Exodus 15

1 Then Moses and the sons of Israel sang this song to Jehovah, and spoke, saying, I will sing to Jehovah, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea.

۱ آنگاه موسی و بنی‌اسرائیل این سرودرا برای خداوند سراییده، گفتند که «یهوه را سرود می‌خوانم زیرا که با جلال مظفرشده است. اسب و سوارش را به دریا انداخت.

2 Jehovah is my strength and song, and he has become my salvation. This is my God, and I will praise him, my father's God, and I will exalt him.

۲ خداوند قوت و تسبیح من است. و او نجات من گردیده است. این خدای من است، پس او را تمجید می‌کنم. خدای پدر من است، پس او را متعال می‌خوانم.

3 Jehovah is a man of war. Jehovah is his name.

۳ خداوند مرد جنگی است. نام او یهوه است.

4 Pharaoh's chariots and his army he has cast into the sea, and his chosen captains are sunk in the Red Sea.

۴ ارابه‌ها و لشکر فرعون را به دریا انداخت. مبارزان برگزیده او در دریای قلزم غرق شدند.

5 The deeps cover them. They went down into the depths like a stone.

۵ لجه‌ها ایشان را پوشانید. مثل سنگ به ژرفیها فرو رفتند.

6 Thy right hand, O Jehovah, is glorious in power. Thy right hand, O Jehovah, dashes the enemy in pieces.

۶ دست راست تو‌ای خداوند، به قوت جلیل گردیده. دست راست تو‌ای خداوند، دشمن را خردشکسته است.

7 And in the greatness of thine excellency thou overthrow those who rise up against thee. Thou send forth thy wrath, it consumes them as stubble.

۷ و به کثرت جلال خود خصمان را منهدم ساخته‌ای. غضب خود را فرستاده، ایشان را چون خاشاک سوزانیده‌ای.

8 And with the blast of thy nostrils the waters were piled up. The floods stood up as a heap. The deeps were congealed in the heart of the sea.

۸ و به نفخه بینی تو آبها فراهم گردید. و موجها مثل توده بایستاد و لجه‌ها در میان دریامنجمد گردید.

9 The enemy said, I will pursue, I will overtake, I will divide the spoil, my desire shall be satisfied upon them. I will draw my sword, my hand shall destroy them.

۹ دشمن گفت تعاقب می‌کنم و ایشان را فرومی گیرم. و غارت را تقسیم کرده، جانم از ایشان سیرخواهد شد. شمشیر خود را کشیده، دست من ایشان را هلاک خواهد ساخت.

10 Thou did blow with thy wind, the sea covered them. They sank as lead in the mighty waters.

۱۰ و چون به نفخه خود دمیدی، دریا ایشان راپوشانید.

11 Who is like thee, O Jehovah, among the gods? Who is like thee, glorious in holiness, fearful in praises, doing wonders?

۱۱ کیست مانند تو‌ای خداوند در میان خدایان؟ کیست مانند تو جلیل در قدوسیت؟

12 Thou stretched out thy right hand, the earth swallowed them.

۱۲ چون دست راست خود را دراز کردی، زمین ایشان را فرو برد.

13 Thou in thy loving kindness have led the people that thou have redeemed. Thou have guided them in thy strength to thy holy habitation.

۱۳ این قوم خویش را که فدیه دادی، به رحمانیت خود، رهبری نمودی. ایشان را به قوت خویش به سوی مسکن قدس خود هدایت کردی.

14 The peoples have heard, they tremble. Pangs have taken hold on the inhabitants of Philistia.

۱۴ امتها چون شنیدند، مضطرب گردیدند. لرزه بر سکنه فلسطین مستولی گردید.

15 Then the chiefs of Edom were dismayed, the mighty men of Moab. Trembling takes hold upon them. All the inhabitants of Canaan are melted away.

۱۵ آنگاه امرای ادوم در حیرت افتادند. و اکابر موآب را لرزه فرو گرفت، و جمیع سکنه کنعان گداخته گردیدند.

