Acts 24
1 And after five days Ananias the high priest came down with the elders, and a certain orator, Tertullus, who appeared to the governor against Paul.
Проджиля панч дивэ, и англуно рашай Анания койсавэ пхурэдэрэнца тай манушэґа пав лавэ Тертулло, саво розлэласпэ дэ римско упхэнима, авиля дэ Кесария, соб тэ дошарэ Павло англа барэдэрэ.
2 And when he was called, Tertullus began to accuse him, saying, Experiencing much peace because of thee, and worthy deeds happening to this nation because of thy foresight,
Кала Павло андэ, Тертулло ачиля тэ дошарэ лэ.
3 we welcome, both always and everywhere, eminent Felix, with all thankfulness.
— Пативало Феликсо! Наис тути пала пачя, сави ту дэх амэнди и пала кода, со тердан важ амарэн манушэн пэхкиря баря годяґа.
4 But, that I may not detain thee on more, I entreat thee in thy clemency to hear us briefly.
Соб бут тэ на зарицарах тут, мэ мангав тэ дэх амэнди набут вряма и тэ вышунэх амэн пав тирэ мищима.
5 For we have found this man a plague, who even instigates sedition among all the Jews throughout the world, and a ringleader of the sect of the Nazarenes,
Амэ бинах кадэлэ мануш бидаґа дэ амари пачя. Вов подваздэл иудеен пав всавири люмля тай исин пхурэдэр дэ назариенгоро стидэмо.
6 who also attempted to profane the temple, whom also we took,
Вов камля тэ маґрисарэ храмо, нэ амэ схутилдэ лэ.
7 [This verse is not in the majority of the Greek manuscripts.]
8 from whom thou will be able, having examined him, to learn about all these things of which we accuse him.
Кала ту допхучеґа лэ, ту еджино уджянэґа пала вса, дэ со амэ лэ дошарах.
9 And the Jews also agreed, claiming to have these things this way.
Иудея ж подрицардэ лэ тай пхэндэ, со лэхкэрэ лава исин чячимо.
10 And when the governor gestured to him to speak, Paul answered, Knowing for many years thou being a judge to this nation, I gladly make a defense of these things about myself,
Барэдэр сикавда Павлости, соб вов тэ пхэнэл. И Павло пхэнда: — Мэ джянав, со ту бут бэрша сундисарэх амаро народо. Колэсти лошало тэ пхэнэ лав англа тут, соб тэ сикавэ пэхкоро чячимо.
11 thou being able to learn that there are for me not more than twelve days from which I went up to worship in Jerusalem.
Тути напхаро авэла тэ уджянэ, со пашэ дэшудуй дивэ павпалэ мэ авилём тэ тэлё дэ Ерусалимо.
12 And they found me neither in the temple disputing against any man, nor making a gang of a group, nor in the synagogues, nor in the city.
Кодэла, савэ дошарэн ман, на дыкхле, соб мэ хаваспэ каґась дэ храмо чи подваздавас манушэн дэ синагоги чи дэ форо.
13 Neither can they prove against me of which things they now accuse me.
Лэндэ на выджяла тэ допхэнэ кода, пала со вонэ дошарэн ман.
14 But this I confess to thee, that according to the Way that they call a sect, so serve I the paternal God, believing all things written according to the law and the prophets,
Мэ прыджянав, со джяв чячюнэ Дромэґа, саво вонэ акхарэн хохавимаґа. Мэ тэлював Дэвлэсти амарэ дадэнгоро и патяв всавэрэсти, со искриисардо дэ Упхэнима тай дэ Англунарен.
15 having hope toward God, which they themselves also await, to come to be a resurrection of the dead, both of the just and unjust.
Мандэ кади ж исин надия пэ Дэвлэ, сар и кадэлэ манушэндэ. Надия пэ кода, со отджювдёна мулэндар сар патякунэ, кади ж напатякунэ.
16 And in this I fashion myself, having a conscience always non-stumbling before God and men.
Колэсти прытховав всавири зор, соб муро їло всавири вряма тэ авэл жужо англа Дэвлэ и англа манушэн.
17 Now after more years I came, going to make donations to my nation, and offerings,
Набут бэршэн мэ на слём дэ Ерусалимо, ай тунчи авилём пордэ, соб тэ пэрэдэ мурэ народости даро важ чёрорэн и тэ анэ жэртвы.
18 during which certain Jews from Asia found me purified in the temple, not with a crowd or with a tumult,
Вонэ аракхле ман дэ храмо, кала мэ жужараваспэ. Нэ котэ на сля нисави гроза манушэн тай нисаво гвалто.
19 who ought to be here before thee, and to accuse, if they would have anything against me.
Тунчи авиле койсавэ иудея Цыкня Азиятар. Акэ лэнди трэбуни сля тэ авэ катэ, соб тэ дошарэ ман, кала лэндэ сось исин пэ ман.
20 Or let these men themselves say what wrongdoing they found in me, having stood before the council,
Чи мэк кодэла, ко исин катэ, пхэнэна, сави дош вонэ аракхле дэ ман, кала ман допхучелас Синедрионо.
21 or about this one voice that I cried out standing among them: About a resurrection of the dead I am judged by you this day.
Чи мэ дошало дэ кодэлэ, со типисилём: «Ман сундисарэн пала кода, со мэ патяв дэ отджюндивимо мулэндар»?
22 Now Felix, having heard these things, having known more precisely the things about the Way, he deferred them, having said, When Lysias the chief captain comes down, I will determine the things toward you.
Феликсо, саво мишто джянэлас пала Дром, оттховда кадэва рындо. — Мэ пхэнава лав пав тумаро рындо, кала авэла пханглякоро пхурэдэр Лисии, — дэдуманя вов.
23 He also arranged for the centurion to guard Paul, and to have reduced confinement, and to forbid none of his own men to serve or to come to him.
Вов прыпхэнда шэлякэрэ пхурэдэрэсти, соб халавдэ тэ дыкхэн пала Павло, нэ и тэ дэн лэсти набут воля и тэ на запхэнэн лэхкэрэ амалэнди тэ лашарэ лэхкэрэ рындуря.
24 And after some days, Felix having arrived with Drusilla, his wife being Jewish, he summoned Paul, and heard him about the faith in Christ.
Проджиля набут дивэ, тай Феликсо авиля пэхкиря ромняґа, сави сля иудеянка пав лавэ Друзилла, и бичалда пала Павло, соб тэ пошунэ пала лэхкоро патявимо дэ Исусо Христо.
25 And as he discoursed about righteousness, and self-control, and the judgment going to be, Felix, having become afraid, answered, Go now, and having a convenient time, I will summon thee.
Кала Павло ачиля тэ дэдумэ пала джювимо пав чячима, пала кода, со трэбуни мишто тэ дыкхэ пала пэ и пала сындо, саво авэла, Феликсо пэрэдаравдапэ тай пхэнда: — Хутилэла пэ авдивэ, джя! Сар трэбуни авэла, мэ тут акхарава.
26 He also hoped simultaneously that money would be given him by Paul so that he might free him. And so, summoning him more frequently, he conversed with him.
Лэстэ кади ж сля надия, со Павло дэла лэсти ловэ. Колэсти бут вов молы прыпхэнэлас тэ анэ Павло тай дэдумэлас лэґа.
27 But two years having been fulfilled, Felix received a successor, Porcius Festus. And wanting to lay down favors to the Jews, Felix left behind Paul bound.
Проджиля дуй бэрша, тай пэ Феликсохкоро тхан ачиля Порции Фесто. Нэ Феликсо ачявда Павло дэ барунэ, соб тэ терэ мишто иудеенди.
