Isaiah 46
1 Bel bows down, Nebo stoops, their idols are upon the beasts, and upon the cattle. The things that ye carried about are made a load, a burden to the weary beast.
Κατεκάμφθη ο Βηλ, έκυψεν ο Νεβώ· τα είδωλα αυτών επετέθησαν επί ζώων και κτηνών· αι άμαξαι υμών ήσαν πεφορτισμέναι φορτίον κοπιαστικόν.
2 They stoop, they bow down together. They could not deliver the burden, but themselves are gone into captivity.
Κύπτουσι, κάμπτουσιν ομού· δεν δύνανται να σώσωσι το φορτίον αλλά και αυτά φέρονται εις αιχμαλωσίαν.
3 Hearken to me, O house of Jacob, and all the remnant of the house of Israel, who have been borne by me from their birth, who have been carried from the womb.
Ακούσατέ μου, οίκος Ιακώβ και παν το υπόλοιπον του οίκου Ισραήλ, τους οποίους εσήκωσα από κοιλίας, τους οποίους εβάστασα από μήτρας·
4 And even to old age I am he, and even to hoar hairs I will carry you. I have made, and I will bear, yea, I will carry, and will deliver.
και έως του γήρατός σας εγώ αυτός είμαι· και έως των λευκών τριχών εγώ θέλω σας βαστάσει· εγώ σας έκαμα και εγώ θέλω σας σηκώσει· ναι, εγώ θέλω σας βαστάσει και σώσει.
5 To whom will ye liken me, and make me equal, and compare me, that we may be alike?
Με τίνα θέλετε με εξομοιώσει και θέλετε με εξισώσει και με συγκρίνει και θέλομεν είσθαι όμοιοι;
6 Such as lavish gold out of the bag, and weigh silver in the balance, they hire a goldsmith, and he makes it a god. They fall down, yea, they worship.
Χύνουσι χρυσίον εκ του βαλαντίου και ζυγίζουσιν αργύριον διά του στατήρος και μισθόνουσι χρυσοχόον και κατασκευάζει αυτό θεόν· έπειτα προσπίπτουσι και προσκυνούσι·
7 They bear it upon the shoulder. They carry it, and set it in its place, and it stands. From its place it shall not remove. Yea, he may cry to it, yet it cannot answer, nor save him out of his trouble.
σηκόνουσιν αυτόν επ' ώμου· φέρουσιν αυτόν και θέτουσιν αυτόν εις τον τόπον αυτού και ίσταται· δεν θέλει μετασαλεύσει εκ του τόπου αυτού· προσέτι βοώσι προς αυτόν αλλά δεν δύναται να αποκριθή ουδέ να σώση αυτούς από της συμφοράς αυτών.
8 Remember this, and show yourselves men. Bring it again to mind, O ye transgressors.
Ενθυμήθητε τούτο και δείχθητε άνθρωποι· ανακαλέσατε αυτό εις τον νούν σας, αποστάται.
9 Remember the former things of old, for I am God, and there is none else. I am God, and there is none like me,
Ενθυμήθητε τα πρότερα, τα απ' αρχής· διότι εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός και ουδείς όμοιός μου·
10 declaring the end from the beginning, and from ancient times things that are not yet done, saying, My counsel shall stand, and I will do all my pleasure,
όστις απ' αρχής αναγγέλλω το τέλος και από πρότερον τα μη γεγονότα, λέγων, Η βουλή μου θέλει σταθή και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου·
11 calling a ravenous bird from the east, the man of my counsel from a far country. Yea, I have spoken. I will also bring it to pass. I have purposed. I will also do it.
όστις κράζω το αρπακτικόν πτηνόν εξ ανατολών, τον άνδρα της βουλής μου από γης μακράν· ναι, ελάλησα και θέλω κάμει να γείνη· εβουλεύθην και θέλω εκτελέσει αυτό.
12 Hearken to me, ye stout-hearted, who are far from righteousness:
Ακούσατέ μου, σκληροκάρδιοι, οι μακράν από της δικαιοσύνης.
13 I bring near my righteousness. It shall not be far off. And my salvation shall not tarry, and I will place salvation in Zion for Israel my glory.
Επλησίασα την δικαιοσύνην μου· δεν θέλει είσθαι μακράν και η σωτηρία μου δεν θέλει βραδύνει· και θέλω δώσει εν Σιών σωτηρίαν εις τον Ισραήλ, την δόξαν μου.
