< Jeremiah 10 >

1 Hear ye the word which Jehovah speaks to you, O house of Israel.
ای بنی‌اسرائیل، به پیامی که خداوند به شما می‌دهد، گوش فرا دهید:
2 Thus says Jehovah: Learn not the way of the nations, and be not dismayed at the signs of heaven, for the nations are dismayed at them.
«از راه و رسم سایر قومها پیروی نکنید و مانند آنها از حرکات ستارگان و افلاک نترسید و فکر نکنید سرنوشت شما را آنها تعیین می‌کنند.
3 For the customs of the peoples are vanity. For a man cuts a tree out of the forest, the work of the hands of the workman with the axe.
رسوم آنها چقدر پوچ و احمقانه است؛ درختی از جنگل می‌برند و نجار با ابزارش از آن بُتی می‌سازد،
4 They deck it with silver and with gold. They fasten it with nails and with hammers, that it not move.
سپس با طلا و نقره زینتش می‌دهند و با میخ و چکش آن را در محل استقرارش محکم می‌کنند تا نیفتد.
5 They are like a palm tree, of turned work, and do not speak. They must be carried, because they cannot go. Be not afraid of them, for they cannot do evil, nor is it in them to do good.
درست مانند مترسکی در جالیز است که نه حرف می‌زند و نه راه می‌رود، بلکه کسی باید آن را بردارد و جابه‌جا نماید، پس شما از چنین بُتی نترسید! چون نه می‌تواند صدمه‌ای بزند و نه کمکی بکند.»
6 There is none like thee, O Jehovah. Thou are great, and thy name is great in might.
ای خداوند، خدایی مثل تو وجود ندارد، چون تو بزرگی و نامت پرقدرت است!
7 Who should not fear thee, O King of the nations? For to thee it appertains, inasmuch as among all the wise men of the nations, and in all their royal estate, there is none like thee.
ای پادشاهِ تمام قومها، کیست که از تو نترسد؟ فقط تو شایستهٔ احترامی! در تمام سرزمینها و در بین تمام حکیمان، همتای تو یافت نمی‌شود!
8 But they are together brutish and foolish, the instruction of idols! It is but a block of wood.
آنانی که بت می‌پرستند، همگی احمق و نادانند! از بتهای چوبی چه می‌توانند بیاموزند؟
9 There is silver beaten into plates, which is brought from Tarshish, and gold from Uphaz, the work of the artificer and of the hands of the goldsmith, blue and purple for their clothing. They are all the work of skilful men.
از سرزمین ترشیش ورقهای کوبیده شدهٔ نقره، و از «اوفاز» طلا می‌آورند و هنرمندان و زرگران ماهر، آنها را به روی بتها می‌کشند؛ سپس دوزندگان هنرمند از پارچه‌های آبی و ارغوانی، لباسهای زیبا می‌دوزند و بر آنها می‌پوشانند.
10 But Jehovah is the true God. He is the living God, and an everlasting King. At his wrath the earth trembles, and the nations are not able to abide his indignation.
ولی خداوندا، تو تنها خدای حقیقی می‌باشی، تو خدای زنده و پادشاه ابدی هستی! از خشم تو تمام زمین می‌لرزد، و قومها به هنگام غضب تو می‌گریزند و خود را پنهان می‌سازند!
11 Thus ye shall say to them: The gods that have not made the heavens and the earth, these shall perish from the earth, and from under the heavens.
به کسانی که بت می‌پرستند بگویید: «خدایانی که در خلقت آسمان و زمین نقشی نداشته‌اند از روی زمین محو و نابود خواهند شد.»
12 He has made the earth by his power. He has established the world by his wisdom, and by his understanding he has stretched out the heavens.
اما خدای ما با قدرت خود زمین را ساخت، و با حکمتش جهان را بنیاد نهاد و با دانایی خود آسمانها را به وجود آورد.
13 When he utters his voice, there is a tumult of waters in the heavens, and he causes the vapors to ascend from the ends of the earth. He makes lightnings for the rain, and brings forth the wind out of his treasuries.
