, What can the Almighty do for us?
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»
18 Yet he filled their houses with good things. But the counsel of the wicked is far from me.
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.
19 The righteous see it, and are glad. And the innocent laugh them to scorn,
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»
20 Saying, Surely those who rose up against us are cut off, and the remnant of them, the fire has consumed.
21 Acquaint now thyself with him, and be at peace. By this good shall come to thee.
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.
22 Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thy heart.
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.
23 If thou return to the Almighty, thou shall be built up, thou put away unrighteousness far from thy tents.
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.
24 Then thou shall lay up gold as dust, and the gold of Ophir as the stones of the brooks.
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،
25 Yea, the Almighty will be thy treasure, and precious silver to thee.
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!
26 For then shall thou delight thyself in the Almighty, and shall lift up thy face to God.
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.
27 Thou shall make thy prayer to him, and he will hear thee, and thou shall pay thy vows.
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.
28 Thou shall also decree a thing, and it shall be established to thee. And light shall shine upon thy ways.
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.
29 When they cast thee down, thou shall say, There is lifting up, and he will save the humble man.
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.
30 He will deliver even him who is not innocent. Yea, he shall be delivered through the cleanness of thy hands.
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

< Job 22 >