Ecclesiastes 12
1 Remember also thy Creator in the days of thy youth, before the evil days come, and the years draw nigh, when thou shall say, I have no pleasure in them,
Pamiętaj więc o swoim Stwórcy w dniach swojej młodości, zanim nastaną złe dni i przyjdą lata, o których powiesz: Nie podobają mi się.
2 before the sun, and the light, and the moon, and the stars, are darkened, and the clouds return after the rain,
Zanim zaćmią się słońce, światło, księżyc i gwiazdy, a chmury powrócą po deszczu.
3 in the day when the keepers of the house shall tremble, and the strong men shall bow themselves, and the grinders cease because they are few, and those who look out of the windows shall be darkened,
W dzień, w którym trząść się będą stróże domu i pochylą się silni mężczyźni, ustaną mielący, gdyż będzie ich mało, i zaćmią się patrzące przez okna;
4 and the doors shall be shut in the street, when the sound of the grinding is low, and he shall rise up at the voice of a bird, and all the daughters of music shall be brought low,
I zamkną się drzwi na ulicę, gdy odgłos mielenia osłabnie, gdy będzie się wstawać na głos ptaków i przycichną wszystkie córki śpiewające.
5 yea, they shall be afraid of height, and terrors shall be in the way, and the almond tree shall blossom, and the grasshopper shall be a burden, and desire shall fail, because man goes to his everlasting home, and the mourners go about the streets,
Gdy też będą się bać wysokich miejsc i lękać na drodze, [gdy] zakwitnie drzewo migdałowe i szarańcza będzie ciężka i pragnienie ustanie, bo człowiek idzie do [swego] wiecznego domu, a płaczący będą chodzić po ulicach;
6 before the silver cord is loosed, or the golden bowl is broken, or the pitcher is broken at the fountain, or the wheel broken at the cistern,
Zanim się zerwie srebrny sznur i stłucze złota czasza, nim rozbije się dzban u źródła i złamie się koło przy studni.
7 and the dust returns to the earth as it was, and the spirit returns to God who gave it.
Wtedy proch powróci do ziemi, jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
8 Vanity of vanities, says the Preacher, all is vanity.
Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – wszystko to marność.
9 And further, because the Preacher was wise, he still taught the people knowledge. Yea, he pondered, and sought out, and set in order many proverbs.
A poza tym, że Kaznodzieja był mądry, uczył lud wiedzy; rozważał, badał i ułożył wiele przysłów.
10 The Preacher sought to find out acceptable words, and that which was written uprightly-words of truth.
Kaznodzieja starał się znaleźć słowa przyjemne i napisał to, co jest dobre – słowa prawdy.
11 The words of the wise are as goads, and as nails fastened by the masters of assemblies. They have been given from one shepherd.
Słowa mądrych są jak ościenie i jak gwoździe wbite przez tych, którzy je złożyli, i pochodzą od jednego pasterza.
12 And furthermore, my son, be admonished: of making many books there is no end, and much study is a weariness of the flesh.
Ponadto, mój synu, przyjmij przestrogę z tych [słów]: Pisaniu wielu ksiąg nie ma końca, a wiele nauki męczy ciało.
13 This is the end of the matter, all has been heard: Fear God, and keep his commandments, for this is the whole of man.
Wysłuchaj podsumowania wszystkiego: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań. Ponieważ to jest cały [obowiązek] człowieka.
14 For God will bring every work into judgment, with every hidden thing, whether good or evil.
Bóg przywiedzie bowiem każdy uczynek na sąd, nawet każdą rzecz utajoną, czy dobrą, czy złą.