16 Terror and dread falls upon them. By the greatness of thine arm they are as still as a stone, till thy people pass over, O Jehovah, till the people pass over whom thou have purchased.

۱۶ ترس و هراس، ایشان را فروگرفت. از بزرگی بازوی تو مثل سنگ ساکت شدند. تا قوم تو‌ای خداوند عبور کنند. تا این قومی که تو خریده‌ای، عبور کنند.

17 Thou will bring them in, and plant them on the mountain of thine inheritance, the place, O Jehovah, which thou have made for thee to dwell in, the sanctuary, O Lord, which thy hands have established.

۱۷ ایشان را داخل ساخته، در جبل میراث خودغرس خواهی کرد، به مکانی که تو‌ای خداوندمسکن خود ساخته‌ای، یعنی آن مقام مقدسی که دستهای تو‌ای خداوند مستحکم کرده است.

18 Jehovah shall reign forever and ever.

۱۸ خداوند سلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد.»

19 For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and Jehovah brought back the waters of the sea upon them, but the sons of Israel walked on dry land in the midst of the sea.

۱۹ زیرا که اسبهای فرعون با ارابه‌ها وسوارانش به دریا درآمدند، و خداوند آب دریا رابر ایشان برگردانید. اما بنی‌اسرائیل از میان دریا به خشکی رفتند.

20 And Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a timbrel in her hand, and all the women went out after her with timbrels and with dances.

۲۰ و مریم نبیه، خواهر هارون، دف را به‌دست خود گرفته، و همه زنان از عقب وی دفها گرفته، رقص‌کنان بیرون آمدند.

21 And Miriam answered them, Sing ye to Jehovah, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea.

۲۱ پس مریم در جواب ایشان گفت: «خداوند را بسرایید، زیرا که با جلال مظفر شده است، اسب و سوارش را به دریاانداخت.»

22 And Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur. And they went three days in the wilderness, and found no water.

۲۲ پس موسی اسرائیل را از بحر قلزم کوچانید، و به صحرای شور آمدند، و سه روز درصحرا می‌رفتند و آب نیافتند.

23 And when they came to Marah, they could not drink of the waters of Marah, for they were bitter. Therefore the name of it was called Marah.

۲۳ پس به ماره رسیدند، و از آب ماره نتوانستند نوشید زیرا که تلخ بود. از این سبب، آن را ماره نامیدند.

24 And the people murmured against Moses, saying, What shall we drink?

۲۴ و قوم بر موسی شکایت کرده، گفتند: «چه بنوشیم؟»

25 And he cried to Jehovah. And Jehovah showed him a tree, and he cast it into the waters, and the waters were made sweet. There he made for them a statute and an ordinance, and there he proved them,

۲۵ چون نزد خداوند استغاثه کرد، خداونددرختی بدو نشان داد، پس آن را به آب انداخت وآب شیرین گردید. و در آنجا فریضه‌ای وشریعتی برای ایشان قرار داد، و در آنجا ایشان راامتحان کرد.

26 and he said, If thou will diligently hearken to the voice of Jehovah thy God, and will do that which is right in his eyes, and will give ear to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases upon thee, which I have put upon the Egyptians, for I am Jehovah who heals thee.

۲۶ و گفت: «هرآینه اگر قول یهوه، خدای خود را بشنوی، و آنچه را در نظر او راست است بجا آوری، و احکام او را بشنوی، و تمامی فرایض او را نگاه داری، همانا هیچ‌یک از همه مرضهایی را که بر مصریان آورده‌ام بر تو نیاورم، زیرا که من یهوه، شفا دهنده تو هستم.»

27 And they came to Elim, where were twelve springs of water, and seventy palm trees, and they encamped there by the waters.

۲۷ پس به ایلیم آمدند، و در آنجا دوازده چشمه آب و هفتاددرخت خرما بود، و در آنجا نزد آب خیمه زدند.