Genesis 34
1 And Dinah the daughter of Leah, whom she bore to Jacob, went out to see the daughters of the land.
| روزی دینه، دختر یعقوب و لیه، برای دیدن دخترانی که در همسایگی آنها سکونت داشتند بیرون رفت. |
2 And Shechem the son of Hamor the Hivite, the prince of the land, saw her. And he took her, and lay with her, and humbled her.
| وقتی شکیم پسر حمور، پادشاه حّوی، دینه را دید او را گرفته، به وی تجاوز نمود. |
3 And his soul clung to Dinah the daughter of Jacob, and he loved the damsel, and spoke kindly to the damsel.
| شکیم سخت عاشق دینه شد و سعی کرد با سخنان دلنشین توجه او را به خود جلب نماید. |
4 And Shechem spoke to his father Hamor, saying, Get me this damsel to wife.
| شکیم این موضوع را با پدر خویش در میان نهاد و از او خواهش کرد که آن دختر را برایش به زنی بگیرد. |
5 Now Jacob heard that he had defiled Dinah his daughter. And his sons were with his cattle in the field, and Jacob held his peace until they came.
| چیزی نگذشت که این خبر به گوش یعقوب رسید، ولی چون پسرانش برای چرانیدن گله‌ها به صحرا رفته بودند، تا مراجعت آنها هیچ اقدامی نکرد. |
6 And Hamor the father of Shechem went out to Jacob to converse with him.
| حمور، پدر شکیم، نزد یعقوب رفت تا با او صحبت کند. |
7 And the sons of Jacob came in from the field when they heard it. And the men were grieved, and they were very angry, because he had wrought folly in Israel in lying with Jacob's daughter, which thing ought not to be done.
| او وقتی به آنجا رسید که پسران یعقوب نیز از صحرا برگشته بودند. ایشان از شنیدن آنچه بر سر خواهرشان آمده بود به شدت خشمگین بودند، زیرا این عملِ زشت حیثیت آنها را پایمال کرده بود. |
8 And Hamor conversed with them, saying, The soul of my son Shechem longs for your daughter. I pray you, give her to him to wife.
| حمور به یعقوب گفت: «پسرم شکیم دلباختۀ دختر شماست. خواهش می‌کنم وی را به زنی به او بدهید. |
9 And make ye marriages with us; give your daughters to us, and take our daughters to you.
| علاوه بر این، می‌توانیم با هم وصلت کنیم، دختران خود را به پسران ما بدهید و دختران ما را برای پسران خود بگیرید. |
10 And ye shall dwell with us, and the land shall be before you. Dwell and trade ye in it, and get possessions for you in it.
| شما می‌توانید میان ما ساکن شوید؛ این سرزمین به روی شما باز است! در اینجا ساکن شوید و با ما تجارت کنید. می‌توانید در این سرزمین صاحب املاک شوید.» |
11 And Shechem said to her father and to her brothers, Let me find favor in your eyes, and what ye shall say to me I will give.
| آنگاه شکیم به پدر و برادران دینه گفت: «خواهش می‌کنم در حق من این لطف را بکنید و اجازه دهید دینه را به زنی بگیرم. هر چه به من بگویید خواهم کرد. |
12 Ask me never so much dowry and gift, and I will give according as ye shall say to me, but give me the damsel to wife.
| هر چقدر مهریه و پیشکش بخواهید به شما خواهم داد. فقط این دختر را به زنی به من بدهید.» |
13 And the sons of Jacob answered Shechem and Hamor his father with guile, and spoke, because he had defiled Dinah their sister,
| برادران دینه به خاطر این که شکیم خواهرشان را رسوا کرده بود، به نیرنگ به شکیم و پدرش گفتند: |
14 and said to them, We cannot do this thing, to give our sister to a man who is uncircumcised, for that is a reproach to us.
| «ما نمی‌توانیم خواهر خود را به یک ختنه نشده بدهیم. این مایهٔ رسوایی ما خواهد شد. |
15 Only on this condition will we consent to you: If ye will be as we are, that every male of you be circumcised.
| ولی به یک شرط حاضریم این کار را بکنیم، و آن شرط این است که همهٔ مردان و پسران شما ختنه شوند. |
16 Then we will give our daughters to you, and we will take your daughters to us. And we will dwell with you, and we will become one people.
