Jeremiah 34
1 The word which came to Jeremiah from Jehovah, when Nebuchadnezzar king of Babylon and all his army and all the kingdoms of the earth that were under his dominion, and all the peoples, were fighting against Jerusalem, and against all the cities thereof, saying,
| زمانی که نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، با همهٔ سپاهیان خود که از مردم تمام سرزمینهای تحت سلطهٔ او تشکیل می‌شد، به اورشلیم و سایر شهرهای یهودا حمله کرد، خداوند به من فرمود که این پیغام را به صدقیا، پادشاه یهودا، اعلام نمایم: «یهوه خدای اسرائیل چنین می‌گوید: من این شهر را به دست پادشاه بابِل تسلیم خواهم کرد تا آن را به آتش بکشد. |
2 Thus says Jehovah, the God of Israel: Go, and speak to Zedekiah king of Judah, and tell him, Thus says Jehovah: Behold, I will give this city into the hand of the king of Babylon, and he shall burn it with fire.
3 And thou shall not escape out of his hand, but shall surely be taken, and delivered into his hand. And thine eyes shall behold the eyes of the king of Babylon, and he shall speak with thee mouth to mouth, and thou shall go to Babylon.
| تو نیز راه فرار نخواهی داشت بلکه گرفتار خواهی شد و تو را به حضور پادشاه بابِل خواهند برد؛ او تو را محکوم خواهد ساخت و به بابِل تبعید خواهد نمود. |
4 Yet hear the word of Jehovah, O Zedekiah king of Judah. Thus says Jehovah concerning thee, Thou shall not die by the sword;
| حال ای صدقیا، پادشاه یهودا، به آنچه خداوند می‌گوید گوش فرا ده: تو در جنگ کشته نخواهی شد، |
5 thou shall die in peace. And with the burnings of thy fathers, the former kings who were before thee, so shall they make a burning for thee. And they shall lament thee, saying, Ah lord! For I have spoken the word, says Jehovah.
| بلکه در آرامش خواهی مرد. مردم همان‌گونه که برای اجدادت که پیش از تو پادشاه بودند، بخور سوزاندند، به یادبود تو نیز بخور خواهند سوزاند. آنها در سوگ تو ماتم کرده، خواهند گفت:”افسوس که پادشاهمان درگذشت!“این، آن چیزی است که اراده نموده‌ام.» |
6 Then Jeremiah the prophet spoke all these words to Zedekiah, king of Judah in Jerusalem,
| من پیغام خدا را در اورشلیم به صدقیا پادشاه یهودا دادم. |
7 when the king of Babylon's army was fighting against Jerusalem, and against all the cities of Judah that were left, against Lachish and against Azekah, for these alone remained of the cities of Judah, fortified cities.
| در این وقت، سپاه بابِل، شهرهای اورشلیم و لاکیش و عزیقه را محاصره کرده بود، یعنی تنها شهرهای حصاردار باقیماندهٔ یهودا که هنوز مقاومت می‌کردند. |
8 The word that came to Jeremiah from Jehovah, after the king Zedekiah had made a covenant with all the people who were at Jerusalem, to proclaim liberty to them,
| بعد از آنکه صدقیا، پادشاه یهودا، تمام برده‌های اورشلیم را آزاد کرد، پیغامی از طرف خداوند به من رسید. |
9 that every man should let his man-servant, and every man his maid-servant, who is a Hebrew or a Hebrewess, go free, that none should make bondmen of them, namely, of a Jew his brother.
| (صدقیای پادشاه، طی یک عهد مذهبی، دستور داده بود هر کس که غلام یا کنیزی عبرانی دارد، او را آزاد کند و گفته بود که هیچ‌کس حق ندارد از یهودیان کسی را غلام خود سازد، چون همه با هم برادرند. |
10 And all the rulers and all the people obeyed, who had entered into the covenant, that everyone should let his man-servant, and everyone his maid-servant, go free, that none should make bondmen of them any more. They obeyed, and let them go.
| بزرگان قوم و مردم نیز همه دستور پادشاه را اطاعت کرده، برده‌های خود را آزاد نمودند. |
11 But afterwards they turned, and caused the servants and the handmaids, whom they had let go free, to return, and brought them into subjection for servants and for handmaids.
