1 Samuel 26
1 And the Ziphites came to Saul to Gibeah, saying, Does not David hide himself in the hill of Hachilah, which is before the desert?
Ug ang mga taga-Ziph nangadto kang Saul didto sa Gabaa, nga nagaingon: Wala ba si David maghupo sa iyang kaugalingon didto sa bungtod sa Hachila, nga maoy dapit nga atubangan sa kamingawan?
2 Then Saul arose, and went down to the wilderness of Ziph, having three thousand chosen men of Israel with him, to seek David in the wilderness of Ziph.
Unya si Saul mitindog, ug milugsong ngadto sa kamingawan sa Ziph, nga may totolo ka libo ka piniling tawo sa Israel uban kaniya, aron sa pagpangita kang David didto sa kamingawan sa Ziph.
3 And Saul encamped in the hill of Hachilah, which is before the desert by the way. But David abode in the wilderness, and he saw that Saul came after him into the wilderness.
Ug si Saul nagpahaluna didto sa bungtod sa Hachila, nga maoy dapit nga atubangan sa kamingawan, dapit sa dalan. Apan si David nagpuyo didto sa kamingawan, ug siya nakakita nga si Saul naggukod kaniya didto sa kamingawan.
4 David therefore sent out spies, and understood that Saul definitely came.
Busa si David nagpadala ug mga maniniid, ug nakasabut nga si Saul nahiabut gayud sa pagkatinuod.
5 And David arose, and came to the place where Saul had encamped. And David beheld the place where Saul lay, and Abner the son of Ner, the captain of his army. And Saul lay within the place of the wagons, and the people were encamped around about him.
Ug si David mitindog, ug miabut sa dapit diin si Saul nagpahaluna; ug si David nakalantaw sa dapit diin si Saul maghigda, ug si Abner ang anak nga lalake ni Ner ang capitan sa iyang panon: ug si Saul naghigda sulod sa dapit sa mga carromata, ug ang katawohan nanagpahiluna libut kaniya.
6 Then David answered and said to Ahimelech the Hittite, and to Abishai the son of Zeruiah, brother to Joab, saying, Who will go down with me to Saul to the camp? And Abishai said, I will go down with thee.
Unya mitubag si David, ug miingon kang Ahimelech ang Hetehanon, ug kang Abisai ang anak nga lalake ni Sarvia, igsoon nga lalake ni Joab, nga nagaingon: Kinsay mokuyog kanako ngadto kang Saul sa campo? Ug si Abisai miingon: Ako molugsong uban kanimo.
7 So David and Abishai came to the people by night. And, behold, Saul lay sleeping within the place of the wagons with his spear stuck in the ground at his head, and Abner and the people lay round about him.
Busa si David ug si Abisai nangadto sa katawohan sa gabii: ug, ania karon, si Saul naghigda nga nahakatulog sulod sa dapit sa mga carromata, uban sa iyang bangkaw nga giugbok sa yuta dapit sa iyang ulohan; ug si Abner ug ang katawohan nanghigda libut kaniya.
8 Then said Abishai to David, God has delivered up thine enemy into thy hand this day. Now therefore let me smite him, I pray thee, with the spear to the earth at one stroke, and I will not smite him the second time.
Unya miingon si Abisai kang David: Ang Dios nagatugyan sa imong kaaway sa imong kamot niining adlawa: busa karon tugoti ako sa pagbangkaw kaniya, ako nangaliyupo kanimo, uban niining bangkaw ngadto sa yuta sa usa ka pagsalibay, ug dili ako mobangkaw kaniya sa makaduha.
9 And David said to Abishai, Destroy him not, for who can put forth his hand against Jehovah's anointed, and be guiltless?
Ug si David miingon kang Abisai: Ayaw paglaglaga siya; kay kinsa ba ang makabakyaw batok sa dinihog ni Jehova, ug mawalay sala?
10 And David said, As Jehovah lives, Jehovah will smite him, or his day shall come to die, or he shall go down into battle and perish.
Ug si David miingon: Ingon nga si Jehova buhi, si Jehova ang magahampak kaniya; kun ang iyang adlaw sa kamatayon moabut; kun siya moadto sa gubat, ug mamatay.
11 Jehovah forbid that I should put forth my hand against Jehovah's anointed. But now take, I pray thee, the spear that is at his head, and the cruse of water, and let us go.
Si Jehova nagadili nga bakyawon ko ang sa akong kamot batok sa dinihog ni Jehova: apan karon kuhaa, ako nangaliyupo kanimo, ang bangkaw nga anaa sa iyang ulohan, ug ang tibud-tibud sa tubig, ug manlakaw kita.
12 So David took the spear and the cruse of water from Saul's head, and they got away. And no man saw it, nor knew it, neither did any awake, for they were all asleep, because a deep sleep from Jehovah was fallen upon them.
Busa gikuha ni David ang bangkaw ug ang tibud-tibud sa tubig gikan sa ulohan ni Saul; ug nanlakaw sila; ug walay tawong nakakita niana, ni may nahibalo niana, ni may bisan kinsa nga nahagmata: sanglit sila nanghikatulog tungod kay usa ka halalum nga paghinanok gikan kang Jehova midangat kanila.
13 Then David went over to the other side, and stood on the top of the mountain afar off, a great space being between them.
Unya si David miadto sa usa ka luyo, ug mitindog sa kinatumyan sa halayong bukid; usa ka dakung wanang nakaulang kanila;
14 And David cried out to the people, and to Abner the son of Ner, saying, Answer thou not, Abner? Then Abner answered and said, Who are thou that cries to the king?
