Deuteronomy 9
1 Hear, O Israel: Thou are to pass over the Jordan this day, to go in to dispossess nations greater and mightier than thyself, cities great and fortified up to heaven,
Аңла, и Исраил! Сән бүгүн өзүңдин чоң вә күчлүк әлләргә егә болуш үчүн, сепиллири асманға тақишидиған чоң шәһәрләрни егиләш үчүн, Анакийларни қоғлап чиқириш үчүн Иордан дәриясидин өтисән (сән уларни билисән, улар тоғрилиқ «ким Анакийлар алдида туралисун!» дәп аңлиғансән).
2 a people great and tall, the sons of the Anakim, whom thou know, and of whom thou have heard say, Who can stand before the sons of Anak?
3 Know therefore this day, that Jehovah thy God is he who goes over before thee as a devouring fire. He will destroy them, and he will bring them down before thee. So thou shall drive them out, and make them to perish quickly, as Jehovah has spoken to thee.
Сән бүгүнки күндә шуни билип қойғинки, сениң алдиңда маңғучи Пәрвәрдигар Худайиңниң Өзидур, У ялмап жутқучи оттур; у мошу әлләрни һалак қилиду, алдиңда уларни тездин жиқитиду; сән уларниң тәвәлигини егиләп, Пәрвәрдигар саңа ейтқандәк уларни тездин йоқитисән.
4 Do not speak thou in thy heart, after Jehovah thy God has thrust them out from before thee, saying, For my righteousness Jehovah has brought me in to possess this land. Whereas for the wickedness of these nations Jehovah drives them out from before thee.
Пәрвәрдигар уларни алдиңдин һайдиғандә сән көңлүңдә: «Һәққанийлиғим сәвәвидин Пәрвәрдигар мени зиминни егиләш үчүн униңға йетәкләп кирди» демигин; бәлки шу әлләрниң рәзиллиги түпәйлидин Пәрвәрдигар сениң алдиңда уларни тәәллуқатидин мәһрум қилиду.
5 Not for thy righteousness, or for the uprightness of thy heart, do thou go in to possess their land, but for the wickedness of these nations Jehovah thy God drives them out from before thee, and that he may establish the word which Jehovah swore to thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.
Сән уларниң зиминиға кирип уни егилишиң сениң һәққаний болғанлиғиңдин яки көңлүңниң дуруслуғидин әмәс, бәлки бу әлләрниң рәзиллигидин вә Пәрвәрдигар ата-бовилириң Ибраһим, Исһақ вә Яқупқа қәсәм қилған сөзигә әмәл қилиш үчүнму Пәрвәрдигар Худайиң уларни сениң алдиңда тәәллуқатидин мәһрум қилиду.
6 Know therefore, that Jehovah thy God does not give thee this good land to possess it for thy righteousness, for thou are a stiff-necked people.
Әнди шуни билип қойғинки, Пәрвәрдигар Худайиң бу яхши зиминни саңа мирас қилғини сениң һәққанийлиғиңдин әмәс, чүнки сән әсли бойни қаттиқ бир хәлиқсән.
7 Remember, do not thou forget how thou provoked Jehovah thy God to wrath in the wilderness. From the day that thou went forth out of the land of Egypt, until ye came to this place, ye have been rebellious against Jehovah.
Әнди сениң чөл-баяванда Пәрвәрдигар Худайиңни қандақ ғәзәпләндүргәнлигиңни есиңдә тутқин — Уни унтума. Сән Мисир зиминидин чиққан күндин бери таки бу йәргә кәлгичә Пәрвәрдигарға асийлиқ қилип кәлдиң.
8 Also in Horeb ye provoked Jehovah to wrath, and Jehovah was angry with you to destroy you.
Силәр Һорәб теғида Пәрвәрдигарни ғәзәпләндүргән вә Пәрвәрдигар силәргә аччиқлинип, силәрни һалак қилмақчи болди.
9 When I was gone up onto the mount to receive the tablets of stone, even the tablets of the covenant which Jehovah made with you, then I abode on the mount forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water.
