Ezekiel 37
1 The hand of Jehovah was upon me, and he brought me out in the Spirit of Jehovah, and set me down in the midst of the valley, and it was full of bones.
Пәрвәрдигарниң қоли вуҗудумға қонди; Пәрвәрдигар мени Роһи билән көтирип чиқип, бир җилғиниң оттурисиға турғузди; у йәр сүйәкләргә толди.
2 And he caused me to pass by them round about. And, behold, there were very many in the open valley, and, lo, they were very dry.
У мени сүйәкләр әтрапидин уяқ-буяққа өткүзди; мана, бу очуқ җилғида [сүйәкләр] интайин нурғун еди; вә мана, улар интайин қуруп кәткән еди.
3 And he said to me, Son of man, can these bones live? And I answered, O lord Jehovah, thou know.
У мәндин: — И инсан оғли, бу сүйәкләр қайтидин яшнамду? — дәп сориди. Мән: — И Рәб Пәрвәрдигар, сән билисән, — дедим.
4 Again he said to me, Prophesy over these bones, and say to them, O ye dry bones, hear the word of Jehovah.
У маңа: И инсан оғли, бу сүйәкләр үстигә бешарәт берип мундақ дегин: «И қуруқ сүйәкләр, Пәрвәрдигарниң сөзини аңлаңлар!
5 Thus says the lord Jehovah to these bones: Behold, I will cause breath to enter into you, and ye shall live.
Рәб Пәрвәрдигар бу сүйәкләргә мундақ дәйду: — Мана, Мән силәргә бир роһ-нәпәс киргүзимән, вә силәр һаят болисиләр.
6 And I will lay sinews upon you, and will bring up flesh upon you, and cover you with skin, and put breath in you, and ye shall live. And ye shall know that I am Jehovah.
Мән үстүңләргә пәй-сиңирләрни салимән, силәрни терә билән япимән, силәргә роһ-нәпәс киргүзимән; вә силәр Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисиләр».
7 So I prophesied as I was commanded. And as I prophesied, there was a noise, and, behold, an earthquake, and the bones came together, bone to its bone.
Шуңа мән буйрулғини бойичә бешарәт бәрдим; мән бешарәт беришимгә, бир шавқун көтирилди, мана җалақ-җулақ бир аваз аңланди, сүйәкләр җипсилишип, бир-биригә қошулди.
8 And I beheld, and, lo, there were sinews upon them, and flesh came up, and skin covered them above, but there was no breath in them.
Мән көрдум, мана, пәй-сиңирләр вә әт уларниң үстигә келип уларни қаплиди; бирақ уларда һеч роһ-нәпәс болмиди.
9 Then he said to me, Prophesy to the wind. Prophesy, son of man, and say to the wind, Thus says the lord Jehovah: Come from the four winds, O breath, and breathe upon these slain, that they may live.
У маңа: — И инсан оғли, роһ-нәпәскә бешарәт берип мундақ дегин: «Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: Төрт тәрәптин шамал кәлгәйсиләр, и роһ-нәпәс, вә мошу өлтүрүлгәнләр тирилсун үчүн уларниң үстигә пүвләңләр» — деди.
10 So I prophesied as he commanded me, and the breath came into them, and they lived, and stood up upon their feet, an exceedingly great army.
Шуңа мән буйрулғандәк бешарәт беривидим, роһ-нәпәс уларға кирди-дә, улар һаят болуп тик турди — бүйүк бир қошунға айланди.
11 Then he said to me, Son of man, these bones are the whole house of Israel. Behold, they say, Our bones are dried up, and our hope is lost. We are clean cut off.
Вә У маңа: — И инсан оғли, бу сүйәкләр болса Исраилниң пүтүн җәмәтидур. Мана, улар: «Бизниң сүйәклиримиз қуруп кәтти, үмүтүмиз үзүлди; биз түгәштуқ!» — дәйду.
12 Therefore prophesy, and say to them, Thus says the lord Jehovah: Behold, I will open your graves, and cause you to come up out of your graves, O my people, and I will bring you into the land of Israel.
Шуңа бешарәт берип уларға мундақ дегин: «Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мән гөрүңләрни ечип, силәрни гөрүңләрдин чиқиримән, и Мениң хәлқим, силәрни Исраил зиминиға елип киримән;
13 And ye shall know that I am Jehovah when I have opened your graves, and caused you to come up out of your graves, O my people.
Мән гөрүңләрни ачқинимда, силәрни гөрүңләрдин чиқарғинимда, и Мениң хәлқим, силәр Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисиләр.
14 And I will put my Spirit in you, and ye shall live. And I will place you in your own land. And ye shall know that I, Jehovah, have spoken it and performed it, says Jehovah.
Вә Мән Өз Роһумни силәргә киргүзимән, силәр һаят болисиләр; вә Мән силәрни өз зиминиңларда турғузимән; силәр Мәнки Пәрвәрдигарни шундақ сөзни қилип, шуни ада қилди, дәп билип йетисиләр».
