< Isaiah 22 >

1 The burden of the valley of vision. What troubles thee now, that thou have wholly gone up to the housetops?
Аламәт көрүнүш берилгән җилға тоғрисида жүкләнгән вәһий: — Силәр һәммиңлар өгүзләрниң үстигә чиқивалғиниңлар зади немә қилғиниңлар?
2 O thou that are full of shoutings, a tumultuous city, a joyous town. Thy slain are not slain with the sword, nor are they dead in battle.
Силәр хошаллиқ дәбдәбисини көтиридиған, Вараң-чуруңға толған жут, Шатлинидиған шәһәр; Силәрдин өлтүрүлгәнләр қилич билән чепилған әмәс, Яки җәңләрдә өлгән әмәс;
3 All thy rulers fled away together. They were bound by the archers. All who were found of thee were bound together; they fled afar off.
Әмирлириңларниң һәммиси бирақла қечишти; Улар оқясиз әсир болди; Жираққа қачқан болсиму, Силәрдин тепивелинғанларниң һәммиси бирликтә әсир болди.
4 Therefore I said, Look away from me. I will weep bitterly. Labor not to comfort me for the destruction of the daughter of my people.
Шуңа мән: — «Нәзириңларни мениңдин елиңлар; Мени қаттиқ жиғлашқа қоюңлар; Хәлқимниң булинип кетиши тоғрилиқ маңа тәсәлли беришкә алдирап өзүңларни упратмаңлар» — дедим.
5 For it is a day of trouble, and of treading down, and of perplexity, from the Lord, Jehovah of hosts, in the valley of vision, a breaking down of the walls, and a crying to the mountains.
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигардин «Аламәт көрүнүш берилгән җилға»ниң бешиға бир күн чүшиду, У болса аваричилик болидиған, Аяқ асти қилинип петиқдилидиған, Адәмләр қаймуқтурулидиған, Сепил соқулуп чеқилидиған, Тағларға қарап ялвуруп чирқирайдиған бир күни болиду.
6 And Elam bore the quiver, with chariots of men and horsemen, and Kir uncovered the shield.
Елам җәң һарвулири вә адәмлири билән, атлиқ әскәрлири билән оқданни көтирип келиду, Кир болса қалқанни ечип тәйяр қилиду.
7 And it came to pass, that thy choicest valleys were full of chariots, and the horsemen set themselves in array at the gate.
Вә шундақ болидуки, Әң гөзәл җилғилириң җәң һарвулири билән толуп кетиду, Атлиқ әскәрләр дәрвазаң алдида сәп тартип туриду.
8 And he took away the covering of Judah, and thou looked in that day to the armor in the house of the forest.
Улар Йәһуданиң үстидики қалқанни елип ташлайду; Бирақ сән [Зион] шу күнидә «Орман сарайи»дики қуралларға үмүт бағлиғансән;
9 And ye saw the breaches of the city of David, that they were many. And to fortify the wall, ye gathered together the waters of the lower pool,
Силәр Давутниң шәһириниң бөсүлгән җайлириниң көп екәнлигини көрүп, Пәстики көлчәк сулирини бир йәргә жиғип су амбири қилдиңлар;
10 and ye numbered the houses of Jerusalem, and ye broke down the houses.
Йерусалимдики өйләрни санап, улардин бәзилирини бузуп сепилни мустәһкәмләш үчүн ишләттиңлар,
11 Ye also made a reservoir between the two walls for the water of the old pool. But ye did not look to him who had done this, nor had ye respect to him who purposed it long ago.
Шундақла кона көлчәктики суларни икки сепил оттурисиға жиғип амбар қилдиңлар; Бирақ мошуларни Яратқучиға һеч қаримидиңлар, Бурундин бурун буларни Шәкилләндүрүп Бекиткүчигә һеч үмүт бағлимидиңлар!
12 And in that day the Lord, Jehovah of hosts, called for weeping, and for mourning, and for baldness, and for girding with sackcloth.
Шу күни самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар силәрни жиғлап матәм тутушқа, Чачни чүшүрүп пайнәкбаш болушқа, Бөз кийим кийишкә мураҗиәт қилди.
13 And, behold, joy and gladness, slaying oxen and killing sheep, eating flesh and drinking wine. Let us eat and drink, for tomorrow we shall die.
