Job 14
1 Man, who is born of a woman, is of few days, and full of trouble.
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 He comes forth like a flower, and is cut down. He too flees as a shadow, and does not continue.
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 And do thou open thine eyes upon such a one, and bring me into judgment with thee?
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one.
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 Seeing his days are determined, the number of his months is with thee, and thou have appointed his bounds that he cannot pass,
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a hireling, his day.
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 For there is hope of a tree, if it is cut down, that it will sprout again, and that the tender branch of it will not cease.
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 Though the root of it grows old in the earth, and the trunk of it dies in the ground,
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 But man dies, and is laid low. Yea, man gives up the spirit, and where is he?
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 As the waters fail from the sea, and the river wastes away and dries up,
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 so man lies down and does not rise. Till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 O that thou would hide me in Sheol, that thou would keep me secret, until thy wrath be past, that thou would appoint for me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 If a man dies, shall he live again? All the days of my warfare I would wait till my release should come.
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 Thou would call, and I would answer thee. Thou would have a desire to the work of thy hands.
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 But now thou number my steps. Do thou not watch over my sin?
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 My transgression is sealed up in a bag, and thou fasten up my iniquity.
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 But the falling mountain comes to nothing, and the rock is removed out of its place.
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 The waters wear the stones. The overflowings of it wash away the dust of the earth. So thou destroy the hope of man.
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 Thou prevail forever against him, and he passes. Thou change his countenance, and send him away.
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 His sons come to honor, and he does not know it, and they are brought low, but he does not perceive it of them.
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 But his flesh upon him has pain, and his soul within him mourns.
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
