< Hooglied 3 >

1 Ik zocht des nachts op mijn leger Hem, Dien mijn ziel liefheeft; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet; ik zeide:
Mounu: Jan khat khun chunga sa-mang kajal laijin, ka goldeipa ka lhangai lheh-e. Kalhangai lheh jeng in, hinlah ama ahung poi.
2 Ik zal nu opstaan, en in de stad omgaan, in de wijken en in de straten; ik zal Hem zoeken, Dien mijn ziel liefheeft; ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet.
Hijeh chun, “Keima kithoudoh-ing katin khopi tolsungah vahle in, lamlen-lamkah ningkoi jouse ah ka goldeipa gahol le inge,” tin ka kigel tai. Hiti chun ka gahol le in, hinlah ka gamu joupoi.
3 De wachters, die in de stad omgingen, vonden mij: ik zeide: Hebt gij Dien gezien, Dien mijn ziel liefheeft?
Kholai vengtup jan khongah hon lamkah-a eina khamtang uvin, chuin keiman amaho jah-a, “Ka goldeipa chu namu khah uvem?” tin kadong’e.
4 Toen ik een weinigje van hen weggegaan was, vond ik Hem, Dien mijn ziel liefheeft; ik hield Hem vast, en liet Hem niet gaan, totdat ik Hem in mijner moeders huis gebracht had, en in de binnenste kamer van degene, die mij gebaard heeft.
Amaho ka dalhah jouchet’na ka goldeipa kamu-mu chun, ka nailut in ka tuhchah jeng tan, chuin kapenna indan, kanu insung ah ka puilut tai.
5 Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem! die bij de reeen of bij de hinden des velds zijt, dat gij de liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het haar luste!
Vo Jerusalem chanute, loujaova sapeng le sakhi min pan’a katem nahiuve; achama ahung kipatdoh ngal lou leh kideina hi nanghon tildoh tho ding le suhkhah-tho din got dauvin.
6 Wie is zij, die daar opkomt uit de woestijn, als rookpilaren, berookt met mirre en wierook, en met allerlei poeder des kruideniers?
Zailom: Ipi hitantem hiche gamthip lama kon’a meikhu lom banga kijel doh letlut pi khu? Ipi hitan tem Myrrh gim namtwi chule sumkol veiho gimnamtwi kilhut nam bang jeng hi?
7 Ziet, het bed, dat Salomo heeft, daar zijn zestig helden rondom van de helden van Israel;
Veuvin, hiche khu Solomon khunjon ahi in, avengtup din Israel sunga gamngah-galsat son-um pen pasal thahat somgup in ahin jui uve.
8 Die altemaal zwaarden houden, geleerd ten oorlog, elk hebbende zijn zwaard aan zijn heup, vanwege den schrik des nachts.
Amaho khu chemjam peithem cheh, galsat them cheh ahiuve. Chemjam a kiko sohkei uvin, janteng koiyin lengpa hin bulu jongleh avengdoh ding sadema kimansa ahiuve.
9 De koning Salomo heeft zich een koets gemaakt van het hout van Libanon.
Leng Solomon loupitah-a akijonna khunjon hi Lebanon gam'a thing phapen’a kisem ahi.
10 De pilaren derzelve maakte hij van zilver, haar vloer van goud, haar gehemelte van purper; het binnenste was bespreid met de liefde van de dochteren van Jeruzalem.
Akhun jon akhom-ajol chengse chu dangka jeng in a kisem in, achung khu khu sana songmantam in akitom in, apondal-ho chu pon san dup val lheng ahi. Hichu Jerusalem chanu ten ngailutna jouse puma ajep-hoisel’u khunjon ahi.
11 Gaat uit, en aanschouwt, gij, dochteren van Sion! den koning Salomo, met de kroon, waarmede Hem Zijn moeder kroonde op den dag Zijner bruiloft, en op den dag der vreugde Zijns harten.
Mounu: Vo Jerusalem chanute, hung uvin lang Leng Solomon hi hung ve tem’un. Aman akipa thanop napen, ajinei nia anun lallukhuh apeh chu akikhuh-in ahi.

< Hooglied 3 >