1 Corinthians 10
1 But I want you not to be ignorant, brothers, that all our fathers were under the cloud, and all passed through the sea,
Եղբայրնե՛ր, չեմ ուզեր որ անգիտանաք թէ մեր հայրերը՝ բոլո՛րն ալ ամպին տակ էին, բոլո՛րն ալ ծովէն անցան,
2 and all in Moses were immersed in the cloud and in the sea.
ու բոլո՛րն ալ Մովսէսով մկրտուեցան ամպին եւ ծովուն մէջ:
3 And they all ate the same spiritual food,
Բոլո՛րն ալ կերան նոյն հոգեւոր կերակուրը,
4 and they all drank the same spiritual drink, for they drank from a spiritual rock that followed them. And the rock was the Christ.
ու բոլո՛րն ալ խմեցին նոյն հոգեւոր խմելիքը, որովհետեւ կը խմէին այն հոգեւոր վէմէն՝ որ իրենց կը հետեւէր, եւ այդ վէմը՝ Քրիստոսն էր:
5 However with most of them God was not well pleased, for they were strewn in the wilderness.
Բայց անոնցմէ շատերը հաճելի չեղան Աստուծոյ, քանի որ անապատին մէջ փռուած ինկան:
6 But these things became our examples, for us not to be men who lust for evil things as those also lusted.
Ուրեմն այդ բաները մեզի տիպար եղան, որպէսզի չցանկանք չար բաներու, ինչպէս անոնք ցանկացին:
7 Neither become ye idolaters as some of them, as it is written, The people sat down to eat and drink, and rose up to revel.
Ո՛չ ալ կռապաշտ ըլլաք՝ անոնցմէ ոմանց պէս, ինչպէս գրուած է. «Ժողովուրդը նստաւ ուտելու եւ խմելու, յետոյ կանգնեցան զբօսնելու»:
8 Nor should we fornicate as some of them fornicated, and twenty-three thousand fell in one day.
Ո՛չ ալ պոռնկինք՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք պոռնկեցան, ու մէկ օրուան մէջ քսաներեք հազար հոգի ինկան:
9 Nor should we challenge the Christ as some of them also challenged, and were destroyed by the serpents.
Ո՛չ ալ փորձենք Քրիստոսը՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք փորձեցին, եւ օձերէն ջարդուեցան:
10 And ye should not grumble as some of them grumbled, and were destroyed by the destroyer.
Ո՛չ ալ տրտնջեցէք՝ ինչպէս անոնցմէ ոմանք տրտնջեցին, ու ջարդուեցան բնաջնջողէն:
11 Now all these things happened to those men for examples, and they were written for our admonition, to whom the ends of the ages came. (aiōn g165)
Իսկ այդ բոլոր բաները կը պատահէին անոնց՝ իբր տիպար, եւ գրուեցան խրատելու համար մեզ՝ որ հասած ենք դարերու վախճանին: (aiōn g165)
12 Therefore let him who seems to stand take heed lest he fall.
Հետեւաբար ա՛ն որ կը կարծէ թէ հաստատուն կեցած է, թող զգուշանայ՝ որ չիյնայ:
13 No temptation has taken you except is common to man. But God is faithful who will not allow you to be tempted above what ye are able, but with the temptation will also make the way to escape, to enable you to endure.
Ձեզի պատահած չէ փորձութիւն մը՝ որ մարդկային չըլլայ. բայց Աստուած հաւատարիմ է, եւ պիտի չթոյլատրէ որ փորձուիք ձեր կարողութենէն աւելի, հապա փորձութեան հետ ելք մըն ալ պիտի տայ, որպէսզի կարենաք կրել:
14 Therefore, my beloved, flee from idolatry.
Ուստի, սիրելինե՛րս, փախէ՛ք կռապաշտութենէն:
15 I speak as to wise men, judge ye what I say.
Կը խօսիմ որպէս թէ իմաստուններու հետ. դո՛ւք դատեցէք ինչ որ կ՚ըսեմ:
16 The cup of the blessing that we bless, is it not a participation of the blood of the Christ? The bread that we break, is it not a participation of the body of the Christ?
