< Ephesians 2 >

1 Even you, who were dead in trespasses and sins
ปุรา ยูยมฺ อปราไธ: ปาไปศฺจ มฺฤตา: สนฺตสฺตานฺยาจรนฺต อิหโลกสฺย สํสารานุสาเรณากาศราชฺยสฺยาธิปติมฺ (aiōn g165)
2 in which ye once walked according to the era of this world, according to the ruler of the power of the air, the spirit that now works in the sons of disobedience. (aiōn g165)
อรฺถต: สามฺปฺรตมฺ อาชฺญาลงฺฆิวํเศษุ กรฺมฺมการิณมฺ อาตฺมานมฺ อนฺววฺรชตฯ
3 Among whom we also all once behaved in the lusts of our flesh, doing the intentions of the flesh and of the thoughts, and were by nature children of wrath as also the others.
เตษำ มเธฺย สรฺเวฺว วยมปิ ปูรฺวฺวํ ศรีรสฺย มนสฺกามนายาญฺเจหำ สาธยนฺต: สฺวศรีรสฺยาภิลาษานฺ อาจราม สรฺเวฺว'นฺย อิว จ สฺวภาวต: โกฺรธภชนานฺยภวามฯ
4 But God, being rich in mercy, through his great love that he loved us,
กินฺตุ กรุณานิธิรีศฺวโร เยน มหาเปฺรมฺนาสฺมานฺ ทยิตวานฺ
5 even us being dead in the transgressions, he made alive together with the Christ (ye are saved by grace),
ตสฺย สฺวเปฺรมฺโน พาหุลฺยาทฺ อปราไธ รฺมฺฤตานปฺยสฺมานฺ ขฺรีษฺเฏน สห ชีวิตวานฺ ยโต'นุคฺรหาทฺ ยูยํ ปริตฺราณํ ปฺราปฺตา: ฯ
6 and raised us up together, and seated us together in the heavenly things in Christ Jesus.
ส จ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมานฺ เตน สารฺทฺธมฺ อุตฺถาปิตวานฺ สฺวรฺค อุปเวศิตวำศฺจฯ
7 So that in the coming ages he might show the transcending wealth of his grace in kindness toward us in Christ Jesus. (aiōn g165)
อิตฺถํ ส ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมานฺ ปฺรติ สฺวหิไตษิตยา ภาวิยุเคษุ สฺวกียานุคฺรหสฺยานุปมํ นิธึ ปฺรกาศยิตุมฺ อิจฺฉติฯ (aiōn g165)
8 For ye are saved by grace through faith, and this a gift of God, not from you,
ยูยมฺ อนุคฺรหาทฺ วิศฺวาเสน ปริตฺราณํ ปฺราปฺตา: , ตจฺจ ยุษฺมนฺมูลกํ นหิ กินฺตฺวีศฺวรไสฺยว ทานํ,
9 not from works, so that not any man may boast.
ตตฺ กรฺมฺมณำ ผลมฺ อปิ นหิ, อต: เกนาปิ น ศฺลาฆิตวฺยํฯ
10 For we are his workmanship, created in Christ Jesus for good works, which God preordained that we should walk in them.
ยโต วยํ ตสฺย การฺยฺยํ ปฺราคฺ อีศฺวเรณ นิรูปิตาภิ: สตฺกฺริยาภิ: กาลยาปนาย ขฺรีษฺเฏ ยีเศา เตน มฺฤษฺฏาศฺจฯ
11 Remember therefore that once ye, the Gentiles in flesh, who are called uncircumcision by that which is called circumcision (in flesh, made by hands),
ปุรา ชนฺมนา ภินฺนชาตียา หสฺตกฺฤตํ ตฺวกฺเฉทํ ปฺราปฺไต โรฺลไกศฺจาจฺฉินฺนตฺวจ อิตินามฺนา ขฺยาตา เย ยูยํ ไต รฺยุษฺมาภิริทํ สฺมรฺตฺตวฺยํ
12 that ye were at that time independent of Christ, alienated from the citizenship of Israel, and alien of the covenants of the promise, having no hope and godless in the world.
