< Isaiah 22 >

1 The burden of the valley of vision. What troubles thee now, that thou have wholly gone up to the housetops?
این پیغام دربارۀ اورشلیم، وادی رویا است: چه شده است؟ چرا مردم شهر به پشت بامها می‌دوند؟
2 O thou that are full of shoutings, a tumultuous city, a joyous town. Thy slain are not slain with the sword, nor are they dead in battle.
در تمام شهر غوغا برپاست! برای این شهر شاد و پر جنب و جوش چه پیش آمده است؟ مردان اورشلیم کشته شده‌اند اما نه در جنگ، و نه با شمشیر.
3 All thy rulers fled away together. They were bound by the archers. All who were found of thee were bound together; they fled afar off.
همهٔ رهبران با هم فرار کردند و بدون اینکه تیری بیفکنند تسلیم شدند. وقتی دشمن هنوز دور بود مردم با هم گریختند و اسیر گردیدند.
4 Therefore I said, Look away from me. I will weep bitterly. Labor not to comfort me for the destruction of the daughter of my people.
پس مرا به حال خود بگذارید تا برای مصیبت قومم، به تلخی بگریم. کوشش نکنید مرا تسلی دهید،
5 For it is a day of trouble, and of treading down, and of perplexity, from the Lord, Jehovah of hosts, in the valley of vision, a breaking down of the walls, and a crying to the mountains.
زیرا اینک زمان آن رسیده که خداوند، خداوند لشکرهای آسمان اورشلیم را دچار مصیبت و آشفتگی و انهدام کند. دیوارهای شهر ما فرو ریخته است. فریاد مردم در کوهها طنین می‌افکند.
6 And Elam bore the quiver, with chariots of men and horsemen, and Kir uncovered the shield.
سپاهیان عیلام تیر و کمان را آماده کرده، بر اسبهای خود سوار شده‌اند و سربازان سرزمین «قیر» سپرهای خود را به دست گرفته‌اند.
7 And it came to pass, that thy choicest valleys were full of chariots, and the horsemen set themselves in array at the gate.
دشتهای سرسبز یهودا از ارابه‌های دشمن پر شده است و سواران دشمن به پشت دروازه‌های شهر رسیده‌اند.
8 And he took away the covering of Judah, and thou looked in that day to the armor in the house of the forest.
نیروی دفاعی یهودا در هم شکسته است. برای آوردن اسلحه به اسلحه‌خانه می‌دوید.
9 And ye saw the breaches of the city of David, that they were many. And to fortify the wall, ye gathered together the waters of the lower pool,
رخنه‌های حصار شهر داوود را بررسی می‌کنید، سپس خانه‌های اورشلیم را می‌شمارید تا آنها را خراب کنید و مصالحشان را برای تعمیر حصار به کار ببرید. برای ذخیره کردن آب،
10 and ye numbered the houses of Jerusalem, and ye broke down the houses.
11 Ye also made a reservoir between the two walls for the water of the old pool. But ye did not look to him who had done this, nor had ye respect to him who purposed it long ago.
آب انبار در داخل شهر درست می‌کنید تا آب برکهٔ قدیمی تحتانی را در آن بریزید. تمام این کارها را می‌کنید اما به خدا که سازندهٔ همه چیز است توجهی ندارید.
12 And in that day the Lord, Jehovah of hosts, called for weeping, and for mourning, and for baldness, and for girding with sackcloth.
خداوند، خداوند لشکرهای آسمان از شما می‌خواهد که گریه و ماتم کنید، موی خود را بتراشید و پلاس بپوشید.
13 And, behold, joy and gladness, slaying oxen and killing sheep, eating flesh and drinking wine. Let us eat and drink, for tomorrow we shall die.
اما شما شادی می‌کنید، گاو و گوسفند سر می‌برید تا گوشتشان را با شراب بخورید و خوش بگذرانید. می‌گویید: «بیاید بخوریم و بنوشیم، چون فردا می‌میریم.»
14 And Jehovah of hosts revealed himself in my ears, Surely this iniquity shall not be forgiven you till ye die, says the Lord, Jehovah of hosts.
خداوند لشکرهای آسمان به من گفته که این گناه شما تا به هنگام مرگ هرگز آمرزیده نخواهد شد. بله، این را خداوند لشکرهای آسمان فرموده است.
15 Thus says the Lord, Jehovah of hosts, Go, get thee to this treasurer, even to Shebna, who is over the house, and say,
خداوند، خداوند لشکرهای آسمان به من فرمود که نزد «شبنا» وزیر دربار بروم و به او چنین بگویم:
16 What are thou doing here? And whom have thou here, that thou have hewed thee out here a sepulcher? Hewing him out a sepulcher on high, carving a habitation for himself in the rock!
«تو در اینجا چه می‌کنی؟ چه کسی به تو اجازه داده در اینجا قبری برای خود بکنی؟ ای کسی که قبر خود را در این صخرۀ بلند می‌تراشی،
17 Behold, Jehovah, like a strong man, will hurl thee away violently. Yea, he will wrap thee up closely.
هر مقامی که داشته باشی، خداوند تو را برمی‌دارد و دور می‌اندازد.
18 He will surely wind thee round and round, tossing like a ball into a large country. There thou shall die, and there the chariots of thy glory shall be, thou shame of thy lord's house.
تو را مانند یک گوی برمی‌دارد و به سرزمینی دور پرتاب می‌کند. در آنجا تو در کنار ارابه‌هایت که به آنها افتخار می‌کردی خواهی مرد. تو مایهٔ ننگ دربار هستی،
19 And I will thrust thee from thine office, and thou shall be pulled down from thy station.
پس خداوند تو را از این مقام و منصبی که داری برکنار خواهد کرد.»
20 And it shall come to pass in that day, that I will call my servant Eliakim the son of Hilkiah.
خداوند به شبنا چنین می‌گوید: «در آن روز، خدمتگزار خود، اِلیاقیم، پسر حلقیا را به جای تو خواهم نشاند.
21 And I will clothe him with thy robe, and strengthen him with thy belt. And I will commit thy government into his hand, and he shall be a father to the inhabitants of Jerusalem, and to the house of Judah.
لباس تو را به او خواهم پوشاند و کمربندت را به کمرش خواهم بست و اقتدار تو را به او خواهم داد. او برای مردم اورشلیم و خاندان یهودا پدر خواهد بود.
22 And I will lay the key of the house of David upon his shoulder, and he shall open, and none shall shut, and he shall shut, and none shall open.
کلید دربار داوود پادشاه را به او خواهم داد و او هر دری را بگشاید کسی آن را نخواهد بست و هر دری را ببندد کسی آن را نخواهد گشود!
23 And I will fasten him as a nail in a sure place, and he shall be for a throne of glory to his father's house.
او را مانند میخی، محکم در جای خود خواهم کوبید و او مایهٔ سربلندی خاندان خود خواهد شد.
24 And they shall hang upon him all the glory of his father's house, the offspring and the issue, every small vessel, from the cups even to all the flagons.
«اما تمام خاندان و فرزندان او مانند کاسه‌ها و کوزه‌هایی که بر میخ می‌آویزند بر او خواهند آویخت.
25 In that day, says Jehovah of hosts, the nail that was fastened in a sure place shall give way, and it shall be hewn down, and fall. And the burden that was upon it shall be cut off, for Jehovah has spoken it.
وقتی چنین شود آن میخی که محکم به دیوار کوبیده شده است، شل شده، خواهد افتاد و باری که بر آن است متلاشی خواهد شد.» این را خداوند لشکرهای آسمان فرموده است.

< Isaiah 22 >