Isaiah 53

1 Who has believed our report? And to whom has the arm of Jehovah been revealed?

چه کسی پیام ما را باور کرده، و بازوی توانای خداوند بر چه کسی آشکار شده است!

2 For he grew up before him as a tender plant, and as a root out of a dry ground. He has no form nor comeliness. And when we see him, there is no beauty that we should desire him.

در نظر خدا او مانند درخت سبزی بود که در زمین خشک و شوره‌زار روییده و ریشه دوانده باشد؛ اما در نظر ما او زیبایی و جلوه‌ای نداشت که مشتاقش باشیم.

3 He was despised, and rejected by men, a man of sorrows, and acquainted with grief. And as him from whom men hide their face he was despised, and we esteemed him not.

او را خوار شمردیم و رد کردیم، اما او درد و غم ما را تحمل کرد. همهٔ ما از او رو برگردانیدیم. او خوار شد و ما هیچ اهمیت ندادیم.

4 Surely he has borne our griefs, and carried our sorrows. Yet we esteemed him stricken, smitten by God, and afflicted.

این دردهای ما بود که او به جان گرفته بود، این رنجهای ما بود که او بر خود حمل می‌کرد؛ اما ما گمان کردیم این درد و رنج مجازاتی است که خدا بر او فرستاده است.

5 But he was wounded for our transgressions. He was bruised for our iniquities. The chastisement of our peace was upon him, and with his stripes we are healed.

برای گناهان ما بود که او مجروح شد و برای شرارت ما بود که او را زدند. او تنبیه شد تا ما سلامتی کامل داشته باشیم. از زخمهای او ما شفا یافتیم.

6 All we like sheep have gone astray. We have turned every one to his own way, and Jehovah has laid on him the iniquity of us all.

ما همچون گوسفندانی که آواره شده باشند، گمراه شده بودیم؛ راه خدا را ترک کرده به راههای خود رفته بودیم. با وجود این، خداوند تقصیرها و گناهان همهٔ ما را به حساب او گذاشت!

7 He was oppressed, yet when he was afflicted he opened not his mouth. As a lamb that is led to the slaughter, and as a sheep that is mute before its shearers, so he opened not his mouth.

با او با بی‌رحمی رفتار کردند، اما او تحمل کرد و زبان به شکایت نگشود. همچنانکه بَره را به سوی کشتارگاه می‌برند، او را نیز به کشتارگاه بردند. او مثل گوسفندی که پشمهایش را می‌چینند، لب به اعتراض نگشود.

8 In his humiliation his justice was taken away. And as for his generation, who considered that he was cut off out of the land of the living for the transgression of my people, to whom the stroke was due?

به ناحق او را به مرگ سپردند و کسی از نسل او اعتراض نکرد. زیرا او از دنیای زندگان منقطع شد؛ آری، به سبب عصیان قوم من مجازات شد.

9 And they made his grave with the wicked, and with a rich man in his death. Although he had done no violence, nor was any deceit in his mouth.

هنگامی که خواستند او را همراه خطاکاران دفن کنند، او را در قبر مردی ثروتمند گذاشتند؛ اما هیچ خطایی از او سر نزده بود و هیچ حرف نادرستی از دهانش بیرون نیامده بود.

10 Yet it pleased Jehovah to bruise him. He has put him to grief. When thou shall make his soul an offering for sin, he shall see his seed. He shall prolong his days, and the pleasure of Jehovah shall prosper in his hand.

خداوند می‌فرماید: «این خواست من بود که او رنج بکشد و بمیرد. او جانش را قربانی کرد تا آمرزش گناهان را به ارمغان آورد، بنابراین صاحب فرزندان بی‌شمار خواهد شد. او زندگی را از سر خواهد گرفت و ارادهٔ من به دست او اجرا خواهد شد.

11 He shall see of the travail of his soul, and shall be satisfied. By the knowledge of himself shall my righteous servant justify many, and he shall bear their iniquities.

هنگامی که ببیند عذابی که کشیده چه ثمری به بار آورده، راضی و خشنود خواهد شد. خدمتگزار عادل من بار گناهان بسیاری از مردم را به دوش خواهد گرفت و من به خاطر او آنها را خواهم بخشید.

12 Therefore I will divide him a portion with the great, and he shall divide the spoil with the strong, because he poured out his soul to death, and was numbered with the transgressors. Yet he bore the sin of many, and made intercession for the transgressors.

به او مقامی بزرگ و قدرتی عظیم خواهم داد، زیرا او خود را فدا کرد، از خطاکاران محسوب شد، بار گناهان بسیاری را بر دوش گرفت و برای خطاکاران شفاعت کرد.»