1 Samuel 18
1 And it came to pass, when he had made an end of speaking to Saul, that the soul of Jonathan was knit with the soul of David, and Jonathan loved him as his own soul.
Давут билән Саулниң сөһбити аяқлашқанда, Йонатанниң көңли Давутниң көңлигә шундақ бағландики, уни өз җенидәк сөйди.
2 And Saul took him that day, and would no more let him go home to his father's house.
Саул болса у күни уни өз йенида елип қелип, уни атисиниң өйигә қайтқили қоймиди.
3 Then Jonathan and David made a covenant, because he loved him as his own soul.
Йонатан Давут билән әһдә қилишти; чүнки у уни өз җенидәк сөйәтти.
4 And Jonathan stripped himself of the robe that was upon him, and gave it to David, and his apparel, even to his sword, and to his bow, and to his belt.
Йонатан учисидики тонни селип Давутқа бәрди, йәнә җәң кийимлирини, җүмлидин һәтта қиличи, оқяси вә кәмириниму униңға бәрди.
5 And David went out wherever Saul sent him, and behaved himself wisely. And Saul set him over the men of war, and it was good in the sight of all the people, and also in the sight of Saul's servants.
Саул Давутни нәгила әвәтсә у шу йәргә баратти, шундақла ишларни җайида қилатти. Шуниң үчүн Саул уни ләшкәрләрниң үстигә қойди. Бу иш барлиқ хәлиққә вә һәм Саулниң хизмәткарлириғиму яқти.
6 And it came to pass as they came, when David returned from the slaughter of the Philistine, that the women came out of all the cities of Israel, singing and dancing, to meet king Saul, with timbrels, with joy, and with instruments of music.
Давут Филистийни өлтүрүп көпчилик билән янғанда Исраилниң һәммә шәһәрлиридики қиз-аяллар Саулни нахша ейтип уссул ойнап қарши алғили чиқти; улар хушлуқ ичидә дап вә үчтар билән нәғмә челишти.
7 And the women sang one to another as they played, and said, Saul has slain his thousands, and David his ten thousands.
Қиз-аяллар нәғмә чалғанда: — Саул миңлап өлтүрди, вә Давут он миңлап өлтүрди, дәп оқушатти.
8 And Saul was very angry, and this saying displeased him, and he said, They have ascribed to David ten thousands, and to me they have ascribed but thousands, and what can he have more but the kingdom?
Буни аңлап Саул наһайити хапа болди; бу сөз униң көңлигә тәгди. У: — Давутқа он миңлап һесапланди, амма маңа пәқәт миңлап һесапланди; әнди падишалиқтин башқа униңға һеч нәрсә кам әмәс, деди.
9 And Saul eyed David from that day and forward.
Шу күндин тартип Саул Давутни көзләп жүрди.
10 And it came to pass on the morrow, that an evil spirit from God came mightily upon Saul, and he prophesied in the midst of the house. And David played with his hand, as he did day by day, and Saul had his spear in his hand.
Әтиси Худа тәрипидин қабаһәтлик бир роһ Саулниң үстигә чүшти вә у өйидә қалаймиқан җөйлигили турди. Әнди Давут башқа вақиттикидәк қоли билән чилтар чалди; Саулниң қолида нәйзә бар еди.
11 And Saul cast the spear, for he said, I will smite David even to the wall. And David turned away from his presence twice.
Саул: — Давутни тамға нәйзә билән қадиветимән дәп, нәйзини атти; лекин Давут икки қетим өзини далдиға алди.
12 And Saul was afraid of David because Jehovah was with him, and was departed from Saul.
Пәрвәрдигарниң Давут биләнла болуп, өзидин жирақлап кәткини үчүн Саул Давуттин қорқатти.
13 Therefore Saul removed him from him, and made him his captain over a thousand, and he went out and came in before the people.
Шуниң үчүн Саул Давутни өз йенидин айрип, уни ләшкәрләргә миң беши қилип қойди; у ләшкәрләрни елип җәңгә чиқип туратти.
14 And David behaved himself wisely in all his ways, and Jehovah was with him.
Давут болса һәммә ишларни пәм билән қилатти; чүнки Пәрвәрдигар униң билән биллә еди.
15 And when Saul saw that he behaved himself very wisely, he was afraid of him.
Саул униң пәмлик екәнлигини көрүп униңдин бәк қорқатти.
16 But all Israel and Judah loved David, for he went out and came in before them.
Амма пүткүл Исраил билән Йәһуда хәлқи Давутни сөйәтти; чүнки у уларни йетәкләп җәңгә чиқатти.
17 And Saul said to David, Behold, my elder daughter Merab, I will give her to thee for a wife. Only be thou valiant for me, and fight Jehovah's battles. For Saul said, Let not my hand be upon him, but let the hand of the Philistines be upon him.
