Galatians 2
1 Then after fourteen years I went up again to Jerusalem with Barnabas, having taken along Titus also.
అనన్తరం చతుర్దశసు వత్సరేషు గతేష్వహం బర్ణబ్బా సహ యిరూశాలమనగరం పునరగచ్ఛం, తదానోం తీతమపి స్వసఙ్గినమ్ అకరవం|
2 And I went up according to revelation, and I declared to them the good news that I preach among the Gentiles, but privately to those who were of repute, lest somehow I might be running or ran in vain.
తత్కాలేఽహమ్ ఈశ్వరదర్శనాద్ యాత్రామ్ అకరవం మయా యః పరిశ్రమోఽకారి కారిష్యతే వా స యన్నిష్ఫలో న భవేత్ తదర్థం భిన్నజాతీయానాం మధ్యే మయా ఘోష్యమాణః సుసంవాదస్తత్రత్యేభ్యో లోకేభ్యో విశేషతో మాన్యేభ్యో నరేభ్యో మయా న్యవేద్యత|
3 But not even Titus with me, being a Greek, was compelled to be circumcised.
తతో మమ సహచరస్తీతో యద్యపి యూనానీయ ఆసీత్ తథాపి తస్య త్వక్ఛేదోఽప్యావశ్యకో న బభూవ|
4 But that issue was because of those false brothers smuggled in, who sneaked in to spy out our liberty that we have in Christ Jesus, so that they might enslave us,
యతశ్ఛలేనాగతా అస్మాన్ దాసాన్ కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛవః కతిపయా భాక్తభ్రాతరః ఖ్రీష్టేన యీశునాస్మభ్యం దత్తం స్వాతన్త్ర్యమ్ అనుసన్ధాతుం చారా ఇవ సమాజం ప్రావిశన్|
5 to whom we yielded in subjection not even for an hour, so that the truth of the good news might continue with you.
అతః ప్రకృతే సుసంవాదే యుష్మాకమ్ అధికారో యత్ తిష్ఠేత్ తదర్థం వయం దణ్డైకమపి యావద్ ఆజ్ఞాగ్రహణేన తేషాం వశ్యా నాభవామ|
6 But from those who were reputed to be something (what kind they were formerly, it makes no difference to me, God does not accept a personage of man), for those who were of repute added nothing to me,
పరన్తు యే లోకా మాన్యాస్తే యే కేచిద్ భవేయుస్తానహం న గణయామి యత ఈశ్వరః కస్యాపి మానవస్య పక్షపాతం న కరోతి, యే చ మాన్యాస్తే మాం కిమపి నవీనం నాజ్ఞాపయన్|
7 but to the contrary, when they saw that I was entrusted with the good news for men of uncircumcision, as Peter for men of circumcision
కిన్తు ఛిన్నత్వచాం మధ్యే సుసంవాదప్రచారణస్య భారః పితరి యథా సమర్పితస్తథైవాచ్ఛిన్నత్వచాం మధ్యే సుసంవాదప్రచారణస్య భారో మయి సమర్పిత ఇతి తై ర్బుబుధే|
8 (for he who was working in Peter for the apostleship for men of circumcision was also working in me for the Gentiles),
యతశ్ఛిన్నత్వచాం మధ్యే ప్రేరితత్వకర్మ్మణే యస్య యా శక్తిః పితరమాశ్రితవతీ తస్యైవ సా శక్తి ర్భిన్నజాతీయానాం మధ్యే తస్మై కర్మ్మణే మామప్యాశ్రితవతీ|
9 and James and Cephas and John, those who were reputed to be pillars, when they understood the grace that was given to me, they gave to me and Barnabas the right hands of fellowship. So that we were for the Gentiles, and they for men of circumcision,
అతో మహ్యం దత్తమ్ అనుగ్రహం ప్రతిజ్ఞాయ స్తమ్భా ఇవ గణితా యే యాకూబ్ కైఫా యోహన్ చైతే సహాయతాసూచకం దక్షిణహస్తగ్రహంణ విధాయ మాం బర్ణబ్బాఞ్చ జగదుః, యువాం భిన్నజాతీయానాం సన్నిధిం గచ్ఛతం వయం ఛిన్నత్వచా సన్నిధిం గచ్ఛామః,
10 only that we should remember the poor, which this same thing I also was eager to do.