15 The word of Jehovah came again to me, saying,
Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
16 And thou, son of man, take thee one stick, and write upon it, For Judah, and for the sons of Israel his companions. Then take another stick, and write upon it, For Joseph, the stick of Ephraim, and for all the house of Israel his companions.
И инсан оғли, бир таяқни елип, униң үстигә «Йәһуда вә униң һәмраһлири болған Исраиллар үчүн» дәп язғин; йәнә бир таяқни елип, униң үстигә «Әфраим вә униң һәмраһлири болған пүтүн Исраил җәмәтидикиләр үчүн» дәп язғин;
17 And join them one to another into one stick for thyself, that they may become one in thy hand.
вә уларни бир-биригә улап қой; улар қолуңда бир болсун.
18 And when the sons of thy people shall speak to thee, saying, Will thou not show us what thou mean by these?
Хәлқимдикиләр сәндин: «Бу ишлар билән немини чүшәндүрмәкчи бизгә дәп бәрмәмсән?» дәп сориса,
19 say to them, Thus says the lord Jehovah: Behold, I will take the stick of Joseph, which is in the hand of Ephraim, and the tribes of Israel his companions, and I will put them with it, even with the stick of Judah, and make them one stick, and they shall be one in my hand.
уларға: «Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мана, Мән Әфраимниң вә униңға һәмраһ болған Исраил қәбилилириниң қоли тутқан Йүсүпниң тайиғини елип, уни Йәһуданиң тайиғиға қошуп улап, уларни бирла таяқ қилимән; улар Мениң қолумда бир таяқ болиду.
20 And the sticks on which thou write shall be in thy hand before their eyes.
Сән язған таяқларни уларниң көз алдида қолуңда тутуп уларға шундақ дегин: —
21 And say to them, Thus says the lord Jehovah: Behold, I will take the sons of Israel from among the nations where they have gone, and will gather them on every side, and bring them into their own land.
«Рәб Пәрвәрдигар шундақ дәйду: «Мана, Мән Исраил балилирини барған әлләр арисидин елип, уларни һәряндин жиғип өз зиминиға епкелимән.
22 And I will make them one nation in the land, upon the mountains of Israel, and one king shall be king to them all. And they shall no more be two nations, nor shall they be divided into two kingdoms any more at all.
Мән уларни Исраил тағлириниң үстидә бир әл қилимән; бир падиша уларниң һәммисигә падиша болиду; улар қайтидин икки әл болмайду, яки қайтидин икки падишалиққа һеч бөлүнмәйду.
23 Neither shall they defile themselves any more with their idols, nor with their detestable things, nor with any of their transgressions, but I will save them out of all their dwelling-places in which they have sinned, and will cleanse them. So they shall be my people, and I will be their God.
Улар өзлирини қайтидин уларниң мәбудлири, ләнәтлик ишлири яки асийлиқлириниң һечқайисиси билән һеч булғимайду; Мән уларни гуна өткүзгән олтирақлашқан җайлиридин қутқузуп, уларни пакландуримән; улар Мениң хәлқим болиду, Мән уларниң Худаси болимән.
24 And my servant David shall be king over them, and they all shall have one shepherd. They shall also walk in my ordinances, and observe my statutes, and do them.
Вә мениң қулум Давут уларға падиша болиду; уларниң һәммисиниң бирла падичиси болиду; улар Мениң һөкүмлиримдә меңип, Мениң бәлгүлимилиримни тутуп уларға әмәл қилиду.
25 And they shall dwell in the land that I have given to Jacob my servant, in which your fathers dwelt. And they shall dwell therein, they, and their sons, and their son's sons, forever. And David my servant shall be their ruler forever.
Улар Мениң қулум Яқупқа тәқдим қилған, ата-бовилириңлар туруп кәлгән зиминда туриду; улар униңда туриду — улар, уларниң балилири, вә балиларниң балилири мәңгү туриду — Мениң қулум Давут уларниң шаһзадиси болиду.
26 Moreover I will make a covenant of peace with them. It shall be an everlasting covenant with them, and I will place them, and multiply them, and will set my sanctuary in the midst of them for evermore.
Мән улар билән аман-хатирҗәмлик беғишлайдиған бир әһдә түзимән; бу улар билән мәңгүлүк бир әһдә болиду; Мән уларни җайида маканлаштуруп көпәйтимән; вә Мениң муқәддәс җайимни улар арисиға мәңгүгә тикләймән.
27 My tabernacle shall also be with them, and I will be their God, and they shall be my people.
Мениң туралғу җайим уларда болиду; Мән уларниң Худаси болимән, улар Мениң хәлқим болиду.
28 And the nations shall know that I am Jehovah, who sanctifies Israel, when my sanctuary shall be in the midst of them for evermore.
Мениң пак-муқәддәс җайим улар арисида мәңгүгә тикләнгәндә, әнди әлләр Өзүм Пәрвәрдигарниң Исраилни пак-муқәддәс қилғучи екәнлигимни билип йетиду».
