< Exodus 1 >

1 Now these are the names of the sons of Israel who came into Egypt (every man and his household who came with Jacob):
Вә төвәндикиләр Исраил [билән биллә] Мисирға барған оғуллириниң исимлири (улар һәр қайсиси өз бала-җақилирини елип, Яқуп билән биллә Мисирға барған еди): —
2 Reuben, Simeon, Levi, and Judah,
Рубән, Шимеон, Лавий, Йәһуда,
3 Issachar, Zebulun, and Benjamin,
Иссакар, Зәбулун, Бинямин,
4 Dan and Naphtali, Gad and Asher.
Дан, Нафтали, Гад вә Ашир.
5 And all the souls who came out of the loins of Jacob were seventy souls. And Joseph was in Egypt already.
Әнди Яқупниң пуштидин болғанлар җәмий болуп йәтмиш адәм еди. Бу вақитта Йүсүп Мисирда еди.
6 And Joseph died, and all his brothers, and all that generation.
Кейин Йүсүп, униң барлиқ қериндашлири һәмдә барлиқ замандашлири өлүп түгиди.
7 And the sons of Israel were fruitful, and increased abundantly, and multiplied, and grew exceedingly mighty, and the land was filled with them.
Шундақтиму, Исраиллар көп туғулуп, тез көпийип, интайин күчәйди; улар зиминға бир кәлди.
8 Now there arose a new king over Egypt, who knew not Joseph.
У вақитларда Йүсүпни билмәйдиған йеңи бир падиша Мисирда тәхткә чиқти.
9 And he said to his people, Behold, the people of the sons of Israel are more and mightier than we.
У хәлқигә: Мана, Исраилларниң хәлқи биздин зиядә көпийип һәмдә биздинму күчлинип кәтти.
10 Come, let us deal craftily with them, lest they multiply, and it come to pass, that, when war happens, they also join themselves to our enemies, and fight against us, and get them up out of the land.
Әнди биз уларға нисбәтән ақиланә иш тутайли; болмиса, улар техиму көпийип кетиду, мабада уруш партлап қалса, шундақ болидуки, улар дүшмәнлиримиз тәрәпкә өтүп, бизгә һуҗум қилип, жуттин чиқип кетиши мүмкин, — деди.
11 Therefore they set taskmasters over them to afflict them with their burdens. And they built store-cities for Pharaoh, Pithom and Rameses.
Шуниң билән улар уларни қаттиқ әмгәкләр билән харлаш үчүн иш башлирини тайинлап назарәтчиликкә қойди. Шуниң билән Исраиллар Пирәвн үчүн Питом билән Раамсәс дегән маддий әшя сақлайдиған шәһәрләрни ясап бәрди.
12 But the more they afflicted them, the more they multiplied and the more they spread out. And they were grieved because of the sons of Israel.
Лекин уларни [қанчә] әзгәнсери, булар шунчә көпийип һәммә йәрни қаплиди; буниң билән мисирлиқлар Исраилларға өч болуп кәтти.
13 And the Egyptians made the sons of Israel to serve with rigor.
Шуниң билән мисирлиқлар Исраилларға зулум қилип, уларни техиму қаттиқ ишлитип еғир ишларға салди.
14 And they made their lives bitter with hard service, in mortar and in brick, and in all manner of service in the field, all their service, with which they made them serve with rigor.
Мисирлиқлар уларни лайчилиқ, хиш-кесәк қуюш вә етизларниң һәр хил әмгәклиригә селип, ишниң қаттиқлиғи билән уларниң турмушиға қаттиқ еғирчилиқ салди; уларни немә әмгәккә салмисун, интайин җапалиқ еди.
15 And the king of Egypt spoke to the Hebrew midwives, of whom the name of the one was Shiphrah, and the name of the other Puah.
Мисир падишаси икки ибраний туғут анисиға сөз қилип (уларниң бириниң исми Шифраһ, йәнә бириниң исми Пуаһ еди):
16 And he said, When ye do the office of a midwife to the Hebrew women, and see them upon the birth-stool, if it be a son, then ye shall kill him, but if it be a daughter, then she shall live.
— силәр қачанлиги ибраний хотунларни туғдурсаңлар, туққанда убдан қараңлар; бовақ оғул болса, өлтүрүветиңлар; қиз болса, тирик қоюңлар, — деди.
17 But the midwives feared God, and did not do as the king of Egypt commanded them, but saved the male children alive.
Лекин туғут анилири Худадин қорқуп, Мисирниң падишаси уларға ейтқандәк қилмай, бәлки оғул бовақларни тирик қойди.
18 And the king of Egypt called for the midwives, and said to them, Why have ye done this thing, and have saved the male children alive?
Шуңа Мисирниң падишаси туғут анилирини чақиртип улардин: — Бу немә қилғиниңлар?! Оғул балиларни немишкә тирик қойдуңлар? — дәп сориди.
19 And the midwives said to Pharaoh, Because the Hebrew women are not as the Egyptian women, for they are lively, and are delivered before the midwife comes to them.
Туғут анилири Пирәвнгә җавап берип: — Ибраний аяллар мисирлиқ аялларға охшимайду. Улар күчлүк, сағлам-тимән болғини үчүн туғут анилири уларниң қешиға йетип барғичә, өзлири туғуп болиду, — деди.
20 And God dealt well with the midwives. And the people multiplied, and grew very mighty.
Нәтиҗидә, Худа туғут анилириға илтипат көрсәтти; Исраил хәлқи давамлиқ көпийип, техиму күчәйди.
21 And it came to pass, because the midwives feared God, that he made them households.
Шундақ болдики, туғут анилири Худадин қорқидиған ихласмән болғанлиғи үчүн Худа уларни аилилик болушқа муйәссәр қилди.
22 And Pharaoh ordered all his people, saying, Every son that is born ye shall cast into the river, and every daughter ye shall save alive.
Буниң билән Пирәвн барлиқ пухралириға: — Исраиллардин йеңи туғулған оғул балиларниң һәммисини дәрияға ташлаңлар, лекин қиз балиларниң һәммисини тирик қалдуруңлар, дәп әмир қилди.

< Exodus 1 >