به فرمان اوست که ابرها در آسمان می‌غرند؛ اوست که ابرها را از نقاط دور دست زمین برمی‌آورد، رعد و برق ایجاد می‌کند، باران می‌فرستد، و باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌آورد!
14 Every man has become brutish, without knowledge. Every goldsmith is put to shame by his graven image. For his molten image is falsehood, and there is no breath in them.
آنانی که در مقابل بتهایشان سجده می‌کنند چقدر نادانند! سازندگان آنها شرمسار و رسوا خواهند شد، زیرا آنچه می‌سازند، دروغین است و جان در آنها نیست.
15 They are vanity, a work of delusion. In the time of their visitation they shall perish.
همهٔ این بتها بی‌ارزش و مسخره‌اند! وقتی سازندگانشان از بین بروند، بتهایشان هم از میان خواهند رفت.
16 The portion of Jacob is not like these. For he is the former of all things, and Israel is the tribe of his inheritance. Jehovah of hosts is his name.
اما خدای یعقوب مثل این بتها نیست، او خالق همۀ موجودات است و بنی‌اسرائیل قوم خاص او می‌باشد؛ نام او خداوند لشکرهای آسمان است.
17 Gather up thy wares out of the land, O thou who abides in the siege.
ای شما که در محاصره به سر می‌برید، اموال خود را جمع کنید و آمادهٔ حرکت شوید!
18 For thus says Jehovah, Behold, I will sling out the inhabitants of the land at this time, and will distress them, that they may feel it.
زیرا خداوند می‌فرماید: «این بار شما را از این سرزمین بیرون خواهم انداخت و چنان بلایی بر سر شما نازل خواهم نمود که حتی یک نفرتان نیز جان به در نبرید!»
19 Woe is me because of my hurt! My wound is grievous, but I said, Truly this is my grief, and I must bear it.
در آن روزها مردم یهودا فریاد کرده، خواهند گفت: «زخمهایمان چقدر عمیق است! امیدی به شفا نیست! ولی باید تحمل کنیم چون این مجازات ماست!
20 My tent is destroyed, and all my cords are broken. My sons have gone forth from me, and they are not. There is none to spread my tent any more, and to set up my curtains.
خانه و کاشانه‌مان خراب شده؛ بچه‌هایمان را از آغوشمان برده‌اند و دیگر هرگز آنها را نخواهیم دید؛ کسی هم باقی نمانده که به کمک او دوباره خانه‌مان را بسازیم».
21 For the shepherds have become brutish, and have not inquired of Jehovah. Therefore they have not prospered, and all their flocks are scattered.
شبانان و رهبران قوم اسرائیل احمق و نادان شده‌اند و دیگر از خداوند هدایت نمی‌طلبند؛ از این رو شکست خواهند خورد و قومشان مانند گله بی‌سرپرست پراکنده خواهند شد.
22 The voice of news. Behold, it comes, and a great commotion out of the north country, to make the cities of Judah a desolation, a dwelling-place of jackals.
اینک هیاهویی به گوش می‌رسد! هیاهوی لشکر بزرگی که از سوی شمال می‌آید تا شهرهای یهودا را ویران کند و آنها را لانهٔ شغالها سازد!
23 O Jehovah, I know that the way of man is not in himself. It is not in man who walks to direct his steps.
ای خداوند، می‌دانم که انسان حاکم بر سرنوشت خود نیست و این توانایی را ندارد که مسیر زندگی خود را تعیین کند.
24 O Jehovah, correct me, but in measure, not in thine anger, lest thou bring me to nothing.
خداوندا، ما را اصلاح کن، ولی با ملایمت، نه با خشم و غضب، و گرنه نابود می‌شویم.
25 Pour out thy wrath upon the nations that know thee not, and upon the families that call not on thy name. For they have devoured Jacob. Yea, they have devoured him and consumed him, and have laid waste his habitation.
آتش خشم و غضب خود را بر قومهایی بریز که تو را نمی‌شناسند و از تو پیروی نمی‌کنند، چون بنی‌اسرائیل را آنها از بین برده‌اند و این سرزمین را به کلی ویران کرده‌اند.

< Jeremiah 10 >