ยตฺ ตสฺมินฺ สมเย ยูยํ ขฺรีษฺฏาทฺ ภินฺนา อิสฺราเยลโลกานำ สหวาสาทฺ ทูรสฺถา: ปฺรติชฺญาสมฺพลิตนิยมานำ พหิ: สฺถิตา: สนฺโต นิราศา นิรีศฺวราศฺจ ชคตฺยาธฺวมฺ อิติฯ
13 But now in Christ Jesus ye, being formerly far off, became near in the blood of the Christ.
กินฺตฺวธุนา ขฺรีษฺเฏ ยีศาวาศฺรยํ ปฺราปฺย ปุรา ทูรวรฺตฺติโน ยูยํ ขฺรีษฺฏสฺย โศณิเตน นิกฏวรฺตฺติโน'ภวตฯ
14 For he is our peace, who made both one, and broke down the dividing wall of partition,
ยต: ส เอวาสฺมากํ สนฺธิ: ส ทฺวยมฺ เอกีกฺฤตวานฺ ศตฺรุตารูปิณีํ มธฺยวรฺตฺตินีํ ปฺรเภทกภิตฺตึ ภคฺนวานฺ ทณฺฑาชฺญายุกฺตํ วิธิศาสฺตฺรํ สฺวศรีเรณ ลุปฺตวำศฺจฯ
15 having abolished in his flesh the enmity-the law of the commandments in ordinances-so that he might create in himself the two into one new man, making peace,
ยต: ส สนฺธึ วิธาย เตา เทฺวา สฺวสฺมินฺ เอกํ นุตนํ มานวํ กรฺตฺตุํ
16 and might reconcile them both in one body to God through the cross, having slain the enmity by it.
สฺวกียกฺรุเศ ศตฺรุตำ นิหตฺย เตไนไวกสฺมินฺ ศรีเร ตโย รฺทฺวโยรีศฺวเรณ สนฺธึ การยิตุํ นิศฺจตวานฺฯ
17 And after coming he preached good news, peace to you, to those far off and to those near,
ส จาคตฺย ทูรวรฺตฺติโน ยุษฺมานฺ นิกฏวรฺตฺติโน 'สฺมำศฺจ สนฺเธ รฺมงฺคลวารฺตฺตำ ชฺญาปิตวานฺฯ
18 because through him we both have the access in one Spirit to the Father.
ยตสฺตสฺมาทฺ อุภยปกฺษียา วยมฺ เอเกนาตฺมนา ปิตุ: สมีปํ คมนาย สามรฺถฺยํ ปฺราปฺตวนฺต: ฯ
19 So then ye are no more alien and foreign, but fellow citizens of the sanctified, and belonging to the household of God.
อต อิทานีํ ยูยมฺ อสมฺปรฺกียา วิเทศินศฺจ น ติษฺฐนต: ปวิตฺรโลไก: สหวาสิน อีศฺวรสฺย เวศฺมวาสินศฺจาเธฺวฯ
20 Which was built upon the foundation of the apostles and prophets, Christ Jesus himself being the chief corner,
อปรํ เปฺรริตา ภวิษฺยทฺวาทินศฺจ ยตฺร ภิตฺติมูลสฺวรูปาสฺตตฺร ยูยํ ตสฺมินฺ มูเล นิจียเธฺว ตตฺร จ สฺวยํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: ปฺรธาน: โกณสฺถปฺรสฺตร: ฯ
21 in whom the whole building joined together grows into a holy temple in the Lord,
เตน กฺฤตฺสฺนา นิรฺมฺมิติ: สํคฺรถฺยมานา ปฺรโภ: ปวิตฺรํ มนฺทิรํ ภวิตุํ วรฺทฺธเตฯ
22 in whom ye also are built together in Spirit into a habitation of God.
ยูยมปิ ตตฺร สํคฺรถฺยมานา อาตฺมเนศฺวรสฺย วาสสฺถานํ ภวถฯ

< Ephesians 2 >