< Job 17 >
1 My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
2 Surely there are mockers with me, and my eye dwells upon their provocation.
Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
3 Give now a pledge, be surety for me with thyself. Who is there that will strike hands with me?
Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
4 For thou have hid their heart from understanding. Therefore thou shall not exalt them.
Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
5 He who denounces his friends for a prey, even the eyes of his sons shall fail.
Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
6 But he has made me a byword of the people, and they spit in my face.
Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
7 My eye also is dim because of sorrow, and all my members are as a shadow.
Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
8 Upright men shall be astonished at this, and the innocent shall stir himself up against the profane.
Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
9 Yet the righteous shall hold on his way. And he who has clean hands shall grow stronger and stronger.
Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
10 But as for you all, come on now again, and I shall not find a wise man among you.
Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
11 My days are past. My purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
12 They change the night into day. The light, they say, is near to the darkness.
Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
13 If I look for Sheol as my house, if I have spread my couch in the darkness, (Sheol )
Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol )
14 if I have said to corruption, Thou are my father, to the worm, My mother, and my sister,
Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
15 where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
16 It shall go down to the bars of Sheol when once there is rest in the dust. (Sheol )
Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. (Sheol )