కేవలం దరిద్రా యువాభ్యాం స్మరణీయా ఇతి| అతస్తదేవ కర్త్తుమ్ అహం యతే స్మ|
11 But when Peter came to Antioch I opposed him to the face, because he was blameworthy.
అపరమ్ ఆన్తియఖియానగరం పితర ఆగతేఽహం తస్య దోషిత్వాత్ సమక్షం తమ్ అభర్త్సయం|
12 For before certain men came from James he ate together with the Gentiles, but when they came, he withdrew and separated himself, fearing men of circumcision.
యతః స పూర్వ్వమ్ అన్యజాతీయైః సార్ద్ధమ్ ఆహారమకరోత్ తతః పరం యాకూబః సమీపాత్ కతిపయజనేష్వాగతేషు స ఛిన్నత్వఙ్మనుష్యేభ్యో భయేన నివృత్య పృథగ్ అభవత్|
13 And the other Jews also joined in hypocrisy with him, so that even Barnabas went along with their hypocrisy.
తతోఽపరే సర్వ్వే యిహూదినోఽపి తేన సార్ద్ధం కపటాచారమ్ అకుర్వ్వన్ బర్ణబ్బా అపి తేషాం కాపట్యేన విపథగామ్యభవత్|
14 But when I saw that they did not walk uprightly toward the truth of the good news, I said to Peter before all, If thou being a Jew, live as a Gentile and not as a Jew, why do thou compel the Gentiles to live as Jews?
తతస్తే ప్రకృతసుసంవాదరూపే సరలపథే న చరన్తీతి దృష్ట్వాహం సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ పితరమ్ ఉక్తవాన్ త్వం యిహూదీ సన్ యది యిహూదిమతం విహాయ భిన్నజాతీయ ఇవాచరసి తర్హి యిహూదిమతాచరణాయ భిన్నజాతీయాన్ కుతః ప్రవర్త్తయసి?
15 We are Jews by nature and not sinful men of the Gentiles,
ఆవాం జన్మనా యిహూదినౌ భవావో భిన్నజాతీయౌ పాపినౌ న భవావః
16 knowing that a man is not made righteous from works of law, instead through faith of Jesus Christ. And we believed in Christ Jesus, so that we might be made righteous from faith of Christ, and not from works of law, because no flesh will be made righteous from works of law.
కిన్తు వ్యవస్థాపాలనేన మనుష్యః సపుణ్యో న భవతి కేవలం యీశౌ ఖ్రీష్టే యో విశ్వాసస్తేనైవ సపుణ్యో భవతీతి బుద్ధ్వావామపి వ్యవస్థాపాలనం వినా కేవలం ఖ్రీష్టే విశ్వాసేన పుణ్యప్రాప్తయే ఖ్రీష్టే యీశౌ వ్యశ్వసివ యతో వ్యవస్థాపాలనేన కోఽపి మానవః పుణ్యం ప్రాప్తుం న శక్నోతి|
17 But if, while seeking to be made righteous in Christ, we ourselves were also found sinful, then is Christ an aide of sin? May it not happen!
పరన్తు యీశునా పుణ్యప్రాప్తయే యతమానావప్యావాం యది పాపినౌ భవావస్తర్హి కిం వక్తవ్యం? ఖ్రీష్టః పాపస్య పరిచారక ఇతి? తన్న భవతు|
18 For if I build again these things that I tore down, I demonstrate myself a transgressor.
మయా యద్ భగ్నం తద్ యది మయా పునర్నిర్మ్మీయతే తర్హి మయైవాత్మదోషః ప్రకాశ్యతే|
19 For I, through law, died to law, so that I might live to God.
అహం యద్ ఈశ్వరాయ జీవామి తదర్థం వ్యవస్థయా వ్యవస్థాయై అమ్రియే|
20 I have been crucified with Christ, and I no longer live, but Christ lives in me. And what I now live in flesh I live by the faith of the Son of God who loved me and gave himself up for me.
ఖ్రీష్టేన సార్ద్ధం క్రుశే హతోఽస్మి తథాపి జీవామి కిన్త్వహం జీవామీతి నహి ఖ్రీష్ట ఏవ మదన్త ర్జీవతి| సామ్ప్రతం సశరీరేణ మయా యజ్జీవితం ధార్య్యతే తత్ మమ దయాకారిణి మదర్థం స్వీయప్రాణత్యాగిని చేశ్వరపుత్రే విశ్వసతా మయా ధార్య్యతే|
21 I do not disregard the grace of God, for if righteousness is through law, then Christ died in vain.
అహమీశ్వరస్యానుగ్రహం నావజానామి యస్మాద్ వ్యవస్థయా యది పుణ్యం భవతి తర్హి ఖ్రీష్టో నిరర్థకమమ్రియత|
