Ecclesiastes 12
1 Remember also thy Creator in the days of thy youth, before the evil days come, and the years draw nigh, when thou shall say, I have no pleasure in them,
Pamiętaj tedy na stworzyciela swego we dni młodości twojej, pierwej niżeli nastaną złe dni, i nadejdą lata, o których rzeczesz: Nie podobają mi się.
2 before the sun, and the light, and the moon, and the stars, are darkened, and the clouds return after the rain,
Pierwej niż się zaćmi słońce, i światło, i miesiąc i gwiazdy, a nawrócą się obłoki po dżdżu.
3 in the day when the keepers of the house shall tremble, and the strong men shall bow themselves, and the grinders cease because they are few, and those who look out of the windows shall be darkened,
W dzień, którego się poruszą stróże domowi, i zachwieją się mężowie duży i ustaną melący, przeto, iż ich mało będzie, i zaćmią się wyglądający oknami;
4 and the doors shall be shut in the street, when the sound of the grinding is low, and he shall rise up at the voice of a bird, and all the daughters of music shall be brought low,
I zawrą się drzwi z dworu z słabym głosem mełcia; i powstanie na głos ptaszy, i ustaną wszystkie córki śpiewające.
5 yea, they shall be afraid of height, and terrors shall be in the way, and the almond tree shall blossom, and the grasshopper shall be a burden, and desire shall fail, because man goes to his everlasting home, and the mourners go about the streets,
Nawet i wysokiego miejsca bać się będą, i będą się lękać na drodze, gdy zakwitnie migdałowe drzewo, także i szarańcza będzie mu ciężka, i żądza go ominie; bo człowiek idzie do domu wiecznego, a płaczący po ulicach chodzić będą,
6 before the silver cord is loosed, or the golden bowl is broken, or the pitcher is broken at the fountain, or the wheel broken at the cistern,
Pierwej niż się przerwie sznur srebrny, i niż się stłucze czasza złota, a rozsypie się wiadro nad zdrojem, a skruszy się koło nad studnią;
7 and the dust returns to the earth as it was, and the spirit returns to God who gave it.
I wróci się proch do ziemi, jako przedtem był, a duch wróci się do Boga, który go dał.
8 Vanity of vanities, says the Preacher, all is vanity.
Marność nad marnościami, mówi kaznodzieja, a wszystko marność.
9 And further, because the Preacher was wise, he still taught the people knowledge. Yea, he pondered, and sought out, and set in order many proverbs.
A czem więcej kaznodzieja był mędrszym, tem więcej nauczał umiejętności ludu, a rozważał i wywiadywał się, i składał wiele przypowieści.
10 The Preacher sought to find out acceptable words, and that which was written uprightly-words of truth.
Starał się kaznodzieja, jakoby znalazł powieści wdzięczne, i napisał, co jest dobrego, i słowa prawdziwe.
11 The words of the wise are as goads, and as nails fastened by the masters of assemblies. They have been given from one shepherd.
Słowa mądrych podobne ościeniom, i podobne gwoździom wbitym; słowa tych, którzy je złożyli, podane są od pasterza jednego.
12 And furthermore, my son, be admonished: of making many books there is no end, and much study is a weariness of the flesh.
A tak, synu mój! z tych słów się dostatecznie upomnieć miożesz; albowim składaniu wielu ksiąg końca niemasz, a wiele czytać, jest spracowanie ciała.
13 This is the end of the matter, all has been heard: Fear God, and keep his commandments, for this is the whole of man.
Suma wszystkiego, coś słyszał: Boga się bój, a przykazań jego przestrzegaj, bo na tem człowiekowi wszystko zależy;
14 For God will bring every work into judgment, with every hidden thing, whether good or evil.
Ponieważ każdy uczynek, i każdą rzecz tajną, lub dobrą, lub złą, Bóg na sąd przywiedzie.
