Job 21
1 Then Job answered, and said,
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 Hear diligently my speech, And let this be your consolations.
| «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد. | ۲ |
3 Allow me, and I also will speak, and after I have spoken, mock on.
| با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید. | ۳ |
4 As for me, is my complaint to man? And why should I not be impatient?
| و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ | ۴ |
5 Mark me, and be astonished, and lay your hand upon your mouth.
| به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید. | ۵ |
6 Even when I remember, I am troubled, and horror takes hold on my flesh.
| هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد. | ۶ |
7 Why do the wicked live, become old, yea, grow mighty in power?
| چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ | ۷ |
8 Their seed is established with them in their sight, and their offspring before their eyes.
| ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان. | ۸ |
9 Their houses are safe from fear, nor is the rod of God upon them.
| خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید. | ۹ |
10 Their bull breeds, and does not fail. Their cow brings forth safely, and does not miscarry.
| گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید. | ۱۰ |
11 They send forth their little ones like a flock, and their children dance.
| بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند. | ۱۱ |
12 They sing to the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the pipe.
| با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. | ۱۲ |
| روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 And they say to God, Depart from us, for we do not desire the knowledge of thy ways.
| و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم. | ۱۴ |
15 What is the Almighty that we should serve him? And what profit should we have, if we pray to him?
| قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم. | ۱۵ |
16 Lo, is their prosperity not in their hand. (The counsel of the wicked is far from me.)
| اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد. | ۱۶ |
17 How often is it that the lamp of the profane is put out, that their calamity comes upon them, that God distributes sorrows in his anger,
| «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند. | ۱۷ |
18 that they are as stubble before the wind, and as chaff that the storm carries away?
| مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند. | ۱۸ |
19 Ye say, God lays up his iniquity for his sons. Let him recompense it to himself that he may know it.
| خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست. | ۱۹ |
20 Let his own eyes see his destruction, and let him drink of the wrath of the Almighty.
| چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید. | ۲۰ |
21 For what does he care for his house after him when the number of his months is cut off?
| زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ | ۲۱ |
22 Shall any teach God knowledge, seeing he judges those who are high?
| آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند. | ۲۲ |
23 One man dies in his full strength, being wholly at ease and quiet.
| یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است. | ۲۳ |
24 His pails are full of milk, and the marrow of his bones is moistened.
| قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است. | ۲۴ |
25 And another man dies in bitterness of soul, and never tastes of good.
| و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد. | ۲۵ |
26 They lie down alike in the dust, and the worm covers them.
| اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند. | ۲۶ |
27 Behold, I know your thoughts, and the devices with which ye would wrong me.
| اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید. | ۲۷ |
28 For ye say, Where is the house of the prince? And where is the tent in which the wicked dwelt?
| زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟ | ۲۸ |
29 Have ye not asked wayfaring men? And do ye not know their evidences,
| آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود، | ۲۹ |
30 that the evil man is reserved to the day of calamity? That they are led forth to the day of wrath?
| که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند. | ۳۰ |
31 Who shall declare his way to his face? And who shall repay him what he has done?
| کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟ | ۳۱ |
32 Yet he shall be borne to the grave, and men shall keep watch over the tomb.
| که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد. | ۳۲ |
33 The clods of the valley shall be sweet to him. And all men shall draw after him, as there were innumerable before him.
| کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند. | ۳۳ |
34 How then ye comfort me in vain, seeing in your answers there remains falsehood?
| پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» | ۳۴ |