Օրհնութեան բաժակը՝ որ մենք կ՚օրհնենք, միթէ Քրիստոսի արիւնին հաղորդութիւնը չէ՞. հացը՝ որ մենք կը կտրենք, միթէ Քրիստոսի մարմինին հաղորդութիւնը չէ՞:
17 Because we, the many, are one bread, one body, for we are all partakers of the one bread.
Արդարեւ մենք՝ շատ ըլլալով՝ մէ՛կ հաց, մէ՛կ մարմին ենք, որովհետեւ բոլորս ալ բաժնեկից ենք այդ մէկ հացին:
18 Look at Israel according to flesh. Those who eat the sacrifices, are they not partakers of the altar?
Նայեցէ՛ք մարմնաւոր Իսրայէլին. անոնք որ զոհերէն կ՚ուտեն՝ զոհասեղանին հաղորդակից չե՞ն ըլլար:
19 What therefore do I say, that an idol is anything, or that a sacrifice to an idol is anything?
Ուրեմն ի՞նչ կ՚ըսեմ. կուռքը բա՞ն մըն է, կամ կուռքերու զոհուածը բա՞ն մըն է:
20 Rather, that which the Gentiles sacrifice, they sacrifice to demons and not to God, and I do not want you to become partakers of demons.
Բայց սա՛ կ՚ըսեմ, թէ այն բաները՝ որ հեթանոսները կը զոհեն, կը զոհեն դեւերո՛ւն, եւ ո՛չ թէ Աստուծոյ. ուստի չեմ ուզեր որ դուք հաղորդակից ըլլաք դեւերուն: Չէք կրնար խմել Տէրոջ բաժակը ու դեւերուն բաժակը.
21 Ye cannot drink the cup of the Lord, and the cup of demons. Ye cannot be partakers of a table of the Lord, and of a table of demons.
չէք կրնար բաժնեկցիլ Տէրոջ սեղանին եւ դեւերու սեղանին:
22 Or do we provoke the Lord to jealousy? Are we stronger than he?
Նախանձի՞ գրգռենք Տէրը. միթէ մենք իրմէ ուժե՞ղ ենք:
23 All things are permitted for me, but not all things are expedient. All things are permitted for me, but not all things are constructive.
Ամէն բան ինծի արտօնուած է, բայց ամէն բան օգտակար չէ. ամէն բան ինծի արտօնուած է, բայց ամէն բան շինիչ չէ:
24 Let not one man seek that of himself, but each man that of the other.
Ո՛չ մէկը թող փնտռէ միայն իր շահը, հապա ամէն մէկը՝ ուրիշի՛նն ալ:
25 Eat everything being sold in a meat market, inquiring of nothing because of the conscience,
Կերէ՛ք ամէն ինչ որ կը ծախուի վաճառանոցը, առանց զննելու՝ խղճմտանքի պատճառով.
26 for the earth is the Lord's, and the fullness of it.
որովհետեւ «Տէրոջն է երկիրը եւ անոր լիութիւնը»:
27 If any of those unbelievers invites you, and ye want to go, eat everything being set before you, inquiring of nothing because of the conscience.
Եթէ անհաւատներէն մէկը ճաշի հրաւիրէ ձեզ ու տրամադիր ըլլաք երթալու, կերէ՛ք ամէն ինչ՝ որ կը հրամցուի ձեզի, առանց հարցնելու՝ խղճմտանքի պատճառով:
28 But if any man says to you, This is a sacrifice to an idol, do not eat for the sake of that man who informed, and the conscience, for the earth is the Lord's, and the fullness of it.
Բայց եթէ մէկը ըսէ ձեզի. «Ատիկա կուռքերու զոհուած է», անո՛ր պատճառով՝ որ ցոյց տուաւ ձեզի, եւ խղճմտանքի՛ պատճառով՝ մի՛ ուտէք:
29 And I say conscience, not the one of himself, but the one of the other man. For why is my liberty judged by another conscience?
Սակայն երբ խղճմտանք կ՚ըսեմ՝ ո՛չ թէ քուկդ է, հապա՝ ուրիշինը: Բայց ինչո՞ւ իմ ազատութիւնս կը դատուի ուրիշի մը խղճմտանքէն:
30 If I partake with thankfulness, why am I maligned about which I express thanks?
Եթէ ես շնորհակալութեամբ կը բաժնեկցիմ, ինչո՞ւ հայհոյուիմ այն բանին պատճառով՝ որուն համար ես շնորհակալ կ՚ըլլամ:
31 Therefore whether ye eat, or drink, or anything ye do, do all to the glory of God.
Ուրեմն՝ թէ՛ ուտէք, թէ՛ խմէք, եւ թէ ի՛նչ որ ընէք, ամէնը ըրէք Աստուծոյ փառքին համար:
32 Become ye inoffensive both to Jews and to Greeks, and to the church of God,
Մի՛ սայթաքեցնէք ո՛չ Հրեաները, ո՛չ Յոյները, ո՛չ ալ Աստուծոյ եկեղեցին:
33 just as I also strive to please in all things for all men, not seeking my own advantage, but that of the many, so that they may be saved.
Ինչպէս ես ալ կը հաճեցնեմ բոլորը՝ ամէն բանի մէջ, փնտռելով ո՛չ թէ իմ օգուտս, հապա՝ շատերունը, որպէսզի փրկուին:
