Romeinen 9
1 Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende door den Heiligen Geest),
Mǝn Mǝsiⱨtǝ ⱨǝⱪiⱪǝtni sɵzlǝymǝn, yalƣan gǝp eytmaymǝn, wijdanim Muⱪǝddǝs Roⱨning ilkidǝ bolup ɵzǝmgǝ guwaⱨliⱪ ⱪilmaⱪta —
2 Dat het mij een grote droefheid, en mijn hart een gedurige smart is.
Ⱪǝlbimdǝ zor dǝrd-ǝlǝm wǝ tügimǝs azab bar.
3 Want ik zou zelf wel wensen verbannen te zijn van Christus, voor mijn broederen, die mijn maagschap zijn naar het vlees;
Qünki mening buradǝrlirim, yǝni jismaniy jǝⱨǝttiki ⱪerindaxlirim bolƣan Israillarni [nijat tapⱪuzalisam] [Hudaning] lǝnitigǝ ⱪelip Mǝsiⱨtin mǝⱨrum ⱪiliniximni tilǝxkǝ razi idim; ular Israillar! — ularƣa oƣulluⱪ ⱨoⱪuⱪi, [Hudaning] xan-xǝripining ayan ⱪilinixi, ǝⱨdiliri, Tǝwrat ⱪanunining amanǝt boluxi, ibadǝt hizmǝtliri wǝ [Tǝwrat] wǝdiliri nesiwǝ ⱪilindi.
4 Welke Israelieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen;
5 Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen. (aiōn g165)
Uluƣ [ibraniy] ata-bowiliri ularningkidur; jismaniy jǝⱨǝttǝ Mǝsiⱨ ularning ǝjdadidur. U barliⱪ mǝwjudat üstidin ⱨɵküm sürgüqi, mǝnggü mubarǝk Hudadur. Amin! (aiōn g165)
6 Doch ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.
— Biraⱪ Hudaning [Israilƣa bolƣan] sɵzi bikar boldi, demǝymǝn; qünki Israildin bolƣanlarning ⱨǝmmisila ⱨǝⱪiⱪiy Israil ⱨesablanmaydu;
7 Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen; maar: In Izaak zal u het zaad genoemd worden.
xuningdǝk, Ibraⱨimning ǝwladliri bolsimu, ⱨǝmmisila uning pǝrzǝntliri ⱨesablanmaydu. Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda Ibraⱨimƣa]: «Isⱨaⱪtin tɵrǝlgǝnlǝrla sening nǝsling ⱨesablinidu» — deyilgǝn.
8 Dat is, niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend.
Demǝk, jismaniy jǝⱨǝttin [Ibraⱨimdin] tɵrǝlgǝn pǝrzǝntlǝr Hudaning pǝrzǝntliri boliwǝrmǝydu, bǝlki [Hudaning] wǝdisi arⱪiliⱪ tɵrǝlgǝnlǝr [Ibraⱨimning] ⱨǝⱪiⱪiy nǝsli ⱨesablinidu.
9 Want dit is het woord der beloftenis: Omtrent dezen tijd zal Ik komen, en Sara zal een zoon hebben.
Qünki Hudaning bǝrgǝn wǝdisi mundaⱪ idi: «[Kelǝr yili] muxu qaƣda ⱪaytip kelimǝn, Saraⱨ bir oƣulƣa ana bolidu».
10 En niet alleenlijk deze, maar ook Rebekka is daarvan een bewijs, als zij uit een bevrucht was, namelijk Izaak, onzen Vader.
Uning üstigǝ, Riwkaⱨ bir ǝrdin, yǝni ǝjdadimiz Isⱨaⱪtin [ⱪoxkezǝkgǝ] ⱨamilidar bolƣanda,
11 Want als de kinderen nog niet geboren waren, noch iets goeds of kwaads gedaan hadden, opdat het voornemen Gods, dat naar de verkiezing is, vast bleve, niet uit de werken, maar uit den Roepende;
Pǝrzǝntliri tehi tuƣulmiƣanda, ⱨeqⱪandaⱪ yahxi yaki yaman ixnimu ⱪilmasta, Huda Ɵzining adǝmlǝrni tallaxtiki muddiasining ularning ⱪilƣan ix-ǝmǝllirigǝ ǝmǝs, pǝⱪǝt Qaⱪirƣuqi bolƣanning iradisigǝ asaslanƣanliⱪini kɵrsitix üqün, Riwkaⱨƣa: «Qongi kiqikining hizmitini ⱪilidu» — deyilgǝnidi.
12 Zo werd tot haar gezegd: De meerdere zal den mindere dienen.
13 Gelijk geschreven is: Jakob heb Ik liefgehad, en Ezau heb Ik gehaat.
Huddi yǝnǝ muⱪǝddǝs yazmilarda eytilƣinidǝk: «Yaⱪupni sɵydüm, Əsawdin nǝprǝtlǝndim».
14 Wat zullen wij dan zeggen? Is er onrechtvaardigheid bij God? Dat zij verre.
Undaⱪta, bularƣa nemǝ dǝyli? Hudada adalǝtsizlik barmu? Ⱨǝrgiz yoⱪ!
15 Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal Mij ontfermen, diens Ik Mij ontferm, en zal barmhartig zijn, dien Ik barmhartig ben.
Qünki Huda Musaƣa mundaⱪ degǝn: — «Kimgǝ rǝⱨim ⱪilƣum kǝlsǝ, xuningƣa rǝⱨim ⱪilimǝn, Kimgǝ iq aƣritⱪum kǝlsǝ, xuningƣa iq aƣritimǝn».
16 Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods.
Demǝk, bu ix insanning iradisigǝ yaki ularning tirixqanliⱪiƣa ǝmǝs, bǝlki rǝⱨimdilliⱪ kɵrsǝtküqi Hudaƣa baƣliⱪtur.
17 Want de Schrift zegt tot Farao: Tot ditzelve heb Ik u verwekt, opdat Ik in u Mijn kracht bewijzen zou, en opdat Mijn Naam verkondigd worde op de ganse aarde.
Qünki Huda muⱪǝddǝs yazmilarda Pirǝwngǝ mundaⱪ degǝn: — «Mening seni tikliximdiki mǝⱪsǝt dǝl xuki, ⱪudritimni üstüngdǝ kɵrsitix ⱨǝmdǝ namimning pütkül jaⱨanƣa jakarlinixi».
18 Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.
Demǝk, Huda haliƣiniƣa rǝⱨim ⱪilidu, haliƣinini tax yürǝk ⱪilidu.
19 Gij zult dan tot mij zeggen: Wat klaagt Hij dan nog? Want wie heeft Zijn wil wederstaan?
Əmdi bǝlkim sǝn manga: «Hudaning iradisigǝ ⱨeqkim ⱪarxi qiⱪalmaydiƣan tursa, undaⱪta Huda nemǝ üqün insanni ǝyiblǝydu?» — deyixing mumkin.
20 Maar toch, o mens, wie zijt gij, die tegen God antwoordt? Zal ook het maaksel tot dengene, die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt gij mij alzo gemaakt?
Biraⱪ, ǝy insan, Huda bilǝn takallaxⱪudǝk kimsǝn? Ⱪelipta xǝkillǝndürüliwatⱪan nǝrsǝ ɵzini xǝkillǝndürgüqigǝ: — «Meni nemǝ üqün bundaⱪ yasiding?» — deyǝlǝmdu?
21 Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit denzelfden klomp te maken, het ene vat ter ere, en het andere ter onere?
Humdanqining ohxax bir kallǝk laydin esil orunƣa ixlitidiƣan ⱪaqimu, xundaⱪla adǝttiki orunƣa ixlitidiƣan ⱪaqimu yasax ⱨoⱪuⱪi yoⱪmu?
22 En of God, willende Zijn toorn bewijzen, en Zijn macht bekend maken, met vele lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid;
Huda Ɵz ƣǝzipini kɵrsitixni wǝ küq-ⱪudritini tonutuxni niyǝt ⱪilƣan bolsa, ƣǝzipigǝ layiⱪ bolƣan, ⱨalakǝtkǝ tǝyyarlanƣan «ⱪaqilar»ƣa adǝttin taxⱪiri sǝwrqanliⱪ bilǝn kɵksi-ⱪarnini kǝng ⱪilip kǝlgǝn bolsa, uningƣa nemǝ boptu?
23 En opdat Hij zou bekend maken den rijkdom Zijner heerlijkheid over de vaten der barmhartigheid, die Hij te voren bereid heeft tot heerlijkheid?
Wǝ xuning bilǝn Ɵzining rǝⱨim-xǝpⱪitining nixani ⱪilƣan wǝ xan-xǝrǝpkǝ muyǝssǝr boluxⱪa aldin’ala tǝyyarliƣan «ⱪaqilar»da, yǝni Ɵzi Yǝⱨudiylar arisidinla ǝmǝs, bǝlki ǝllǝr arisidinmu qaⱪirƣan bizlǝrdǝ xan-xǝripining qǝksizlikini namayan ⱪilix üqün xundaⱪ ⱪilixni haliƣan bolsa, buningƣa nemǝ boptu?
24 Welke Hij ook geroepen heeft, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen.
25 Gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die niet bemind was, Mijn beminde.
Bu huddi Hudaning Ⱨoxiya pǝyƣǝmbǝr arⱪiliⱪ eytⱪinidǝk: — «Əsli hǝlⱪim ⱨesablanmiƣan hǝlⱪni hǝlⱪim, Əsli sɵymigǝnlǝrni sɵygǝnlirim dǝymǝn»;
26 En het zal zijn, in de plaats, waar tot hen gezegd was: Gijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.
wǝ yǝnǝ: — «Burun ularƣa: «Silǝr Mening hǝlⱪim ǝmǝssilǝr» deyilgǝn jayda, Kǝlgüsidǝ dǝl xu jayda ularƣa «Tirik Hudaning oƣulliri!» degǝn nam berilidu».
27 En Jesaja roept over Israel: Al ware het getal der kinderen Israels gelijk het zand der zee, zo zal het overblijfsel behouden worden.
Yǝxaya pǝyƣǝmbǝrmu Israil toƣruluⱪ mundaⱪ jakarliƣanidi: — «Israillarning sani dengiz saⱨilidiki ⱪumdǝk kɵp bolsimu, lekin pǝⱪǝt birla «ⱪaldi» ⱪutⱪuzulidu;
28 Want Hij voleindt een zaak en snijdt ze af in rechtvaardigheid; want de Heere zal een afgesneden zaak doen op de aarde.
qünki, Pǝrwǝrdigar Ɵz ixini tügitiwetip, ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ bilǝn tezdin uni ijra ⱪilidu; qünki U yǝr yüzidǝ ⱨɵkümini tǝltɵküs wǝ tez ijra ⱪilidu».
29 En gelijk Jesaja te voren gezegd heeft: Indien de Heere Sebaoth ons geen zaad had overgelaten, zo waren wij als Sodom geworden, en Gomorra gelijk gemaakt geweest.
Yǝxaya pǝyƣǝmbǝr yǝnǝ aldin eytⱪinidǝk: — «Əgǝr samawi ⱪoxunlarning Sǝrdari bolƣan Pǝrwǝrdigar bizgǝ bir nǝsil ⱪaldurmiƣan bolsa, Sodom xǝⱨiridǝk, Gomorra xǝⱨiridǝk [yoⱪalƣan] bolattuⱪ».
30 Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.
Undaⱪta, bularƣa nemǝ deyiximiz kerǝk? Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa intilmigǝn ǝlliklǝr ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa, yǝni etiⱪadⱪa asaslanƣan birhil ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa erixti.
31 Maar Israel, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
Lekin Israil ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni kɵrsǝtkǝn Tǝwrat ⱪanuniƣa intilgini bilǝn ⱪanunning tǝlipigǝ yetǝlmidi.
32 Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet, want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Nemǝ üqün? Qünki ularning [ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa] intilixi etiⱪad bilǝn ǝmǝs, bǝlki «sawabliⱪ ixlar» bilǝn idi. Ular «putlikaxang tax»ⱪa putlixip yiⱪilip qüxti;
33 Gelijk geschreven is: Ziet, Ik leg in Sion een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; en een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.
huddi [muⱪǝddǝs yazmilarda] yezilƣinidǝk: «Hǝlⱪni putlixidiƣan putlikaxang taxni, Adǝmni yiⱪitidiƣan ⱪoram taxni Zionƣa ⱪoydum, Uningƣa etiⱪad ⱪilƣuqi ⱨǝrgiz yǝrgǝ ⱪaritilip ⱪalmas».
