< Jeremiah 8 >

1 At that time, says Jehovah, they shall bring out the bones of the kings of Judah, and the bones of his rulers, and the bones of the priests, and the bones of the prophets, and the bones of the inhabitants of Jerusalem, out of their graves.
Nianang panahona—kini ang gipahayag ni Yahweh—kuhaon nila gikan sa mga lubnganan ang mga bukog sa mga hari sa Juda ug sa mga opisyal niini, ang mga bukog sa mga pari ug sa mga propeta, ug ang mga bukog sa mga lumolupyo sa Jerusalem.
2 And they shall spread them before the sun, and the moon, and all the host of heaven, which they have loved, and which they have served, and after which they have walked, and which they have sought, and which they have worshiped. They shall not be gathered, nor be buried. They shall be for dung upon the face of the earth.
Unya katagon nila kini ilalom sa kahayag sa adlaw ug bulan ug sa tanang mga bituon sa kalangitan; gisunod ug gialagaran nila kini nga mga butang sa kalangitan, nga gisundan nila ug gipangita, ug gisimba nila. Dili na tigomon ang mga bukog o ilubong pag-usab. Mahisama kini sa hugaw sa mga hayop ibabaw sa yuta.
3 And death shall be chosen rather than life by all the residue that remain of this evil family, that remain in all the places where I have driven them, says Jehovah of hosts.
Sa matag nahibiling dapit diin giabog ko sila, mas pilion nila ang kamatayon kaysa kinabuhi alang sa ilang mga kaugalingon, kadtong tanan nga nahibilin gikan niining daotan nga nasod—kini ang gipahayag ni Yahweh nga pangulo sa kasundalohang anghel.
4 Moreover thou shall say to them, Thus says Jehovah: Shall men fall, and not rise up again? Shall he turn away, and not return?
Busa sultihi sila, miingon si Yahweh niini: Dili ba mobangon si bisan kinsa nga matumba? Dili ba mosulay sa pagbalik si bisan kinsa nga nawala?
5 Why then has this people of Jerusalem slid back by a perpetual backsliding? They hold firm deceit. They refuse to return.
Nganong kini nga katawhan, sa Jerusalem, nagpadayon sa pagkawalay pagtuo? Nagpabilin sila sa pagkamabudhion ug nagdumili sa paghinulsol.
6 I hearkened and heard, but they did not speak aright. No man repents of his wickedness, saying, What have I done? Everyone turns to his course as a horse that rushes headlong in the battle.
Nagpatalinghog ug naminaw ako, apan wala sila nagsulti ug matarong; walay usa nga nagbasol sa iyang pagkadotan, walay usa nga miingon, “Unsa man ang akong nabuhat?” Silang tanan mipadayon sa ilang gitinguha, sama sa laki nga kabayo nga nagdali padulong sa gubat.
7 Yea, the stork in the heavens knows her appointed times, and the turtledove and the swallow and the crane observe the time of their coming, but my people know not the law of Jehovah.
Bisan pa ang tolabong sa langit nasayod sa hustong mga panahon; ug ang mga salampati, mga sayaw, ug mga lapay. Moadto sila sa mga dapit nga ilang padulngan sa hustong panahon, apan wala masayod ang akong katawhan sa mga sugo ni Yahweh.
8 How can ye say, We are wise, and the law of Jehovah is with us? But behold, the false pen of the scribes has wrought falsely.
Unsaon ninyo pag-ingon, nga “Maalamon kami, kay ang balaod ni Yahweh anaa kanato”? Sa pagkatinuod, tan-awa! Ang malimbongong pangsulat sa mga escriba nagbuhat ug bakak.
9 The wise men are put to shame. They are dismayed and taken. Lo, they have rejected the word of Jehovah, and what manner of wisdom is in them?
Maulaw ang maalamong mga tawo. Mahadlok ug malit-ag sila. Tan-awa! Gisalikway nila ang pulong ni Yahweh, busa unsa may kapuslanan sa ilang kaalam?
10 Therefore I will give their wives to others, and their fields to those who shall possess them. For everyone from the least even to the greatest is given to covetousness. From the prophet even to the priest everyone deals falsely.
Busa ihatag ko sa uban ang ilang mga asawa, ug ang ilang kaumahan ngadto sa mopanag-iya niini, tungod kay gikan sa yano ngadto sa pinakamahinungdanon, hakog silang tanan alang sa dili matinud-anon nga katuyoan! Gikan sa propeta ngadto sa pari, nagbuhat silang tanan ug bakak.
11 And they have lightly healed the hurt of the daughter of my people, saying, Peace, peace, when there is no peace.
Giayo nila ang mga samad sa akong katawhan, sa pag-ingon “Kalinaw, Kalinaw” bisan walay kalinaw.
12 Were they ashamed when they had committed abomination? No, they were not at all ashamed, nor could they blush. Therefore they shall fall among those who fall. In the time of their visitation they shall be cast down, says Jehovah.
Naulaw ba sila sa dihang nagbuhat sila ug mga dulomtanan? Wala man gani sila naulaw! Busa mangapukan sila uban niadtong nangapukan; miingon si Yahweh, mapukan sila sa dihang silotan na sila.
13 I will utterly consume them, says Jehovah. There shall be no grapes on the vine, nor figs on the fig tree, and the leaf shall fade, and things I have given them shall pass away from them.
Papahawaon ko gayod sila sa hingpit—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—wala na unyay mga ubas sa paras, ni mga bunga sa mga kahoy nga igera. Kay malaya ang dahon, ug mangahanaw lamang ang gihatag ko kanila.
14 Why do we sit still? Assemble yourselves, and let us enter into the fortified cities, and let us be silent there. For Jehovah our God has put us to silence, and given us water of gall to drink, because we have sinned against Jehovah.
Nganong nanglingkod man kita dinhi? magtigom kita; mangadto kita sa pinarilang mga siyudad, ug mangahilom kita didto sa kamatayon. Kay pahilomon kita ni Yahweh nga atong Dios. Paimnon niya kita ug hilo, tungod kay nakasala man kita batok kaniya.
15 We looked for peace, but no good came, for a time of healing, and, behold, dismay!
Naghandom kita ug kalinaw, apan wala gayoy maayo. Naghandom kita ug panahon sa pagkaayo, apan tan-awa, adunay kalisang.
16 The snorting of his horses is heard from Dan. At the sound of the neighing of his strong ones the whole land trembles. For they have come, and have devoured the land and all that is in it, the city and those who dwell therein.
Ang kinusmo sa iyang mga lalaking kabayo nadungog gikan sa Dan. Nauyog ang tibuok kalibotan sa dinahunog sa pagbahihi sa iyang kusgang mga kabayo. Kay moabot sila ug molamoy sa yuta ug sa kabtangan niini, ang siyudad ug sa nagpuyo niini.
17 For, behold, I will send serpents, adders, among you, which will not be charmed, and they shall bite you, says Jehovah.
Kay tan-awa, magpadala ako ug mga bitin sa inyong taliwala, mga malala nga bitin nga dili ninyo maorasyonan. Paakon nila kamo—kini ang gipahayag ni Yahweh.”'
18 Oh that I could comfort myself against sorrow! My heart is faint within me.
Walay kataposan ang akong kasubo, ug nasakitan ang akong kasingkasing.
19 Behold, the voice of the cry of the daughter of my people from a land that is very far off: Is not Jehovah in Zion? Is not her King in her? Why have they provoked me to anger with their graven images, and with foreign vanities?
Tan-awa! Ang pagtuaw sa anak nga babaye sa akong katawhan gikan sa layong yuta! Wala ba si Yahweh sa Zion? O wala ba ang iyang hari? Nganong gipasuko man nila ako pinaagi sa ilang kinulit nga mga larawan ug walay bili nga langyaw nga mga diosdios?
20 The harvest is past, the summer is ended, and we are not saved.
Milabay na ang ting-ani ug nahuman na ang ting-init. Apan wala pa kita naluwas.
21 For the hurt of the daughter of my people I am hurt. I mourn. Dismay has taken hold on me.
Nasakitan ako tungod kay nasakitan ang anak nga babaye sa akong katawhan. Nasubo ako sa makalilisang nga mga butang nga nahitabo kaniya; nadismaya ako.
22 Is there no balm in Gilead? Is there no physician there? Why then has not the health of the daughter of my people recovered?
Wala bay tambal sa Gilead? Wala bay mananambal didto? Nganong wala man naayo ang anak nga babaye sa akong katawhan?

< Jeremiah 8 >