< Job 17 >
1 My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
2 Surely there are mockers with me, and my eye dwells upon their provocation.
Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
3 Give now a pledge, be surety for me with thyself. Who is there that will strike hands with me?
Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
4 For thou have hid their heart from understanding. Therefore thou shall not exalt them.
Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
5 He who denounces his friends for a prey, even the eyes of his sons shall fail.
Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
6 But he has made me a byword of the people, and they spit in my face.
У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
7 My eye also is dim because of sorrow, and all my members are as a shadow.
Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
8 Upright men shall be astonished at this, and the innocent shall stir himself up against the profane.
Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
9 Yet the righteous shall hold on his way. And he who has clean hands shall grow stronger and stronger.
Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
10 But as for you all, come on now again, and I shall not find a wise man among you.
Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
11 My days are past. My purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
12 They change the night into day. The light, they say, is near to the darkness.
Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
13 If I look for Sheol as my house, if I have spread my couch in the darkness, (Sheol )
Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol )
14 if I have said to corruption, Thou are my father, to the worm, My mother, and my sister,
«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
15 where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
16 It shall go down to the bars of Sheol when once there is rest in the dust. (Sheol )
Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol )