< 2 Chronicles 15 >
1 And the Spirit of God came upon Azariah the son of Oded.
Mikunsad ang espiritu sa Dios kang Azaria ang anak nga lalaki ni Oded.
2 And he went out to meet Asa, and said to him, Hear ye me, Asa, and all Judah and Benjamin. Jehovah is with you while ye are with him. And if ye seek him, he will be found of you, but if ye forsake him, he will forsake you.
Miadto siya aron makigkita kang Asa ug miingon kaniya, “Paminaw kanako, Asa, ug ang tibuok Juda ug Benjamin: mag-uban si Yahweh kaninyo, samtang anaa kamo kaniya. Kung pangitaon ninyo siya, makaplagan ninyo siya; apan kung isalikway ninyo siya, isalikway usab kamo niya.
3 Now for a long time Israel was without the true God, and without a teaching priest, and without law.
Karon sa hataas nga higayon, walay tinuod nga Dios ang Israel, walay magtutudlo nga pari, ug walay balaod.
4 But when in their distress they turned to Jehovah, the God of Israel, and sought him, he was found by them.
Apan sa dihang anaa sila sa kalisdanan mibalik sila ngadto kang Yahweh, ang Dios sa Israel, ug nangita kaniya, nakaplagan nila siya.
5 And in those times there was no peace to him who went out, nor to him who came in, but great vexations were upon all the inhabitants of the lands.
Niadtong panahona walay kalinaw alang kaniya nga milakaw palayo, ni alang kaniya nga mianhi; hinuon, dakong mga kasamok ang anaa sa tanang lumolupyo sa kayutaan.
6 And they were broken in pieces, nation against nation, and city against city. For God vexed them with all adversity.
Nadugmok sila sa pino, nasod batok nasod, ug siyudad batok siyudad, kay gisamok sila sa Dios pinaagi sa tanang matang sa mga pag-antos.
7 But be ye strong, and let not your hands be slack. For your work shall be rewarded.
Apan pagmalig-on, ug ayaw tugoti nga maluya ang imong mga kamot, kay pagagantihan ang imong mga buhat.”
8 And when Asa heard these words, and the prophecy of Oded the prophet, he took courage, and put away the abominations out of all the land of Judah and Benjamin, and out of the cities which he had taken from the hill-country of Ephraim. And he renewed the altar of Jehovah, that was before the porch of Jehovah.
Sa dihang nadungog ni Asa kining mga pulong, ang panagna ni Oded nga propeta, nagmaisogon siya ug gipakuha ang mangil-ad nga mga butang gikan sa tanang kayutaan sa Juda ug Benjamin, ug gikan sa mga siyudad nga iyang nabihag gikan sa kabungtoran sa Efraim, ug gitukod niya pag-usab ang halaran ni Yahweh, nga anaa sa atubangan sa portiko sa balay ni Yahweh.
9 And he gathered all Judah and Benjamin, and those who sojourned with them out of Ephraim and Manasseh, and out of Simeon, for they came to him out of Israel in abundance when they saw that Jehovah his God was with him.
Gitigom niya ang tibuok Juda ug Benjamin, ug kadtong nagpuyo uban kanila—mga tawo nga gikan sa Efraim ug Manases, ug gikan sa Simeon. Kay mianha sila kaniya gikan sa Israel nga hilabihan kadaghan, sa dihang nakita nila nga si Yahweh nga iyang Dios nag-uban kaniya.
10 So they gathered themselves together at Jerusalem in the third month, in the fifteenth year of the reign of Asa.
Busa nagtigom sila sa Jerusalem sa ikatulo ka bulan, sa ikanapulo ug lima ka tuig sa paghari ni Asa.
11 And they sacrificed to Jehovah in that day of the spoil which they had brought, seven hundred oxen and seven thousand sheep.
Naghalad sila kang Yahweh nianang adlawa sa pipila ka mga inilog nga ilang gidala: 700 ka mga torong baka ug 7, 000 ka mga karnero ug mga kanding.
12 And they entered into the covenant to seek Jehovah, the God of their fathers, with all their heart and with all their soul.
Misulod sila sa usa ka kasabotan aron sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa ilang mga katigulangan, sa bug-os nilang kasingkasing ug sa bug-os nilang kalag.
13 And that whoever would not seek Jehovah, the God of Israel, should be put to death, whether small or great, whether man or woman.
Nagkauyon sila nga si bisan kinsa ang magdumili sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa Israel, kinahanglan nga pagapatyon, bisan kining tawhana ubos man o bantogan, lalaki man o babaye.
14 And they swore to Jehovah with a loud voice, and with shouting, and with trumpets, and with cornets.
Nanumpa sila kang Yahweh uban sa makusog nga tingog, uban sa panagsinggit, ug inubanan sa mga budyong ug mga sungay.
15 And all Judah rejoiced at the oath. For they had sworn with all their heart, and sought him with their whole desire, and he was found by them. And Jehovah gave them rest round about.
Nagmaya ang tibuok Juda sa pagpakigsaad, kay nanumpa sila inubanan sa bug-os nilang kasingkasing, ug nangita sila sa Dios inubanan sa hilabihan nilang tinguha, ug nakaplagan nila siya. Gihatagan sila ni Yahweh ug kalinaw sa tibuok nilang palibot.
16 And also he removed Maacah, the mother of Asa the king, from being queen, because she had made an abominable image for an Asherah. And Asa cut down her image, and made dust of it, and burnt it at the brook Kidron.
Gikuha usab niya si Maaca, ang iyang apohan nga babaye, gikan sa iyang pagkarayna, tungod kay naghimo siya ug usa ka dulomtanang hulagway nga poste ni Ashera. Giputol ni Asa ang dulomtanang hulagway, gidugmok kini sa pino ug gisunog kini didto sa lugot sa Kidron.
17 But the high places were not taken away out of Israel. Nevertheless the heart of Asa was perfect all his days.
Apan wala kuhaa ang anaa sa hataas nga mga dapit sa Israel. Apan bisan pa niana, ang kasingkasing ni Asa hingpit nga nagmatinud-anon sa tanan niyang mga adlaw.
18 And he brought into the house of God the things that his father had dedicated, and that he himself had dedicated, silver, and gold, and vessels.
Gidala niya ngadto sa balay sa Dios ang mga butang sa iyang amahan ug ang iyang mga butang nga nahisakop kang Yahweh: plata ug bulawan nga mga butang.
19 And there was no more war to the thirty-fifth year of the reign of Asa.
Wala nay kagubot hangtod sa ika-35 ka tuig sa paghari ni Asa.