< Job 20 >

1 Then Zophar the Naamathite answered, and said,
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Therefore my thoughts cause me to answer, even because of my haste that is in me.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 I have heard the reproof which puts me to shame, and the spirit of my understanding answers me.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Know thou this of old time, since man was placed upon earth,
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 that the triumphing of the wicked is short, and the joy of the profane but for a moment?
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 Though his height mounts up to the heavens, and his head reaches to the clouds,
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 yet he shall perish forever like his own dung. Those who have seen him shall say, Where is he?
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found. Yea, he shall be chased away as a vision of the night.
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 The eye which saw him shall see him no more, neither shall his place any more behold him.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 His sons shall seek the favor of the poor, and his hands shall give back his wealth.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 His bones are full of his youth, but it shall lie down with him in the dust.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, though he hide it under his tongue,
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 though he spares it, and will not let it go, but keep it still within his mouth,
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 yet his food in his bowels is turned. It is the gall of asps within him.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 He has swallowed down riches, and he shall vomit them up again. God will cast them out of his belly.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 He shall suck the poison of asps. The viper's tongue shall kill him.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 He shall not look upon the rivers, the flowing streams of honey and butter.
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 That which he labored for shall he restore, and shall not swallow it down. According to the substance that he has gotten, he shall not rejoice.
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 For he has oppressed and forsaken the poor. He has violently taken away a house, and he shall not build it up.
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 Because he knew no quietness within him, he shall not save any of that in which he delights.
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 There was nothing left that he did not devour, therefore his prosperity shall not endure.
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 In the fullness of his sufficiency he shall be in straits. The hand of everyone who is in misery shall come upon him.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 When he is about to fill his belly, God will cast the fierceness of his wrath upon him, and will rain it upon him while he is eating.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 He shall flee from the iron weapon, and the bow of brass shall strike him through.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 He draws it forth, and it comes out of his body, yea, the glittering point comes out of his gall. Terrors are upon him.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 All darkness is laid up for his treasures. A fire not blown shall devour him. It shall consume that which is left in his tent.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 The heavens shall reveal his iniquity, and the earth shall rise up against him.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 The increase of his house shall depart, flowed away in the day of his wrath.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 This is the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed to him by God.
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».

< Job 20 >