| اما اقدام ایشان موقتی بود، چون پس از مدتی تصمیمشان را عوض کردند و دوباره آنها را برده خود ساختند! |
12 Therefore the word of Jehovah came to Jeremiah from Jehovah, saying,
| برای همین خداوند این پیغام را برای اهالی اورشلیم به من داد.) |
13 Thus says Jehovah, the God of Israel: I made a covenant with your fathers in the day that I brought them forth out of the land of Egypt, out of the house of bondage, saying,
| پیام خداوند، خدای اسرائیل این بود: «سالها پیش وقتی اجداد شما را در مصر از بردگی رهایی دادم، با ایشان عهدی بستم و گفتم که |
14 At the end of seven years ye shall let go every man his brother who is a Hebrew, who has been sold to thee, and has served thee six years. Thou shall let him go free from thee. But your fathers hearkened not to me, nor inclined their ear.
| هر بردهٔ عبرانی که شش سال خدمت کند، در سال هفتم باید آزاد گردد. اما ایشان دستور مرا اطاعت نکردند. |
15 And ye were now turned, and had done that which is right in my eyes, in proclaiming liberty every man to his neighbor. And ye had made a covenant before me in the house which is called by my name.
| چندی پیش، شما راه خود را تغییر دادید و آنچه را که مورد پسند من بود، انجام دادید و برده‌های خود را آزاد کردید، و در این مورد در خانهٔ من عهد بستید. |
16 But ye turned and profaned my name, and caused every man his servant, and every man his handmaid, whom ye had let go free at their pleasure, to return. And ye brought them into subjection, to be to you for servants and for handmaids.
| اما حال، عهد خود را زیر پا گذاشته‌اید و به نام من بی‌احترامی کرده‌اید و ایشان را به زور بردهٔ خود ساخته‌اید و آزادی‌ای را که آرزویشان بود، از ایشان گرفته‌اید. |
17 Therefore thus says Jehovah: Ye have not hearkened to me, to proclaim liberty, every man to his brother, and every man to his neighbor. Behold, I proclaim to you a liberty, says Jehovah-to the sword, to the pestilence, and to the famine. And I will make you to be tossed to and fro among all the kingdoms of the earth.
| پس چون مرا اطاعت نمی‌نمایید و ایشان را رها نمی‌کنید، من هم به‌وسیلۀ جنگ و قحطی و بیماری، شما را در چنگال مرگ رها خواهم کرد، و در سراسر دنیا تبعید و آواره خواهم نمود. |
18 And I will give the men who have transgressed my covenant, who have not performed the words of the covenant which they made before me, when they cut the calf in two and passed between the parts of it,
| شما به هنگام بستن این عهد، گوساله‌ای را دو پاره کردید و از میان پاره‌هایش گذشتید، اما عهدتان را شکستید؛ بنابراین من نیز شما را پاره‌پاره خواهم کرد. بله، خواه از بزرگان مملکت باشید، خواه درباری، خواه کاهن باشید خواه فرد معمولی، با همهٔ شما چنین رفتار خواهم کرد. |
19 the rulers of Judah, and the rulers of Jerusalem, the eunuchs, and the priests, and all the people of the land, who passed between the parts of the calf,
20 I will even give them into the hand of their enemies, and into the hand of those who seek their life. And their dead bodies shall be for food to the birds of the heavens, and to the beasts of the earth.
| شما را در چنگ دشمنانتان که تشنهٔ خونتان هستند، رها خواهم کرد تا کشته شوید، و اجسادتان را خوراک لاشخورها و جانوران وحشی خواهم نمود. |
21 And I will give Zedekiah king of Judah, and his rulers, into the hand of their enemies, and into the hand of those who seek their life, and into the hand of the king of Babylon's army that has gone away from you.
| هر چند پادشاه بابِل، برای مدت کوتاهی دست از محاصرهٔ این شهر کشیده است، ولی من صدقیا (پادشاه یهودا) و درباریان او را تسلیم سپاه بابِل خواهم کرد. |
22 Behold, I will command, says Jehovah, and cause them to return to this city. And they shall fight against it, and take it, and burn it with fire. And I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.
| من امر خواهم نمود که سپاهیان بابِل بازگردند و به این شهر حمله کنند و آن را بگیرند و به آتش بکشند؛ کاری خواهم کرد که شهرهای یهودا همگی ویران شوند و موجود زنده‌ای در آنها باقی نماند.» |
