< Isaiah 24 >

1 Behold, Jehovah makes the earth empty, and makes it waste, and turns it upside down, and scatters abroad the inhabitants of it.
Tan-awa, hapit na himoon ni Yahweh nga awaaw ang kalibotan, laglagon kini, gun-obon ang matag yuta, ug patibulaagon ang mga lumolupyo niini.
2 And it shall be, as with the people, so with the priest, as with the servant, so with his master, as with the maid, so with her mistress, as with the buyer, so with the seller, as with the creditor, so with the debtor, as with the taker of interest, so with the giver of interest to him.
Mahitabo kini, ingon man sa katawhan, mao usab sa pari, ingon man sa sulugoon, mao usab sa iyang agalon; ingon man sa katabang, mao usab sa iyang kabit, ingon man sa mga mopalit, mao usab sa mobaligya; ingon man sa nagpautang; mao usab sa mangutang; ingon man sa modawat ug tubo, mao usab sa mohatag ug tubo.
3 The earth shall be utterly emptied, and utterly laid waste, for Jehovah has spoken this word.
Laglagon ug mawagtang ang yuta sa hingpit; kay misulti si Yahweh niini nga pulong.
4 The earth mourns and fades away. The world languishes and fades away. The lofty people of the earth languish.
Mauga ug mogahi ang yuta, mokaging ug mahanaw ang kalibotan, madunot ang inila nga katawhan sa yuta.
5 The earth also is polluted under the inhabitants of it, because they have transgressed the laws, violated the statutes, broken the everlasting covenant.
Gihugawan ang kalibotan sa mga lumolupyo niini tungod kay wala nila tumana ang mga balaod, gisupak ang mga kasugoan, ug giguba ang walay kataposang kasabotan.
6 Therefore the curse has devoured the earth, and those who dwell in it are found guilty. Therefore the inhabitants of the earth are burned, and few men left.
Busa lamoyon sa tunglo ang yuta, ug makaplagan nga sad-an ang mga lumolupyo niini. Masunog ang mga lumolupyo sa yuta, ug diyutay nalang ang katawhan nga mabilin.
7 The new wine mourns. The vine languishes. All the merry-hearted do sigh.
Mohubas ang bag-ong bino, malaya ang paras, ug magdangoyngoy ang tanang malipayon.
8 The mirth of tambourine ceases. The noise of those who rejoice ends. The joy of the harp ceases.
Mohunong ang malipayon nga tingog sa mga tamborin, ug ang paghudyaka niadtong nagakalipay; ug miundang ang malipayon nga lira.
9 They shall not drink wine with a song. Strong drink shall be bitter to those who drink it.
Dili na sila moinom ug bino ug moawit, ug pait na ang ilimnon niadtong moinom niini.
10 The waste city is broken down. Every house is shut up, that no man may come in.
Nagun-ob na ang siyudad sa kagubot; sirado ug walay sulod ang matag balay.
11 There is a crying in the streets because of the wine. All joy is darkened. The mirth of the land is gone.
Adunay panaghilak sa kadalanan tungod sa bino; mingitngit ang tanang kalipay, nahanaw ang pagkamalipayon sa yuta.
12 Desolation is left in the city, and the gate is smitten with destruction.
Magpabilin sa siyudad nga awaaw, maguba ang ganghaan ngadto sa pino.
13 For thus shall it be in the midst of the earth among the peoples, as the shaking of an olive tree, as the gleanings when the vintage is done.
Kay mao kini ang mahitabo sa tibuok yuta taliwala sa mga nasod, sama sa dihang pukpokon ang kahoy nga olibo, ug sama sa hagdawonon sa dihang mahuman na ang pagpupo sa ubas.
14 These shall lift up their voice. They shall shout. For the majesty of Jehovah they cry aloud from the sea.
Ipatugbaw nila ang ilang mga tingog ug mosinggit sa kahalangdon ni Yahweh, ug malipayon nga mosinggit gikan sa dagat.
15 Therefore glorify ye Jehovah in the east, even the name of Jehovah, the God of Israel, in the isles of the sea.
Busa himayaa si Yahweh sa sidlakan, ug sa gagmay nga mga pulo sa dagat maghatag ug kahimayaan sa ngalan ni Yahweh, ang Dios sa Israel.
16 From the outermost part of the earth we have heard songs. Glory to the righteous. But I said, I pine away, I pine away. Woe is me! The treacherous have dealt treacherously, yea, the treacherous have dealt very treacherously.
Nadungog namo gikan sa layong dapit nga bahin sa kalibotan ang alawiton, “Himaya alang sa usa nga matarong!” Apan miingon ako, “Nagkaluya ako, alaot ako! Ang maluibon nagmaluibon; oo, ang maluibon nagmaluibon gayod.”
17 Fear, and the pit, and the snare, are upon thee, O inhabitant of the earth.
Kahadlok, ang bung-aw ug ang lit-ag anaa kaninyo, mga lumolupyo sa yuta.
18 And it shall come to pass, that he who flees from the noise of the fear shall fall into the pit, and he who comes up out of the midst of the pit shall be taken in the snare. For the windows on high are opened, and the foundations of the earth tremble.
Si bisan kinsa nga moikyas sa tingog sa kahadlok mahulog ngadto sa bung-aw, ug si bisan kinsa ang makagawas sa taliwala sa bung-aw madakpan sa lit-ag. Maabli ang mga bintana sa kalangitan, ug mauyog ang mga patukoranan sa yuta.
19 The earth is utterly broken. The earth is torn apart. The earth is shaken violently.
Maguba sa hingpit ang kalibotan, mapikas ang yuta; mauyog sa mapintason ang yuta.
20 The earth shall stagger like a drunken man, and shall sway to and fro like a hammock. And the transgression of it shall be heavy upon it, and it shall fall, and not rise again.
Magsusapinday ang yuta sama sa nahubog nga tawo ug matabyog ngadto ug nganhi sama sa usa ka payag. Mabug-at ang sala niini ug matumba kini ug dili na gayod makabarog pag-usab.
21 And it shall come to pass in that day, that Jehovah will punish the host of the high ones on high, and the kings of the earth upon the earth.
Mahitabo kini nianang adlawa, silotan ni Yahweh ang mga gamhanan nga anaa sa langit, ug ang mga hari nga anaa sa kalibotan.
22 And they shall be gathered together as prisoners are gathered in the pit, and shall be shut up in the prison. And after many days they shall be visited.
Pagatigomon sila uban sa mga binilanggo sa usa ka bung-aw, ug sirad-an sa bilanggoan; ug silotan sila human sa daghang mga adlaw.
23 Then the moon shall be confounded, and the sun ashamed, for Jehovah of hosts will reign in mount Zion and in Jerusalem. And glory shall be before his elders.
Unya maulawan ang bulan, ug maulawan ang adlaw, kay maghari si Yahweh nga labawng makagagahom sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, ug atubangan sa iyang mga katigulangan sa himaya.

< Isaiah 24 >