Acts 6
1 Now in those days, the disciples being multiplied, there developed a murmuring of the Hellenists against the Hebrews because their widows were neglected in the daily assistance.
Á þessum tíma, þegar kirkjan óx hröðum skrefum, kom upp óánægja hjá grískumælandi Gyðingum í söfnuðinum út af því að ekkjur þeirra fengju ekki sinn hlut við hina daglegu matarúthlutun.
2 And the twelve, having summoned the multitude of the disciples, they said, It is not right for us, having left the word of God behind, to serve tables.
Postularnir tólf kölluðu því allan söfnuðinn saman og sögðu: „Okkur postulunum er ætlað að predika, en ekki að stjórna matarúthlutun.
3 Therefore, brothers, seek ye out seven men from you being well reported, full of the Holy Spirit and of wisdom, whom we may appoint over this need.
Lítið því í kringum ykkur, kæru vinir, og finnið sjö vel kynnta menn í ykkar hópi, fulla af vísdómi og heilögum anda. Þá munum við láta annast þessi störf.
4 But we will continue steadfastly in prayer, and in the service of the word.
Við tólf getum þá notað tíma okkar til að biðja, predika og kenna.“
5 And the word was pleasing before all the multitude. And they chose Stephen, a man full of faith and of the Holy Spirit, and Philip, and Prochorus, and Nicanor, and Timon, and Parmenas, and Nicolas, a proselyte, a citizen of Antioch,
Þetta líkaði öllum vel og síðan voru eftirtaldir menn valdir: Stefán (maður óvenju sterkur í trúnni og fylltur heilögum anda), Filippus, Prókorus, Níkanor, Tímon, Parmenas og Nikolás frá Antíokkíu (hann hafði verið heiðingi, en snúist til Gyðingatrúar og síðan orðið kristinn).
6 men whom they placed before the apostles. And having prayed, they laid hands upon them.
Þessir sjö voru leiddir fyrir postulana, sem lögðu hendur yfir þá, báðu fyrir þeim og blessuðu þá.
7 And the word of God increased, and the number of the disciples multiplied greatly in Jerusalem, and a large company of the priests were obedient to the faith.
Fagnaðarerindið barst nú stöðugt víðar. Lærisveinunum fjölgaði mjög í Jerúsalem og margir Gyðingaprestar snerust til trúar.
8 And Stephen, full of faith and power, did great wonders and signs among the people.
Stefán, sem var trúarsterkur og fylltur krafti heilags anda, vann mikil kraftaverk meðal fólksins.
9 But some of those from the synagogue called Libertines, and of the Cyrenians, and of the Alexandrians, and of those from Cilicia and Asia, rose up disputing with Stephen.
Dag nokkurn tóku menn úr trúflokki meðal Gyðinga, sem kallast „Frelsingjarnir“, að þrátta við hann. Fljótlega fengu þeir í lið með sér aðra Gyðinga frá Kýrene, Alexandríu í Egyptalandi, Kilikíu og Asíu,
10 And they were not able to withstand the wisdom and the spirit by which he spoke.
en enginn þeirra gat þó staðið gegn anda og vísdómi Stefáns.
11 Then they instigated men who said, We have heard him speaking blasphemous sayings against Moses and God.
Þeir fengu því menn til að bera út þann óhróður, að þeir hefðu heyrt Stefán bölva Móse og jafnvel sjálfum Guði.
12 And they incited the people, and the elders, and the scholars. And after approaching, they seized him, and brought him to the council.
Ásakanir þessar æstu múginn upp gegn Stefáni, svo að leiðtogar Gyðinganna handtóku hann og leiddu fyrir ráðið.
13 And they put forward false witnesses who said, This man does not cease speaking blasphemous sayings against the holy place, and the law.
Ljúgvitnin endurtóku þar að Stefán væri sífellt að fordæma musterið og lög Móse.
14 For we have heard him saying that this Jesus the Nazarene will destroy this place, and will change the customs that Moses delivered to us.
Þeir sögðu: „Við höfum heyrt hann segja að þessi Jesús frá Nasaret, muni leggja musterið í rúst og fótum troða lög Móse.“
15 And all who sat in the council, having gazed upon him, saw his face like a face of an agent.
Þegar hér var komið veittu meðlimir ráðsins því athygli að andlit Stefáns lýsti sem engilsásjóna!
