2 Corinthians 9

1 For indeed it is superfluous for me to write to you about the service for the sanctified.

περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν

2 For I know your willingness, which I boast about you to the Macedonians, that Achaia was prepared from a year ago. And your zeal provoked the majority.

οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο εξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας

3 But I sent the brothers so that our boast about you would not be empty in this regard. So that, as I said, ye may be prepared,

επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε

4 if somehow Macedonians should come with me and find you unprepared, we (that we might not say, ye) would be embarrassed in this confidence of boast.

μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τη υποστασει ταυτη της καυχησεως

5 Therefore I thought it necessary to exhort the brothers that they would go ahead to you, and arrange in advance your gift that was earlier announced, for this to be ready this way as a gift and not as an exaction.

αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προκατηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ωσπερ πλεονεξιαν

6 But this, he who sows sparingly will also reap sparingly, and he who sows in blessings will also reap in blessings.

τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει

7 Each man as he purposes in his heart, not from regret or from necessity, for God loves a cheerful giver.

εκαστος καθως προαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος

8 And God is able to abound all grace for you, so that always in everything having all sufficiency, ye may abound for every good work,

δυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον

9 as it is written, He has scattered abroad. He has given to the poor. His righteousness endures into the age. (aiōn g165)

καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα (aiōn g165)

10 And he who supplies seed to the man who sows, and bread for eating, may he supply and multiply your seed, and may he increase the fruits of your righteousness,

ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησαι και πληθυναι τον σπορον υμων και αυξησαι τα γεννηματα της δικαιοσυνης υμων

11 being enriched in everything for every generosity, which works gratitude to God through us.

εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω

12 Because the service of this ministry is not only supplying the needs of the sanctified, but also abounding through many thanksgivings to God

οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω

13 through the evidence of this service, glorifying God at the subjection of your confession toward the good news of the Christ, and at the generosity of the participation, for them and for all,

δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας

14 and by their supplication about you, yearning for you because of the transcending grace of God in you.

και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν

15 And thanks to God for his indescribable gift.

χαρις δε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα