Esther 5
1 Now it came to pass on the third day, that Esther put on her royal apparel, and stood in the inner court of the king's house, opposite the king's house. And the king sat upon his royal throne in the royal house, opposite the entrance of the house.
Үчинчи күни Әстәр шаһанә кийимлирини кийип, ординиң ичкирики һойлисиға кирип, падишаниң өйлириниң удулида турди; падиша болса өз шаһанә өйидики тәхтидә, өйдин дәрвазиға қарап олтиратти.
2 And it was so, when the king saw Esther the queen standing in the court, that she obtained favor in his sight, and the king held out to Esther the golden scepter that was in his hand. So Esther drew near, and touched the top of the scepter.
Падиша ханиш Әстәрниң һойлида турғинини көрди; ханиш униң нәзиридә илтипат тапқач, у қолидики алтун һасисини униңға тәңлиди. Әстәр алдиға келип шаһанә һасиниң учиға қолини тәккүзди.
3 Then the king said to her, What will thou, queen Esther? And what is thy request? It shall be given thee even to the half of the kingdom.
Падиша униңдин: — И ханишим Әстәр, бирәр ишиң бармиди? Немә тәливиң бар? Һәтта падишалиғимниң йеримини тәләп қилсаңму шу саңа берилиду, деди.
4 And Esther said, If it seems good to the king, let the king and Haman come this day to the banquet that I have prepared for him.
— Әгәр алийлириға лайиқ көрүнсә, падишасимниң Һаманни елип өзлиригә тәйярлиған зияпитимгә дахил болуп қәдәм тәшрип қилишлирини өтүнимән, — деди Әстәр.
5 Then the king said, Cause Haman to make haste that it may be done as Esther has said. So the king and Haman came to the banquet that Esther had prepared.
Падишаһ: — Тез берип Һаманни қичқирип келиңлар, Әстәрниң дегинидәк қилинсун, — деди. Шуниң билән падиша Һаманни елип Әстәр тәйярлиған зияпәткә барди.
6 And the king said to Esther at the banquet of wine, What is thy petition? And it shall be granted thee. And what is thy request? Even to the half of the kingdom it shall be performed.
Дәстихан үстидә шарап ичиливатқанда падиша Әстәргә: — Немә тәливиң бар? У саңа берилиду; немә илтиҗайиң бар? Һәтта падишалиғимниң йеримини тәләп қилсаңму шундақ қилиниду, деди.
7 Then Esther answered, and said, My petition and my request is,
Әстәр униңға җавап берип: — Мениң тәливим вә илтиҗайим болса, —
8 if I have found favor in the sight of the king, and if it please the king to grant my petition, and to perform my request, let the king and Haman come to the banquet that I shall prepare for them, and I will do tomorrow as the king has said.
Мабада мән алийлириниң нәзиридә илтипатқа еришкән болсам, шундақла падишасимға мениң тәлимни иҗабәт қилиш һәм илтиҗайимни орундаш мувапиқ көрүнсә, алийлириниң Һаманни биргә елип әтә силәргә тәйярлайдиған зияпитимгә йәнә бир қетим дахил болушлирини өтүнимән; әтә мән чоқум падишасимниң әмри бойичә иш қилимән, — деди.
9 Then Haman went forth that day joyful and glad of heart. But when Haman saw Mordecai in the king's gate, that he did not stand up nor move for him, he was filled with wrath against Mordecai.
Шу күни Һаман көңлидә яйрап, хошал-хурам қайтип чиқти; лекин Мордикайниң орда дәрвазисида униң алдида нә орнидин қопмай нә мидирлимай олтарғанлиғини көргәндә, көңли униңға қаттиқ қәһр-ғәзәпкә толди.
10 Nevertheless Haman restrained himself, and went home, and he sent and fetched his friends and Zeresh his wife.
Лекин Һаман ғәзивини бесивелип, өйигә кәлди-дә, дост-ағинилирини вә хотуни Зәрәшни чақиртип,
11 And Haman recounted to them the glory of his riches, and the multitude of his sons, and all the things in which the king had promoted him, and how he had advanced him above the rulers and servants of the king.
өзиниң байлиқлириниң шан-шәриви, пәрзәнтлириниң көплүги, шундақла падишаниң өзини қандақ өстүрүп барлиқ һөрмәт-иззәткә сазавәр қилғанлиғи, өзини қандақ қилип падишаниң һәммә әмирлири вә әмәлдарлиридин үстүн мәртивигә егә қилғанлиғи тоғрисида бир-бирләп сөзләп кәтти.
12 Haman said moreover, Yea, Esther the queen let no man come in with the king to the banquet that she had prepared but myself, and tomorrow also I am invited by her together with the king.
Һаман йәнә: — Силәргә десәм, ханиш Әстәр мениңдин башқа меһман чиллимай, пәқәт падиша билән иккимизнила өзи тәйярлиған зияпәткә чиллиған еди, әтиму мени падиша билән биллә өзи [тәйярләйдиған зияпәткә] чиллиди.
13 Yet all this avails me nothing so long as I see Mordecai the Jew sitting at the king's gate.
Шуғиниси, орда дәрвазисида олтарған һелиқи Мордикай дегән Йәһудийни көргинимдә, буларниң һәммиси маңа толиму мәнасиз туюлиду, деди.
14 Then Zeresh his wife and all his friends said to him, Let a gallows be made fifty cubits high, and in the morning speak thou to the king that Mordecai may be hanged on it. Then go thou in merrily with the king to the banquet. And the thing pleased Haman, and he caused the gallows to be made.
Андин аяли Зәрәш вә барлиқ дост-ағинилири униңға җавап берип: — Әллик гәз егизликтики дардин бирни тәйярлап, әтә әтигәндә падишадин Мордикайни дарға есишни тәләп қилсила болмидиму, шуниңдин кейин хошал яйриған һалда падиша билән биллә зияпәткә баридила, дейишти. Бу гәп Һаманни хуш қиливәтти, шуниң билән у дар яситип қойди.