Бирақ буларниң орнида, мана хошаллиқ вә шатлиқ, Калиларни союш, қойларни боғузлаш, Гөшләрни йейиш, шарапларни ичиш, «йәйли, ичәйли, чүнки әтә дуниядин кетимиз» — дейишләр болди!
14 And Jehovah of hosts revealed himself in my ears, Surely this iniquity shall not be forgiven you till ye die, says the Lord, Jehovah of hosts.
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар тәрипидин қулиқимға аян қилиндики, «Бәрһәқ, мошу гуна силәр өлмигичә кәчүрүлмәйду» — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
15 Thus says the Lord, Jehovah of hosts, Go, get thee to this treasurer, even to Shebna, who is over the house, and say,
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мана шундақ дәйду: — «Барғин, мошу ғоҗидар, Ордини башқуридиған мошу Шәбнаниң йениға киргин, униңға: —
16 What are thou doing here? And whom have thou here, that thou have hewed thee out here a sepulcher? Hewing him out a sepulcher on high, carving a habitation for himself in the rock!
Саңа мошу йәрдә немә бар? Яки мошу йәрдә кимиң бар? Бириси егизликкә өзи үчүн бир гөр қазғандәк, Өзи қорам таштин бир қоналғуни йонуғандәк, Өзүң үчүн бир гөр колидиңму?
17 Behold, Jehovah, like a strong man, will hurl thee away violently. Yea, he will wrap thee up closely.
Мана һәй палван, Пәрвәрдигар сени өз чаңгилиға елип, чиң сиқимдап,
18 He will surely wind thee round and round, tossing like a ball into a large country. There thou shall die, and there the chariots of thy glory shall be, thou shame of thy lord's house.
Андин помдақтәк сени бепаян, жирақ бир зиминға ташливетиду. Сән әшу йәрдә өлисән, Һәм әшу йәрдә һәйвәтлик җәң һарвулириңму қалиду, И ғоҗаңниң җәмәтигә шәрмәндилик кәлтүргүчи!
19 And I will thrust thee from thine office, and thou shall be pulled down from thy station.
Мән сени мәнсивиңдин еливетимән, Шуниң билән сени орнуңдин чүшүриветимән.
20 And it shall come to pass in that day, that I will call my servant Eliakim the son of Hilkiah.
Шу күниму шундақ болидуки, Мән Һилқияниң оғли Өз қулум болған Елиакимни чақиримән;
21 And I will clothe him with thy robe, and strengthen him with thy belt. And I will commit thy government into his hand, and he shall be a father to the inhabitants of Jerusalem, and to the house of Judah.
Сениң тонуңни кийдүримән, Сениң потаң билән униң белини чиң қилимән; Һөкүмранлиғиңни униң қолиға тапшуримән; Шуниң билән у Йерусалимдикиләргә вә Йәһуда җәмәтигә ата болиду.
22 And I will lay the key of the house of David upon his shoulder, and he shall open, and none shall shut, and he shall shut, and none shall open.
Давут җәмәтиниң ачқучини мән униң мүрисидә қойимән; У ачса, һеч ким етәлмәйду, Әтсә, һеч ким ачалмайду.
23 And I will fasten him as a nail in a sure place, and he shall be for a throne of glory to his father's house.
Мән уни муқим бир җайға қозуқ қилип бекитимән; У болса атисиниң җәмәти үчүн шәрәплик һоқуқ-тәхт болиду;
24 And they shall hang upon him all the glory of his father's house, the offspring and the issue, every small vessel, from the cups even to all the flagons.
Хәлиқ униң үстигә атисиниң җәмәтиниң барлиқ шөһрәтлирини жүкләйду; Йәни барлиқ уруқ-нәсиллирини, Барлиқ кичик қача-қучиларни, Пиялә-җамлардин тартип барлиқ күп-едишларғичә асиду.
25 In that day, says Jehovah of hosts, the nail that was fastened in a sure place shall give way, and it shall be hewn down, and fall. And the burden that was upon it shall be cut off, for Jehovah has spoken it.
Шу күнидә — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар: — муқим җайға бекитилгән қозуқ болса, егилип кетиду вә кесип ташлиниду; Униң үстигә есилған жүкләр үзүп ташлиниду», — Чүнки Пәрвәрдигар шундақ дегән еди.

< Isaiah 22 >