< Romeinen 14 >

1 Dengene nu, die zwak is in het geloof, neemt aan, maar niet tot twistige samensprekingen.
KOMAIL apwali me luet ni poson o der kaping irail ada.
2 De een gelooft wel, dat men alles eten mag, maar die zwak is, eet moeskruiden.
Amen kin lamelame, en kangkang song karos, a me luet kin kangkang wan tuka.
3 Die daar eet, verachte hem niet, die niet eet; en die niet eet, oordele hem niet, die daar eet; want God heeft hem aangenomen.
Meamen me kin kangkang, ender mamaleki, me sota kin kang; o me so kin kangkang, ender kadeikada me kin kang, pwe Kot kin apapwali i.
4 Wie zijt gij, die eens anderen huisknecht oordeelt? Hij staat, of hij valt zijn eigen heer; doch hij zal vastgesteld worden, want God is machtig hem vast te stellen.
Pwe is koe, me kin kadeikada en amen a ladu, pwe ma a pan uda de pupedi a pan nain a saumas eta. Melel, a pan pil uda, pwe Kaun o me kotin kak ong kauada i.
5 De een acht wel den enen dag boven den anderen dag; maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.
Amen kin pilada a ran kasampwal mon me tei kan, a amen ran karos dupeneta re a; a amen amen en pung ni a lamelame.
6 Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den Heere; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den Heere. Die daar eet, die eet zulks den Heere, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den Heere niet, en hij dankt God.
Meamen me moaki ran eu, Kaun o me a moaki ong, me kin manga, Kaun o me a manga ong, pwe a kin dangke Kot, o me sota manga, nan Kaun o me a so manga ong, ap kin danke Kot.
7 Want niemand van ons leeft zichzelven, en niemand sterft zichzelven.
Pwe sota meamen re’tail kin memaur iong pein i, o sota me kin mela ong pein i.
8 Want hetzij dat wij leven, wij leven den Heere; hetzij dat wij sterven, wij sterven den Heere. Hetzij dan dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heeren.
Pwe ma kitail memaur, Kaun o me kitail kin memaur iong, o kitail mela, Kaun o me kitail pan mela ong, ari, kitail memaur de mela, sapwilim en Kaun o kitail.
9 Want daartoe is Christus ook gestorven, en opgestaan, en weder levend geworden, opdat Hij beiden over doden en levenden heersen zou.
Pwe i me Kristus matalar ap iasadar, pwen kaunda me melar o memaur akan.
10 Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.
Ari, menda koe kin kadeikada ri om? De koe, menda koe mamaleki ri om? Pwe kitail karos pan wisikelang mol en kadeik en Kot;
11 Want er is geschreven: Ik leef, zegt de Heere; voor Mij zal alle knie zich buigen, en alle tong zal God belijden.
Pwe a intingidier: Kaun o kaukila pein i masani: Nä karos pan kelepuki ong ia, o lo karos kadede Kot.
12 Zo dan een iegelijk van ons zal voor zichzelven Gode rekenschap geven.
Nan i kitail karos pan weokada pein kitail ong Kot.
13 Laat ons dan elkander niet meer oordelen; maar oordeelt dit liever, namelijk, dat gij den broeder geen aanstoot of ergernis geeft.
Kitail ari ender kadeikada amen amen; a mak eta, kitail en kadeikada iet akan, ender ki ong ri atail kasasepa de men kamakar.
14 Ik weet en ben verzekerd in den Heere Jezus, dat geen ding onrein is in zichzelven; dan die acht iets onrein te zijn, die is het onrein.
Ngai me lamedar o asadar pan Kaun Iesus, me sota okotme me udan samin; a meamen, me kasamineki meakot, nan i me samin ong.
15 Maar indien uw broeder om der spijze wil bedroefd wordt, zo wandelt gij niet meer naar liefde. Verderf dien niet met uw spijze, voor welken Christus gestorven is.
Pwe ma ri om pan insensuedeki om kisin manga, koe sota kin weweid nin tiak en limpok; ender kawe kila om manga i, me Kristus mata kilar.
16 Dat dan uw goed niet gelasterd worde.
Komail ari kalaka, pwe omail wiawia mau de kalok sued:
17 Want het Koninkrijk Gods is niet spijs en drank, maar rechtvaardigheid, en vrede, en blijdschap, door den Heiligen Geest.
Pwe wein Kot kaidin manga o nim, a pung, o popol, o peren ren Ngen saraui.
18 Want die Christus in deze dingen dient, is Gode welbehagelijk, en aangenaam den mensen.
Pwe me kin papa Kristus ni mepukat, i me pung ren Kot o pil konekon ren aramas akan.
19 Zo dan laat ons najagen, hetgeen tot den vrede, en hetgeen tot de stichting onder elkander dient.
Kitail ari en inong iong meakan, me kin kareda popol o kamakamaui kitail pena amen amen.
20 Verbreek het werk van God niet om der spijze wil. Alle dingen zijn wel rein; maar het is kwaad den mens, die met aanstoot eet.
Koe ender kawe kila kisin manga wiawia en Kot. Ari, karos me min, ap sued ong aramas amen, me luet ap mangamanga.
21 Het is goed geen vlees te eten, noch wijn te drinken, noch iets, waaraan uw broeder zich stoot, of geergerd wordt, of waarin hij zwak is.
Me mau, koe ender kang uduk de nim wain, de wia meakot, me ri om ol pan pupe kidi, de makaraki, de kaluete kila.
22 Hebt gij geloof? hebt dat bij uzelven voor God. Zalig is hij, die zichzelven niet oordeelt in hetgeen hij voor goed houdt.
A ma om poson mia ni mepukat, ari kamaui pein uk mon Kot. Meid pai, me sota kin kadeikada pein i ki meakan, me a kin kasampwaleki.
23 Maar die twijfelt, indien hij eet, is veroordeeld, omdat hij niet uit het geloof eet. En al wat uit het geloof niet is, dat is zonde.
A meamen, me peikasal ap manga, me pakadeikadar, pwe a sota tapi sang poson. A karos me sota kin tapi sang poson, iei dip.

< Romeinen 14 >