Саул Давутқа: — Мана, чоң қизим Мераб — мән уни саңа хотунлуққа бәргүм бар. Сән пәқәт хизмитимгә җан-пида болуп, Пәрвәрдигарниң җәңлиридә күрәш қилғин, деди. Чүнки Саул ичидә: — У мениң қолум билән әмәс, бәлки Филистийләрниң қоли билән йоқитилсун, дәп хиял қилған еди.
18 And David said to Saul, Who am I, and what is my life, or my father's family in Israel, that I should be son-in-law to the king?
Амма Давут Саулға: — Мән ким едим, мениң атамниң җәмәти Исраил арисида немә еди, мән қандақму падишаниң күйоғли болай? — деди.
19 But it came to pass at the time when Merab, Saul's daughter, should have been given to David, that she was given to Adriel the Meholathite to wife.
Лекин Саулниң қизи Мераб Давутқа берилидиған вақитта, у Мәһолатлиқ Адриәлгә хотунлуққа берилди.
20 And Michal, Saul's daughter, loved David, and they told Saul, and the thing pleased him.
Амма Саулниң қизи Миқалниң көңли Давутқа чүшкән еди. Башқилар буни Саулға ейтти, бу иштин Саул хуш болди.
21 And Saul said, I will give him her, that she may be a snare to him, and that the hand of the Philistines may be against him. Therefore Saul said to David, Thou shall this day be my son-in-law a second time.
Саул: — Қизимни Давутқа берәй, у униңға бир сиртмақ болуп, Филистийләрниң қолида йоқитилсун, дәп ойлиди. Шуниң билән Саул Давутқа: — Бүгүн иккинчи қетим күйоғлум болисән, деди.
22 And Saul commanded his servants, saying, Converse with David secretly, and say, Behold, the king has delight in thee, and all his servants love thee. Now therefore be the king's son-in-law.
Саул өз ғуламлириға: — Давутқа астиртин: — Мана, падиша сәндин сөйүниду, вә һәммә ғуламлири саңа амрақ. Шуниң үчүн падишаниң күйоғли болғин, дәп ейтиңлар, дәп тапилиди.
23 And Saul's servants spoke those words in the ears of David. And David said, Does it seem to you a light thing to be the king's son-in-law, seeing that I am a poor man, and lightly esteemed?
Саулниң ғуламлири бу сөзләрни Давутниң қулиқиға йәткүзди. Лекин Давут: — Нәзириңларда падишаниң күйоғли болуш кичик ишму? Мән болсам бир кәмбәғәл вә әтиварсиз адәммән — деди.
24 And the servants of Saul told him, saying, On this manner David spoke.
Саулниң ғуламлири Саулға Давутниң дегәнлирини өз әйни йәткүзди.
25 And Saul said, Thus shall ye say to David, The king does not desire any dowry, but a hundred foreskins of the Philistines, to be avenged of the king's enemies. Now Saul thought to make David fall by the hand of the Philistines.
Саул: — Силәр Давутқа: — Падиша саңа башқа тойлуқ алғузмайду, пәқәт падиша дүшмәнлиридин интиқам елиш үчүн йүз Филистийниң хәтнилигинила алиду, дәп ейтиңлар, деди (Саулниң мәхсити болса Давутни Филистийләрниң қолида йоқитиш еди).
26 And when his servants told David these words, it pleased David well to be the king's son-in-law. And the days were not expired.
Ғуламлар бу сөзләрни Давутқа йәткүзди; падишаниң күйоғли болуш Давутқа йеқип қалди. Әнди бекитилгән мөһләт тошмайла,
27 And David arose and went, he and his men, and killed of the Philistines two hundred men. And David brought their foreskins, and they gave them in full number to the king, that he might be the king's son-in-law. And Saul gave him Michal his daughter to wife.
Давут туруп өз адәмлири билән чиқип икки йүз Филистийни өлтүрди. Давут уларниң хәтнилигини кесип елип падишаниң күйоғли болуш үчүн буларниң һәммисини падишаға тапшурди. Саул қизи Миқални униңға хотунлуққа бәрди.
28 And Saul saw and knew that Jehovah was with David, and Michal, Saul's daughter, loved him.
Саул Пәрвәрдигарниң Давут билән биллә екәнлигини вә өз қизи Миқалниң уни сөйидиғанлиғини көрүп
29 And Saul was yet the more afraid of David, and Saul was David's enemy continually.
Давуттин техиму қорқти. Шуниң билән Саул үзлүксиз Давутқа дүшмән болди.
30 Then the rulers of the Philistines went forth, and it came to pass, as often as they went forth, that David behaved himself more wisely than all the servants of Saul, so that his name was very precious.
Филистийләрниң әмирлири дайим соқушқа чиқатти; амма һәр қетим чиқсила Давутниң ишлири Саулниң һәммә хизмәткарлириниңкидин мувәппәқийәтлик болатти; шуниң билән униң нами [халайиқ] тәрипидин толиму һөрмәткә сазавәр болатти.