Ug si David misinggit sa katawohan, ug kang Abner ang anak nga lalake ni Ner, nga nagaingon: Wala ka ba tumubag, Abner? Unya si Abner mitubag ug miingon: Kinsa ikaw nga nagsinggit sa hari?
15 And David said to Abner, Are not thou a valiant man? And who is like to thee in Israel? Why then have thou not kept watch over thy lord the king? For there came one of the people in to destroy the king thy lord.
Ug si David miingon kang Abner: Dili ba ikaw maisug nga tawo? Ug kinsa ba ang sama kanimo sa Israel? busa ngano man nga wala ka magbantay sa imong ginoong hari? kay may nahianha nga usa ka tawo aron sa paglaglag sa hari nga imong ginoo.
16 This thing is not good that thou have done. As Jehovah lives, ye are worthy to die because ye have not kept watch over your lord, Jehovah's anointed. And now see where the king's spear is, and the cruse of water that was at his head.
Kining butanga nga imong gibuhat dili maayo. Ingon nga si Jehova buhi, ikaw angay gayud nga mamatay, tungod kay ikaw wala magbantay sa imong ginoo, ang dinihog ni Jehova. Ug karon tan-awa kong hain ang bangkaw sa hari, ug ang tibud-tibud sa tubig nga dinha sa iyang ulohan?
17 And Saul knew David's voice, and said, Is this thy voice, my son David? And David said, It is my voice, my lord, O king.
Ug si Saul nakaila sa tingog ni David, ug miingon: Mao ba kini ang imong tingog, anak ko nga David? Ug si David miingon: Mao ang akong tingog, ginoo ko, oh hari.
18 And he said, Why does my lord pursue after his servant? For what have I done? Or what evil is in my hand?
Ug siya miingon: Ngano ba nga ang akong ginoo nagalutos man sa iyang sulogoon? kay unsay akong nabuhat? kun unsay kadautan nga ania sa akong kamot?
19 Now therefore, I pray thee, let my lord the king hear the words of his servant. If it be Jehovah who has stirred thee up against me, let him accept an offering, but if it be the sons of men, cursed be they before Jehovah. For they have driven me out this day that I should not cling to the inheritance of Jehovah, saying, Go, serve other gods.
Busa karon, ako nangaliyupo kanimo, papatalinghuga ang akong ginoo ang hari sa mga pulong sa iyang sulogoon. Kong si Jehova mao ang nagaaghat kanimo batok kanako, ipadawat kaniya ang usa ka halad: apan kong ang mga anak sa mga tawo, tinunglo sila sa atubangan ni Jehova; kay ako gipapahawa niining adlawa aron nga ako dili makaipon sa panulondon ni Jehova, nga nagaingon: Lakaw, pag-alagad ug laing mga dios.
20 Now therefore, let not my blood fall to the earth away from the presence of Jehovah. For the king of Israel has come out to seek a flea, as when a man hunts a partridge in the mountains.
Busa karon, ayaw tugoti nga moagas ang akong dugo sa yuta nga halayo sa atubangan ni Jehova: kay ang hari sa Israel mianhi sa pagpangita sa usa ka pulgas, ingon sa usa ka tawo nga nagaayam sa usa ka langgam sa kabukiran.
21 Then Saul said, I have sinned. Return, my son David, for I will no more do thee harm because my life was precious in thine eyes this day. Behold, I have played the fool, and have erred exceedingly.
Unya si Saul miingon: Ako nakasala: pumauli ka, anak ko nga David; kay dili na ako magabuhat ug kadautan kanimo, tungod kay ang akong kinabuhi nahimong minahal sa imong mga mata niining adlawa: ania karon, ako nagbuhat ingon sa buang ug nasayup sa hilabihan gayud.
22 And David answered and said, Behold the spear, O king! Let then one of the young men come over and fetch it.
Ug si David mitubag ug miingon: Ania karon, ang bangkaw, Oh hari! paanhia ang usa sa mga batan-ong lalake ug ipakuha kini.
23 And Jehovah will render to every man his righteousness and his faithfulness, inasmuch as Jehovah delivered thee into my hand today, and I would not put forth my hand against Jehovah's anointed.
Ug si Jehova magahatag sa tagsatagsa ka tawo sa iyang pagkamatarung ug sa iyang pagkamatinumanon; kay ingon nga si Jehova nagtugyan kanimo sa akong kamot niining adlawa, ug ako dili mobakyaw sa akong kamot batok sa dinihog ni Jehova.
24 And, behold, as thy life was much set by this day in my eyes, so let my life be much set by in the eyes of Jehovah, and let him deliver me out of all tribulation.
Ug, ania karon, ingon nga ang imong kinabuhi gipakamahal sa akong mga mata niining adlawa, ingon niini usab gipakamahal ang akong kinabuhi sa mga mata ni Jehova, ug luwason niya ako sa tanang kagul-anan.
25 Then Saul said to David, Blessed be thou, my son David. Thou shall both do mightily, and shall surely prevail. So David went his way, and Saul returned to his place.
Unya si Saul miingon kang David: Bulahan ikaw, anak ko nga David: ikaw makahimo sa pagkagamhanan gayud ug sa pagkatinuod makadaug. Busa si David milakaw sa iyang dalan, ug si Saul mipauli sa iyang dapit.
