< Acts 6 >

1 Now in those days, the disciples being multiplied, there developed a murmuring of the Hellenists against the Hebrews because their widows were neglected in the daily assistance.
و در آن ایام چون شاگردان زیاد شدند، هلینستیان از عبرانیان شکایت بردند که بیوه‌زنان ایشان در خدمت یومیه بی‌بهره می‌ماندند.۱
2 And the twelve, having summoned the multitude of the disciples, they said, It is not right for us, having left the word of God behind, to serve tables.
پس آن دوازده، جماعت شاگردان راطلبیده، گفتند: «شایسته نیست که ما کلام خدا راترک کرده، مائده‌ها را خدمت کنیم.۲
3 Therefore, brothers, seek ye out seven men from you being well reported, full of the Holy Spirit and of wisdom, whom we may appoint over this need.
لهذا‌ای برادران هفت نفر نیک نام و پر از روح‌القدس وحکمت را از میان خود انتخاب کنید تا ایشان را براین مهم بگماریم.۳
4 But we will continue steadfastly in prayer, and in the service of the word.
اما ما خود را به عبادت وخدمت کلام خواهیم سپرد.»۴
5 And the word was pleasing before all the multitude. And they chose Stephen, a man full of faith and of the Holy Spirit, and Philip, and Prochorus, and Nicanor, and Timon, and Parmenas, and Nicolas, a proselyte, a citizen of Antioch,
پس تمام جماعت بدین سخن رضا دادند و استیفان مردی پر از ایمان و روح‌القدس و فیلپس و پروخرس و نیکانور وتیمون و پرمیناس و نیقولاوس جدید، از اهل انطاکیه را انتخاب کرده،۵
6 men whom they placed before the apostles. And having prayed, they laid hands upon them.
ایشان را در حضوررسولان برپا بداشتند و دعا کرده، دست بر ایشان گذاشتند.۶
7 And the word of God increased, and the number of the disciples multiplied greatly in Jerusalem, and a large company of the priests were obedient to the faith.
و کلام خدا ترقی نمود و عددشاگردان در اورشلیم بغایت می‌افزود و گروهی عظیم از کهنه مطیع ایمان شدند.۷
8 And Stephen, full of faith and power, did great wonders and signs among the people.
اما استیفان پر از فیض و قوت شده، آیات ومعجزات عظیمه در میان مردم از او ظاهر می‌شد.۸
9 But some of those from the synagogue called Libertines, and of the Cyrenians, and of the Alexandrians, and of those from Cilicia and Asia, rose up disputing with Stephen.
و تنی چند از کنیسه‌ای که مشهور است به کنیسه لیبرتینیان و قیروانیان و اسکندریان و ازاهل قلیقیا و آسیا برخاسته، با استیفان مباحثه می‌کردند،۹
10 And they were not able to withstand the wisdom and the spirit by which he spoke.
و با آن حکمت و روحی که او سخن می‌گفت، یارای مکالمه نداشتند.۱۰
11 Then they instigated men who said, We have heard him speaking blasphemous sayings against Moses and God.
پس چند نفررا بر این داشتند که بگویند: «این شخص راشنیدیم که به موسی و خدا سخن کفرآمیزمی گفت.»۱۱
12 And they incited the people, and the elders, and the scholars. And after approaching, they seized him, and brought him to the council.
پس قوم و مشایخ و کاتبان راشورانیده، بر سر وی تاختند و او را گرفتار کرده، به مجلس حاضر ساختند.۱۲
13 And they put forward false witnesses who said, This man does not cease speaking blasphemous sayings against the holy place, and the law.
و شهود کذبه برپاداشته، گفتند که «این شخص از گفتن سخن کفرآمیز بر این مکان مقدس و تورات دست برنمی دارد.۱۳
14 For we have heard him saying that this Jesus the Nazarene will destroy this place, and will change the customs that Moses delivered to us.
زیرا او را شنیدیم که می‌گفت این عیسی ناصری این مکان را تباه سازد و رسومی راکه موسی به ما سپرد، تغییر خواهد داد.»۱۴
15 And all who sat in the council, having gazed upon him, saw his face like a face of an agent.
و همه کسانی که در مجلس حاضر بودند، بر او چشم دوخته، صورت وی را مثل صورت فرشته دیدند.۱۵

< Acts 6 >