Isaiah 21
1 The burden of the wilderness of the sea. As whirlwinds in the South sweep through, it comes from the wilderness, from a terrible land.
Ti pakaammo maipanggep iti disierto nga adda iti igid ti baybay. Kas iti napigsa nga angin a dumalapus iti Negev, lumasatto daytoy manipud iti let-ang, manipud iti nakabutbuteng a daga.
2 A grievous vision is declared to me. The treacherous man deals treacherously, and the destroyer destroys. Go up, O Elam. Besiege, O Media, all the sighing of it I have made to cease.
Maysa a makapaupay a sirmata ti naited kaniak: ti mangliliput a tao ket agtigtignay a sililiput, ken ti manangdadael ket mangdaddadael. Sumang-at ket rumautkayo, Elam; manglakubkayo, Media; Pasardengekto amin ti panagas-asugna.
3 Therefore my loins are filled with anguish. Pangs have taken hold upon me, as the pangs of a woman in travail. I am pained so that I cannot hear. I am dismayed so that I cannot see.
Gapu iti daytoy, nakariknaak iti ut-ot kadagiti lumok; ti ut-ot a kas iti ut-ot ti agpasikal a babai ti nangtengngel kaniak; napadumogak iti nangngegak; naburiburak iti nakitak.
4 My heart flutters. Horror has frightened me. The twilight that I desired has been turned into trembling to me.
Agkibkibbayo ti barukongko; agtigtigergerak iti buteng; ti rabii a segseggaak ket nagbalin a nakabutbuteng kaniak.
5 They prepare the table, they set the watch, they eat, they drink. Rise up, ye rulers, anoint the shield.
Insaganada ti lamisaan, inyaplagda dagiti alfombra ket agkakaan ken aggiinomda; tumakderkayo, dakayo a prinsipe, sapsapoanyo iti lana dagiti kalasagyo.
6 For thus has the Lord said to me, Go, set a watchman. Let him declare what he sees.
Ta daytoy ti kinuna ni Yahweh kaniak, “Mapanka, mangdutokka iti guardia; masapul nga ipakaammona ti makitana.
7 and when he sees a troop, horsemen in pairs, a troop of donkeys, a troop of camels, he shall hearken diligently with much heed.
No makakita isuna iti karwahe, iti sagdudua a lallaki a nakakabalio, kadagiti nakasakay iti asno, kadagiti nakasakay iti kamelio ket ngarud masapul nga agsiput ken agalibtak unay.”
8 And he cried out as a lion, O Lord, I stand continually upon the watchtower in the daytime, and am set in my ward whole nights,
Nagpukkaw ti guardia, “Apo, iti pagwanawanan, agtaktakderak nga agmalmalem, inaldaw ken iti disso a pagwanawanak ket agtaktakderak nga agpatpatnag.”
9 and, behold, here comes a troop of men, horsemen in pairs. And he answered and said, Fallen, fallen is Babylon. And all the graven images of her gods are broken to the ground.
Adtoyen ti maysa a nakakarwahe ket adda kaduana a bunggoy ti lallaki, sagdudua a lallaki a nakakabalio. Ipukpukkawna, “Naparmeken, naparmeken ti Babilonia ket dagiti amin a nakitikitan nga imahen dagiti diosda ket naburaken iti daga.”
10 O my threshing, and the grain of my floor! That which I have heard from Jehovah of hosts, the God of Israel, I have declared to you.
Nairik ken naitaep a tattaok, annak ti pagirikak! Impakaammok kadakayo ti nangngegko manipud kenni Yahweh a Mannakabalin-amin, a Dios ti Israel.
11 The burden of Dumah. He calls to me out of Seir, Watchman, what of the night? Watchman, what of the night?
Ti pakaammo maipanggep iti Duma. Adda umaw-awag kaniak manipud iti Seir. “Guardia, kasano pay kabayag ti rabii? Guardia, kasano pay kabayag ti rabii?”
12 The watchman said, The morning comes, and also the night. If ye will inquire, inquire ye; turn ye back, come.
Kinuna ti guardia, “Dumtengen ti agsapa ken kasta met ti rabii: No agsaludsodka, agsaludsodka ket kalpasanna, agsublikanto manen.”
13 The burden upon Arabia. In the forest in Arabia ye shall lodge, O ye caravans of Dedanites.
Ti pakaaammo maipanggep iti Arabia. Agpatpatnagkayo iti let-ang ti Arabia, dakayo a bunggoy a taga-Dedan.
14 To him who was thirsty they brought water. The inhabitants of the land of Tema met the fugitives with their bread.
Mangiyegkayo iti danum para kadagiti mawaw; dakayo nga agnanaed iti daga ti Tema, mangipankayo iti tinapay kadagiti tattao a naglibas.
15 For they fled away from the swords, from the drawn sword, and from the bent bow, and from the grievousness of war.
Ta intarayanda ti kampilan, manipud iti nauyos a kampilan, manipud iti napilko a pana ken manipud iti dagsen ti gubat.
16 For thus the Lord has said to me, Within a year, according to the years of a hireling, all the glory of Kedar shall fail.
Ta daytoy ti imbaga ti Apo kaniak, “Iti las-ud ti makatawen, agpatingganto amin ti dayag ti Kedar, a kas iti mapasamak iti panagtrabaho ti matangtangdanan nga agtrabaho iti makatawen.
17 And the residue of the number of the archers, the mighty men of the sons of Kedar, shall be few. For Jehovah, the God of Israel, has spoken it.
Manmanonto laeng ti mabati kadagiti pumapana, dagiti mannakigubat ti Kedar” ta ni Yahweh, a Dios ti Israel, ti nagsao.
