< 2 Corinthians 12 >
1 (Really, to me boasting is not helpful.) For I will come to visions and revelations of the Lord.
આત્મશ્લાઘા મમાનુપયુક્તા કિન્ત્વહં પ્રભો ર્દર્શનાદેશાનામ્ આખ્યાનં કથયિતું પ્રવર્ત્તે|
2 I know a man in Christ, fourteen years ago (whether in body, I know not, or whether outside the body, I know not, God knows) such a man was caught up as far as the third heaven.
ઇતશ્ચતુર્દશવત્સરેભ્યઃ પૂર્વ્વં મયા પરિચિત એકો જનસ્તૃતીયં સ્વર્ગમનીયત, સ સશરીરેણ નિઃશરીરેણ વા તત્ સ્થાનમનીયત તદહં ન જાનામિ કિન્ત્વીશ્વરો જાનાતિ|
3 And I know such a man (whether in body, or whether outside the body, I know not, God knows)
સ માનવઃ સ્વર્ગં નીતઃ સન્ અકથ્યાનિ મર્ત્ત્યવાગતીતાનિ ચ વાક્યાનિ શ્રુતવાન્|
4 that he was caught up into the paradise, and heard inexpressible sayings that are not permitted for a man to utter.
કિન્તુ તદાનીં સ સશરીરો નિઃશરીરો વાસીત્ તન્મયા ન જ્ઞાયતે તદ્ ઈશ્વરેણૈવ જ્ઞાયતે|
5 For such a man I will boast, but for myself I will not boast, except in my weaknesses.
તમધ્યહં શ્લાઘિષ્યે મામધિ નાન્યેન કેનચિદ્ વિષયેણ શ્લાઘિષ્યે કેવલં સ્વદૌર્બ્બલ્યેન શ્લાઘિષ્યે|
6 For if I should want to boast, I will not be foolish, for I will speak the truth. But I refrain lest any man should reckon to me above what he sees of me or hears anything from me.
યદ્યહમ્ આત્મશ્લાઘાં કર્ત્તુમ્ ઇચ્છેયં તથાપિ નિર્બ્બોધ ઇવ ન ભવિષ્યામિ યતઃ સત્યમેવ કથયિષ્યામિ, કિન્તુ લોકા માં યાદૃશં પશ્યન્તિ મમ વાક્યં શ્રુત્વા વા યાદૃશં માં મન્યતે તસ્માત્ શ્રેષ્ઠં માં યન્ન ગણયન્તિ તદર્થમહં તતો વિરંસ્યામિ|
7 And so that I might not be over exalted by the extraordinariness of the revelations, there was given to me a thorn in the flesh, an agent of Satan so that he would buffet me, so that I would not be over exalted.
અપરમ્ ઉત્કૃષ્ટદર્શનપ્રાપ્તિતો યદહમ્ આત્માભિમાની ન ભવામિ તદર્થં શરીરવેધકમ્ એકં શૂલં મહ્યમ્ અદાયિ તત્ મદીયાત્માભિમાનનિવારણાર્થં મમ તાડયિતા શયતાનો દૂતઃ|
8 I besought the Lord thrice about this, that it might depart from me.
મત્તસ્તસ્ય પ્રસ્થાનં યાચિતુમહં ત્રિસ્તમધિ પ્રભુમુદ્દિશ્ય પ્રાર્થનાં કૃતવાન્|
9 And he said to me, My grace is sufficient for thee, for my power is made fully perfect in weakness. More gladly therefore I will boast in my weaknesses, so that the power of the Christ may reside in me.
તતઃ સ મામુક્તવાન્ મમાનુગ્રહસ્તવ સર્વ્વસાધકઃ, યતો દૌર્બ્બલ્યાત્ મમ શક્તિઃ પૂર્ણતાં ગચ્છતીતિ| અતઃ ખ્રીષ્ટસ્ય શક્તિ ર્યન્મામ્ આશ્રયતિ તદર્થં સ્વદૌર્બ્બલ્યેન મમ શ્લાઘનં સુખદં|
10 Therefore I am pleased in weaknesses, in injuries, in necessities, in persecutions, in restrictions, for the sake of Christ. For when I am weak, then I am strong.
તસ્માત્ ખ્રીષ્ટહેતો ર્દૌર્બ્બલ્યનિન્દાદરિદ્રતાવિપક્ષતાકષ્ટાદિષુ સન્તુષ્યામ્યહં| યદાહં દુર્બ્બલોઽસ્મિ તદૈવ સબલો ભવામિ|
11 I have become foolish, boasting. Ye compelled me, for I ought to have been commended by you. For I came short in nothing of those, superlative apostles, even though I am nothing.
એતેનાત્મશ્લાઘનેનાહં નિર્બ્બોધ ઇવાભવં કિન્તુ યૂયં તસ્ય કારણં યતો મમ પ્રશંસા યુષ્માભિરેવ કર્ત્તવ્યાસીત્| યદ્યપ્યમ્ અગણ્યો ભવેયં તથાપિ મુખ્યતમેભ્યઃ પ્રેરિતેભ્યઃ કેનાપિ પ્રકારેણ નાહં ન્યૂનોઽસ્મિ|
12 Indeed the signs of the apostle were performed among you in all perseverance, in signs and wonders and mighty works.
સર્વ્વથાદ્ભુતક્રિયાશક્તિલક્ષણૈઃ પ્રેરિતસ્ય ચિહ્નાનિ યુષ્માકં મધ્યે સધૈર્ય્યં મયા પ્રકાશિતાનિ|
13 For what is there which ye were inferior to the other congregations? Except that I myself was not burdensome to you? Forgive me this wrong.
