< Job 19 >
1 Then Job answered, and said,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 These ten times ye have reproached me. Ye are not ashamed that ye deal hardly with me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 And be it indeed that I have erred, my error remains with myself.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach,
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 know now that God has subverted me, and has encompassed me with his net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He has walled up my way that I cannot pass, and has set darkness in my paths.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He has broken me down on every side, and I am gone. And he has plucked up my hope like a tree.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 He has also kindled his wrath against me. And he considers me to him as his adversaries.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops come on together, and cast up their way against me, and encamp round about my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He has put my brothers far from me, and my acquaintances are wholly estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 Those who dwell in my house, and my maids, reckon me for a stranger; I am an alien in their sight.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I call to my servant, and he gives me no answer. I entreat him with my mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is strange to my wife, and my supplication to the sons of my own mother.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my familiar friends abhor me, and those whom I loved are turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 My bone cleaves to my skin and to my flesh, and I have escaped with the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends, for the hand of God has touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 O that my words were now written! O that they were inscribed in a book,
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 that they were engraved in the rock forever with an iron pen and lead!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 But as for me I know that my Redeemer lives, and at last he will stand up upon the earth.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And after my skin, this body, is destroyed, then outside my flesh I shall see God,
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 whom I, even I, shall see on my side, and my eyes shall behold, and not as a stranger. My heart is consumed within me.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 If ye say, How we will persecute him! And that the root of the matter is found in me,
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 be ye afraid of the sword. For wrath brings the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.