Шу чағда мән таш тахтайларни, йәни Пәрвәрдигар силәр билән түзгән әһдә тахтайлирини тапшурувелиш үчүн таққа чиққан едим; мән тағда қириқ кечә-күндүз турдум (мән нә тамақ йемидим, нә су ичмидим);
10 And Jehovah delivered to me the two tablets of stone written with the finger of God. And on them was according to all the words, which Jehovah spoke with you in the mount out of the midst of the fire in the day of the assembly.
Шуниң билән Пәрвәрдигар маңа Өз бармиғи билән пүткән икки тахтайни тапшурди; уларда Пәрвәрдигар тағда от ичидә силәргә сөзлигән чағда, җамаәт жиғилған күни ейтқан барлиқ сөзләр пүтүлгән еди.
11 And it came to pass, at the end of forty days and forty nights, that Jehovah gave me the two tablets of stone, even the tablets of the covenant.
Вә шундақ болдики, қириқ кечә-күндүз өтүп, Пәрвәрдигар маңа икки таш тахтай, йәни әһдә тахтайлирини бәрди.
12 And Jehovah said to me, Arise, get thee down quickly from here, for thy people that thou have brought forth out of Egypt have corrupted themselves. They have quickly turned aside out of the way which I commanded them. They have made them a molten image.
Вә Пәрвәрдигар маңа: «Орнуңдин турғин, мошу йәрдин чүшкин; чүнки сән Мисирдин чиқарған хәлқиң өзлирини булғиди; улар тезла Мән уларға тапилиған йолдин чәтнәп өзлиригә қуйма бир бутни ясиди» деди.
13 Furthermore Jehovah spoke to me, saying, I have seen this people, and, behold, it is a stiff-necked people.
Пәрвәрдигар маңа сөз қилип: «Мән бу хәлиқни көрүп йәттим; мана, у бойни қаттиқ бир хәлиқтур.
14 Let me alone, that I may destroy them, and blot out their name from under heaven, and I will make of thee a nation mightier and greater than they.
Мени тосма, Мән уларни йоқитимән, уларниң намини асманниң тегидин өчүрүветимән вә шундақ қилип, сени улардин чоң вә улуқ бир хәлиқ қилимән» — деди.
15 So I turned and came down from the mount, and the mount was burning with fire. And the two tablets of the covenant were in my two hands.
Мән бурулуп, тағдин чүштүм; тағ болса от билән ялқунлавататти; икки әһдә тахтийи икки қолумда еди.
16 And I looked, and, behold, ye had sinned against Jehovah your God. Ye had made you a molten calf. Ye had turned aside quickly out of the way which Jehovah had commanded you.
Мән көрдүм, мана силәр Пәрвәрдигар Худайиңлар алдида гуна қилипсиләр; силәр өзүңлар үчүн қуйма бир мозайни ясапсиләр; силәр тезла Пәрвәрдигар силәргә тапилиған йолдин чәтнәп кетипсиләр.
17 And I took hold of the two tablets, and cast them out of my two hands, and broke them before your eyes.
Мән икки тахтайни икки қолумға елип, чөрүп ташлап, уларни көз алдиңларда чеқивәттим.
18 And I fell down before Jehovah, as at the first, forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water, because of all your sin which ye sinned, in doing that which was evil in the sight of Jehovah, to provoke him to anger.
Силәр Пәрвәрдигарни ғәзәпләндүрүп барлиқ өткүзгән гунайиңлар, йәни Пәрвәрдигарниң нәзиридә рәзил болғанни қилғиниңлар үчүн, йәнә авалқидәк Пәрвәрдигар алдида жиқилип, қириқ кечә-күндүз дүм яттим (мән һеч нәрсә йемидим, су ичмидим)
19 For I was afraid of the anger and hot displeasure with which Jehovah was angry against you to destroy you. But Jehovah hearkened to me that time also.