મમ પાલનાર્થં યૂયં મયા ભારાક્રાન્તા નાભવતૈતદ્ એકં ન્યૂનત્વં વિનાપરાભ્યઃ સમિતિભ્યો યુષ્માકં કિં ન્યૂનત્વં જાતં? અનેન મમ દોષં ક્ષમધ્વં|
14 Behold, a third time I fare readily to come to you, and I will not be burdensome to you, for I seek not the things of you, but you. For the children ought not lay up for the parents, but the parents for the children.
પશ્યત તૃતીયવારં યુષ્મત્સમીપં ગન્તુમુદ્યતોઽસ્મિ તત્રાપ્યહં યુષ્માન્ ભારાક્રાન્તાન્ ન કરિષ્યામિ| યુષ્માકં સમ્પત્તિમહં ન મૃગયે કિન્તુ યુષ્માનેવ, યતઃ પિત્રોઃ કૃતે સન્તાનાનાં ધનસઞ્ચયોઽનુપયુક્તઃ કિન્તુ સન્તાનાનાં કૃતે પિત્રો ર્ધનસઞ્ચય ઉપયુક્તઃ|
15 And I most gladly will spend, and will be spent for your souls. Even though more earnestly loving you, the worse I am loved.
અપરઞ્ચ યુષ્માસુ બહુ પ્રીયમાણોઽપ્યહં યદિ યુષ્મત્તોઽલ્પં પ્રમ લભે તથાપિ યુષ્માકં પ્રાણરક્ષાર્થં સાનન્દં બહુ વ્યયં સર્વ્વવ્યયઞ્ચ કરિષ્યામિ|
16 But let it be. I did not burden you. Nevertheless, being clever, I caught you with bait.
યૂયં મયા કિઞ્ચિદપિ ન ભારાક્રાન્તા ઇતિ સત્યં, કિન્ત્વહં ધૂર્ત્તઃ સન્ છલેન યુષ્માન્ વઞ્ચિતવાન્ એતત્ કિં કેનચિદ્ વક્તવ્યં?
17 Any man of whom I have sent to you, did I exploit you through him?
યુષ્મત્સમીપં મયા યે લોકાઃ પ્રહિતાસ્તેષામેકેન કિં મમ કોઽપ્યર્થલાભો જાતઃ?
18 I encouraged Titus, and I sent the brother with him. Did Titus exploit you in anything? Did we not walk in the same spirit, not in the same steps?
અહં તીતં વિનીય તેન સાર્દ્ધં ભ્રાતરમેકં પ્રેષિતવાન્ યુષ્મત્તસ્તીતેન કિમ્ અર્થો લબ્ધઃ? એકસ્મિન્ ભાવ એકસ્ય પદચિહ્નેષુ ચાવાં કિં ન ચરિતવન્તૌ?
19 Again, do ye think that we are making defense to you? In the sight of God we speak in Christ. But all things, beloved, are for your edification.
યુષ્માકં સમીપે વયં પુન ર્દોષક્ષાલનકથાં કથયામ ઇતિ કિં બુધ્યધ્વે? હે પ્રિયતમાઃ, યુષ્માકં નિષ્ઠાર્થં વયમીશ્વરસ્ય સમક્ષં ખ્રીષ્ટેન સર્વ્વાણ્યેતાનિ કથયામઃ|
20 For I fear lest somehow, having come, I may find you not such as I want, and I may be found by you such as ye do not want, lest somehow there be strifes, envyings, wraths, selfish ambitions, slanderings, whisperings, puffings up, turmoils,
અહં યદાગમિષ્યામિ, તદા યુષ્માન્ યાદૃશાન્ દ્રષ્ટું નેચ્છામિ તાદૃશાન્ દ્રક્ષ્યામિ, યૂયમપિ માં યાદૃશં દ્રષ્ટું નેચ્છથ તાદૃશં દ્રક્ષ્યથ, યુષ્મન્મધ્યે વિવાદ ઈર્ષ્યા ક્રોધો વિપક્ષતા પરાપવાદઃ કર્ણેજપનં દર્પઃ કલહશ્ચૈતે ભવિષ્યન્તિ;
21 lest having come again my God will make me low toward you, and I will bewail many of those who have sinned previously, and who did not repent from the trash and fornication and licentiousness that they committed.
તેનાહં યુષ્મત્સમીપં પુનરાગત્ય મદીયેશ્વરેણ નમયિષ્યે, પૂર્વ્વં કૃતપાપાન્ લોકાન્ સ્વીયાશુચિતાવેશ્યાગમનલમ્પટતાચરણાદ્ અનુતાપમ્ અકૃતવન્તો દૃષ્ટ્વા ચ તાનધિ મમ શોકો જનિષ્યત ઇતિ બિભેમિ|