James 3
1 Not many should become teachers, my brothers, knowing that we will receive greater judgment.
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα ληψομεθα
2 For we all stumble in many things. If any man does not stumble in word, this is a perfect man, able also to bridle the whole body.
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
3 Behold we put bits into the mouths of horses for them to obey us, and we guide about their whole body.
ιδου των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προς το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
4 Behold also the ships, being so great and driven by fierce winds, are guided about by a very small rudder, wherever the impulse of the man who steers determines.
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληται
5 So also the tongue is a little body-part, and boasts greatly. Behold a little fire, how much wood it kindles.
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει
6 And the tongue is a fire, the world of unrighteousness. Thus, the tongue is made to lead among our body-parts, defiling the whole body, and setting the cycle of nature on fire, and being set on fire by hell. (Geenna g1067)
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτως η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης (Geenna g1067)
7 For every species, both of beasts and of birds, both of creeping things and things in the sea, is tamed, and has been tamed by the human species.
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
8 But no man is able to tame the tongue of men, an unruly evil, full of deadly poison.
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου
9 By it we bless the God and Father, and by it we curse men, who were made according to a likeness of God.
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
10 Out of the same mouth proceeds blessing and curse. My brothers, these things ought not to happen this way.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
11 Does the spring pour out from the same opening the sweet and the bitter?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
12 A fig tree, my brothers, cannot make olives, or a grapevine figs. In the same way, no one spring makes water salty and sweet.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ
13 Who is wise and understanding among you? Let him show from his good behavior his works in meekness of wisdom.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
14 But if ye have bitter envy and selfish ambition in your heart, do not boast, and do not lie against the truth.
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
15 This wisdom is not descending from above, but is earthly, world-soul, demonic.
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
16 For where envy and selfish ambition are, there is instability and every evil deed.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
17 But the wisdom from above is indeed first pure, then peaceful, gentle, easily entreated, full of mercy and good fruits, impartial and non-hypocritical.
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος και ανυποκριτος
18 And the fruit of righteousness is sown in peace to those who make peace.
καρπος δε της δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην
