Romeinen 7
1 Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft?
Ну штиць, фрацилор – кэч ворбеск унор оамень каре куноск Леӂя – кэ Леӂя аре стэпынире асупра омулуй кытэ време трэеште ел?
2 Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans.
Кэч фемея мэритатэ есте легатэ прин Леӂе де бэрбатул ей кытэ време трэеште ел, дар, дакэ-й моаре бэрбатул, есте дезлегатэ де леӂя бэрбатулуй ей.
3 Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt.
Дакэ, деч, кынд ый трэеште бэрбатул, еа се мэритэ дупэ алтул, се ва кема прякурвэ, дар, дакэ-й моаре бэрбатул, есте дезлегатэ де Леӂе, аша кэ ну май есте прякурвэ дакэ се мэритэ дупэ алтул.
4 Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden.
Тот астфел, фраций мей, прин трупул луй Христос, ши вой аць мурит ын че привеште Леӂя, ка сэ фиць ай Алтуя, адикэ ай Челуй че а ынвият дин морць, ши ачаста, ка сэ адучем род пентру Думнезеу.
5 Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen.
Кэч, кынд трэям суб фиря ноастрэ пэмынтяскэ, патимиле пэкателор, ацыцате де Леӂе, лукрау ын мэдулареле ноастре ши не фэчяу сэ адучем роаде пентру моарте.
6 Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.
Дар акум, ам фост избэвиць де Леӂе ши сунтем морць фацэ де Леӂя ачаста, каре не циня робь, пентру ка сэ служим луй Думнезеу ынтр-ун дух ноу, яр ну дупэ векя словэ.
7 Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren.
Деч че вом зиче? Леӂя есте чева пэкэтос? Ничдекум! Димпотривэ, пэкатул ну л-ам куноскут декыт прин Леӂе. Де пилдэ, н-аш фи куноскут пофта, дакэ Леӂя ну мь-ар фи спус: „Сэ ну пофтешть!”
8 Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood.
Апой, пэкатул а луат прилежул ши а фэкут сэ се наскэ ын мине, прин порункэ, тот фелул де пофте, кэч, фэрэ Леӂе, пэкатул есте морт.
9 En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven.
Одиниоарэ, фииндкэ ерам фэрэ Леӂе, трэям, дар кынд а венит порунка, пэкатул а ынвият, ши еу ам мурит.
10 En het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden.
Ши порунка, еа, каре требуя сэ-мь дя вяца, мь-а причинуит моартя.
11 Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid, en door hetzelve gedood.
Пентру кэ пэкатул а луат прилежул прин еа, м-а амэӂит ши, прин ынсэшь порунка ачаста, м-а ловит ку моартя.
12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.
Аша кэ Леӂя, негрешит, есте сфынтэ, ши порунка есте сфынтэ, дряптэ ши бунэ.
13 Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood geworden; opdat zij zou openbaar worden zonde te zijn; werkende mij door het goede den dood; opdat de zonde boven mate werd zondigende door het gebod.
Атунч, ун лукру бун мь-а дат моартя? Ничдекум. Дар пэкатул, токмай ка сэ ясэ ла ивялэ ка пэкат, мь-а дат моартя принтр-ун лукру бун, пентру ка пэкатул сэ се арате афарэ дин кале де пэкэтос, прин фаптул кэ се служя де ачеяшь порункэ.
14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.
Штим, ын адевэр, кэ Леӂя есте духовничяскэ, дар еу сунт пэмынтеск, вындут роб пэкатулуй.
15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
Кэч ну штиу че фак: ну фак че вряу, чи фак че урэск.
16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.
Акум, дакэ фак че ну вряу, мэртурисеск прин ачаста кэ Леӂя есте бунэ.
17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
Ши атунч, ну май сунт еу чел че фаче лукрул ачеста, чи пэкатул каре локуеште ын мине.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
Штиу, ын адевэр, кэ нимик бун ну локуеште ын мине, адикэ ын фиря мя пэмынтяскэ, пентру кэ, че-й дрепт, ам воинца сэ фак бинеле, дар н-ам путеря сэ-л фак.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
Кэч бинеле, пе каре вряу сэ-л фак, ну-л фак, чи рэул, пе каре ну вряу сэ-л фак, ятэ че фак!
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
Ши дакэ фак че ну вряу сэ фак, ну май сунт еу чел че фаче лукрул ачеста, чи пэкатул каре локуеште ын мине.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
Гэсеск дар ын мине леӂя ачаста: кынд вряу сэ фак бинеле, рэул есте липит де мине.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;
Фииндкэ дупэ омул динэунтру ымь плаче Леӂя луй Думнезеу,
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
дар вэд ын мэдулареле меле о алтэ леӂе, каре се луптэ ымпотрива леӂий примите де минтя мя ши мэ цине роб леӂий пэкатулуй, каре есте ын мэдулареле меле.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
О, ненорочитул де мине! Чине мэ ва избэви де ачест труп де моарте?…
25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.
Мулцумирь фие адусе луй Думнезеу, прин Исус Христос, Домнул ностру!… Астфел дар, ку минтя, еу служеск Леӂий луй Думнезеу; дар ку фиря пэмынтяскэ, служеск леӂий пэкатулуй.