| آنگاه دختران خود را به شما خواهیم داد و دختران شما را برای خود خواهیم گرفت و در بین شما ساکن شده، یک قوم خواهیم بود. |
17 But if ye will not hearken to us, to be circumcised, then will we take our daughter, and we will be gone.
| اگر این شرط را نپذیرید و ختنه نشوید، دخترمان را برداشته از اینجا خواهیم رفت.» |
18 And their words pleased Hamor, and Shechem Hamor's son.
| حمور و شکیم شرط آنها را پذیرفتند. |
19 And the young man did not delay to do the thing, because he had delight in Jacob's daughter. And he was honored above all the house of his father.
| شکیم که در خاندان خود بسیار مورد احترام بود، در انجام این کار درنگ ننمود، زیرا عاشق دختر یعقوب بود. |
20 And Hamor and Shechem his son came to the gate of their city, and conversed with the men of their city, saying,
| پس او و پدرش به دروازهٔ شهر رفتند و به اهالی آنجا گفتند: |
21 These men are peaceable with us, therefore let them dwell in the land, and trade in it, for, behold, the land is large enough for them. Let us take their daughters to us for wives, and let us give them our daughters.
| «این مردم، دوستان ما هستند. اجازه دهید در میان ما ساکن شده، به کسب و کار خود مشغول شوند. زمین وسیع است و جای کافی برای آنها وجود دارد و ما و آنها می‌توانیم با هم وصلت کنیم. |
22 Only on this condition will the men consent to us to dwell with us, to become one people, if every male among us be circumcised, as they are circumcised.
| اما آنها فقط به این شرط حاضرند در اینجا بمانند و با ما یک قوم شوند که همۀ مردان و پسران ما مانند ایشان ختنه گردند. |
23 Shall not their cattle and their substance and all their beasts be ours? Only let us consent to them, and they will dwell with us.
| اگر چنین کنیم، اموال و گله‌ها و آنچه که دارند از آن ما خواهد شد. بیایید با این شرط موافقت کنیم تا آنها در اینجا با ما زندگی کنند.» |
24 And all who went out of the gate of his city hearkened to Hamor and to Shechem his son, and every male was circumcised, all who went out of the gate of his city.
| اهالی شهر پیشنهاد شکیم و پدرش را پذیرفتند و ختنه شدند. |
25 And it came to pass on the third day, when they were sore, that two of the sons of Jacob, Simeon and Levi, Dinah's brothers, took each man his sword, and came upon the city unawares, and killed all the males.
| ولی سه روز بعد، در حالی که آنها هنوز درد داشتند، شمعون و لاوی، برادران دینه، شمشیرهای خود را برداشته، بدون روبرو شدن با کوچکترین مقاومتی وارد شهر شدند و تمام مردان را از دمِ شمشیر گذرانیدند. |
26 And they killed Hamor and Shechem his son with the edge of the sword, and took Dinah out of Shechem's house, and went forth.
| آنها حمور و شکیم را کُشتند و دینه را از خانهٔ شکیم برداشته، با خود بردند. |
27 The sons of Jacob came upon the slain, and plundered the city, because they had defiled their sister.
| سپس پسران یعقوب رفتند و تمام شهر را غارت کردند، زیرا خواهرشان در آنجا رسوا شده بود. |
28 They took their flocks and their herds and their donkeys, and that which was in the city, and that which was in the field,
| ایشان گله‌ها و رمه‌ها و الاغها و هر چه را که به دستشان رسید، چه در شهر و چه در صحرا، |
29 and all their wealth, and all their little ones and their wives, they took captive and made a prey, even all that was in the house.
| با زنان و اطفال و تمامی اموالی که در خانه‌ها بود غارت کردند و با خود بردند. |
30 And Jacob said to Simeon and Levi, Ye have troubled me, to make me odious to the inhabitants of the land, among the Canaanites and the Perizzites. And, I being few in number, they will gather themselves together against me and smite me, and I shall be destroyed, I and my house.
| یعقوب به شمعون و لاوی گفت: «شما مرا به دردسر انداخته‌اید؛ حال کنعانی‌ها و فرّزی‌ها و تمامی ساکنان این مرزوبوم دشمن من خواهند شد. عدهٔ ما در برابر آنها ناچیز است؛ اگر آنها بر سر ما بریزند، ما را نابود خواهند کرد.» |
31 And they said, Should he deal with our sister as with a harlot?
| آنها با خشم جواب دادند: «آیا او می‌بایست با خواهر ما مانند یک فاحشه رفتار می‌کرد؟» |