чүнки мән Пәрвәрдигарниң силәрни йоқитидиған қаттиқ ғәзиви һәм қәһридин қорқтум. Пәрвәрдигар шу чағдиму мениң тилигимни аңлиди.
20 And Jehovah was very angry with Aaron to destroy him. And I prayed for Aaron also at the same time.
Пәрвәрдигар Һарундин ғәзәплинип, униму йоқатмақчи болди; мән Һарун үчүнму дуа қилдим.
21 And I took your sin, the calf which ye had made, and burnt it with fire, and stamped it, grinding it very small, until it was as fine as dust. And I cast the dust of it into the brook that descended out of the mount.
Мән силәрниң гунайиңларни, йәни ясиған мозайни елип уни отта көйдүрдүм вә уни янчип кукум-талқан қилип езивәттим; униң тописини елип тағдин чүшидиған ериқ сүйигә чечивәттим
22 And at Taberah, and at Massah, and at Kibroth-hattaavah, ye provoked Jehovah to wrath.
(силәр йәнә Табәраһ, Массаһ, Киброт-Һаттаваһдиму Пәрвәрдигарни ғәзәпләндүрдүңлар.
23 And when Jehovah sent you from Kadesh-barnea, saying, Go up and possess the land which I have given you, then ye rebelled against the commandment of Jehovah your God, and ye did not believe him, nor hearken to his voice.
Пәрвәрдигар силәрни Қадәш-Барнеадин [Қанаанға] маңдурмақчи болуп силәргә: «Чиқип, Мән силәргә тәқдим қилған зиминни егиләңлар» — дегәндиму, силәр Униң сөзигә қарши чиқип асийлиқ қилдиңлар, нә Униңға ишәнмидиңлар, нә авазиға һеч қулақ салмидиңлар.
24 Ye have been rebellious against Jehovah from the day that I knew you.
Мән силәрни тонуған күндин тартип силәр Пәрвәрдигар Худайиңларға асийлиқ қилип кәлдиңлар).
25 So I fell down before Jehovah the forty days and forty nights that I fell down, because Jehovah had said he would destroy you.
Шуниң билән мән әшу чағда Пәрвәрдигар алдида өзүмни йәргә етип йәнә қириқ кечә-күндүз дүм яттим; дәрвәқә дүм яттим; чүнки Пәрвәрдигар силәргә қарап «уларни йоқитимән» дегән еди.
26 And I prayed to Jehovah, and said, O lord Jehovah, destroy not thy people and thine inheritance, that thou have redeemed through thy greatness, that thou have brought forth out of Egypt with a mighty hand.
Шуңа мән Пәрвәрдигарға дуа қилип: «И Рәб Пәрвәрдигар, Сән Өз улуқлуғуң арқилиқ Өзүң үчүн һөрлүк бәдили төләп сетивалған, Мисирдин күчлүк қолуң билән чиқарған Өз хәлқиң болған мирасиңни йоқатмиғайсән;
27 Remember thy servants, Abraham, Isaac, and Jacob. Look not to the stubbornness of this people, nor to their profaneness, nor to their sin,
Өз қуллириң Ибраһим, Исһақ вә Яқупни есиңдә тутқайсән; бу хәлиқниң башбаштақлиғиға, уларниң рәзиллиги яки гунайиға қаримиғайсән;
28 lest the land from where thou brought us out say, Because Jehovah was not able to bring them into the land which he promised to them, and because he hated them, he has brought them out to kill them in the wilderness.
болмиса, сән бизни елип чиққан шу зиминдикиләр: «Пәрвәрдигар бу хәлиқни уларға вәдә қилған зиминни егиләшкә елип кирәлмәйдиғанлиғи үчүн вә уларға нәпрәтләнгини түпәйлидин уларни чөл-баяванда йоқитишқа [Мисирдин] чиқарди» — дәйду.
29 Yet they are thy people and thine inheritance, which thou brought out by thy great power and by thine outstretched arm.
Қандақла болмисун, улар зор күчүң вә узартилған билигиң билән [Мисирдин] чиқарған хәлқиң вә сениң мирасиңдур» — дедим.
