Job 11
1 Then Zophar the Naamathite answered, and said,
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 Should not the multitude of words be answered? And should a man full of talk be justified?
“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?
3 Should thy boastings make men hold their peace? And when thou mock, shall no man make thee ashamed?
Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?
4 For thou say, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.
Tanrı'ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’
5 But O that God would speak, and open his lips against thee,
Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,
6 and that he would show thee the secrets of wisdom! For he is manifold in understanding. Know therefore that God exacts of thee less than thine iniquity deserves.
Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.
7 Can thou find out God by searching? Can thou find out the Almighty to perfection?
“Tanrı'nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten'in sınırlarına ulaşabilir misin?
Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? (Sheol h7585)
9 The measure of it is longer than the earth, and broader than the sea.
Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.
10 If he passes through, and shuts up, and all to judgment, then who can hinder him?
“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O'na engel olabilir?
11 For he knows false men. He also sees iniquity. Will he not then consider it?
Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?
12 But vain man is void of understanding. Yea, man is born as a wild donkey's colt.
Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.
13 If thou set thy heart aright, and stretch out thy hands toward him,
“O'na yüreğini adar, Ellerini açarsan,
14 if iniquity is in thy hand, put it far away, and let not unrighteousness dwell in thy tents.
İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,
15 Surely then thou shall lift up thy face without spot. Yea, thou shall be steadfast, and shall not fear.
Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.
16 For thou shall forget thy misery. Thou shall remember it as waters that are passed away.
Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.
17 And thy life shall be clearer than the noonday. Though there be darkness, it shall be as the morning.
Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.
18 And thou shall be secure, because there is hope. Yea, thou shall search about thee, and shall take thy rest in safety.
Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.
19 Also thou shall lie down, and none shall make thee afraid. Yea, many shall correspond with thee.
Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and they shall have no way to flee. And their hope shall be the giving up of the spirit.
Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
