Ruth 3

1 En Naomi, haar schoonmoeder, zeide tot haar: Mijn dochter! zoude ik u geen rust zoeken, dat het u welga?

Екхвар латири сасуи Нооми пхэнда лати: — Мури чей, на трэбуни ли манди тэ аракхав тути тхан, соб тути тэ авэл мишто?

2 Nu dan, is niet Boaz, met wiens maagden gij geweest zijt, van onze bloedvriendschap? Zie, hij zal dezen nacht gerst op den dorsvloer wannen.

Хыба Боазо, пэхкирэнца бутярнянца, савэнца ту слян, амэнди на родо? Авдивэ бельвеляґа вов жужарэл ячмени пы токо.

3 Zo baad u, en zalf u, en doe uw klederen aan, en ga af naar den dorsvloer; maar maak u den man niet bekend, totdat hij geeindigd zal hebben te eten en te drinken.

Тай кади, джя, выхалавпэ, помакпэ лаче мастинаґа тай уряв тири лачи їда. Джя пы токо, кацик на сикавпэ лэсти ды кодыя вряма, кала вов на пэрэачела тэ ха тай тэ пэ.

4 En het zal geschieden, als hij nederligt, dat gij de plaats zult merken, waar hij zal nedergelegen zijn; ga dan in, en sla zijn voetdeksel op, en leg u; zo zal hij u te kennen geven, wat gij doen zult.

Кала вов пэрэла, рапир кадыва тхан, тев вов пэрэла. Тунчи джя, оттер ушардо ды лэхкирэ пурэн тай пэр. Вов пхэнэла тути, со тэ тирэ.

5 En zij zeide tot haar: Al wat gij tot mij zegt, zal ik doen.

— Мэ тирава вса, сар ту пхэндан, — пхэнда Руфь.

6 Alzo ging zij af naar den dorsvloer, en deed naar alles, wat haar schoonmoeder haar geboden had.

Вой джиля пы токо тай тирда вса, со пхэнда лати тэ тирэ латири сасуи.

7 Als nu Boaz gegeten en gedronken had, en zijn hart vrolijk was, zo kwam hij om neder te liggen aan het uiterste van een koren hoop. Daarna kwam zij stilletjes in, en sloeg zijn voetdeksel op, en legde zich.

Кала Боазо пэрэачиля тэ ха тай тэ пэ, тай ачиля лэсти мишто, вов отджиля, пэля ды угло скирдатэ. Руфь локхэ поджиля, оттерда ушардо лэхкирэ пурэндэ тай пэля.

8 En het geschiedde te middernacht, dat die man verschrikte, en om zich greep; en ziet, een vrouw lag aan zijn voetdeksel.

Ды їпаш рят вов сдарыняпэ, порисардапэ тай додыкхля джювля, сави пашлёлас ды лэхкирэ пурэн.

9 En hij zeide: Wie zijt gij? En zij zeide: Ik ben Ruth, uw dienstmaagd, breid dan uw vleugel uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser.

— Ко ту? — пхучля вов. — Мэ тири копыля, Руфь — пхэнда вой. — Ушарав ман тиря їдаґа, ту же екх пашутнэндар родостар амэнди, саво лиджял лав пала амэн.

10 En hij zeide: Gezegend zijt gij den HEERE, mijn dochter! Gij hebt deze uw laatste weldadigheid beter gemaakt dan de eerste, dewijl gij geen jonge gezellen zijt nagegaan, hetzij arm of rijk.

Вов пхэнда: — Тэ дэл тути РАЙ бахт, чей мури. Када лачё рындо барыдэр колэстар, саво ту тирэґас дыкалэ. Ту на ачилян тэ пхирэ пала тэрнэн муршэндэ — на пала барвалэн, тай на пала чёрорэн.

11 En nu, mijn dochter, vrees niet; al wat gij gezegd hebt, zal ik u doen; want de ganse stad mijns volks weet, dat gij een deugdelijke vrouw zijt.

Нэ кана, мури чей, на дара. Мэ тирава важ тути вса, со ту помангэґа. Всаворо муро форо джянэл, со ту пативали джювли.

12 Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik.

Мэ пашутно родо, нэ исин родо пашэдэр тути.

13 Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe.

Ачпэ пы рят катэ. Дэнзор, кала вов скамэла тэ вытинэ тут, када мишто – мэк кади и тэ авэл. Нэ сар на закамэла, чячимаґа, сар кода, со джюдо РАЙ, када тирава мэ. Сов катэ ды дэнзор.

14 Alzo lag zij neder aan zijn voetdeksel tot den morgen toe; en zij stond op, eer dat de een den ander kennen kon; want hij zeide: Het worde niet bekend, dat een vrouw op den dorsvloer gekomen is.

Тай вой сля ды лэхкирэн пурэн ды дэнзор, нэ вшиля дыкалэ, кала ек мануш роздыкхэла аврэ манушэ. Боазо пхэнда ды пэ: «Мэк нико на джянэл, со пы токо авэлас джювли».

15 Voorts zeide hij: Lang den sluier, die op u is, en houd dien; en zij hield hem; en hij mat zes maten gerst, en legde ze op haar; daarna ging hij in de stad.

Вов пхэнда лати: — Дэ манди упрани їда, сави пэ тут, тай рицар ла. Кала вой тирда када, вов вычюта ды кадыя їда баро гоно ячмени тай дыня лати зор тэ зачювэ пы пхикен. Тунчи вов рисардапэ ды форо.

16 Zij nu kwam tot haar schoonmoeder, dewelke zeide: Wie zijt gij, mijn dochter? En zij verhaalde haar alles, wat die man haar gedaan had.

Кала Руфь авиля пэхкиря сасуятэ, Нооми пхучля: — Нэ сар ту, чей мури? Тай Руфь роспхэнда лати пала вса, со тирда Боазо важ лати

17 Ook zeide zij: Deze zes maten gerst heeft hij mij gegeven; want hij zeide tot mij: Kom niet ledig tot uw schoonmoeder.

тай прыпхэнда: — Вов дыня манди їпаш гоно ячмени тай пхэнда: «На рисюв пэхкиря сасуятэ шушэ вастэнца».

18 Toen zeide zij: Zit stil, mijn dochter, totdat gij weet, hoe de zaak zal vallen; want die man zal niet rusten, tenzij dat hij heden deze zaak voleind hebbe.

Нооми пхэнда: — Поач, мури чей, кала на уджянаґа, дысо вса доджяла. Кадыва мануш на прыбэшэла, вов авдивэ затирэла кадыва рындо.